تعرفه یک متر غرفه در نمایشگاه ها؛ معادل یک عدد همبرگر

بدون شک یکی از کارآمدترین ابزار تبلیغاتی برای صنعتگران و کارآفرینان، مشارکت در نمایشگاه های بین المللی در سراسر دنیا است. البته بهره گیری مناسب از این ابزار شناخته شده بین المللی مستلزم ذکاوت بالا و برخورداری از هوش بازرگانی جهت انتخاب مناسب ترین نمایشگاه و بهترین مدل مشارکت در آنها خواهد بود.

میزان کیفیت نمایشگاه ها در جهان در گرو چند عامل تاثیر گذار اصلی قرار دارد:

 ۱. کیفیت محل برگزاری و خدمات قابل ارائه ۲. تخصص و توانمندی برگزارکننده ۳. میزان سرمایه گذاری جهت خلق یک رویداد ۴. وسعت و فرهنگ غالب در هر صنعت.

در ارتباط با کیفیت محل برگزاری و سالن های نمایشگاهی تهران فارغ از زیبایی کم نظیر فضای تحت اختیار محل دائمی نمایشگاه بین المللی تهران، باید اذعان داشت که بافت این محل طی سال ها دچار فرسایشی جدی شده و نیاز به بازسازی اساسی دارد.

کیفیت خدمات رفاهی این محل به عنوان مهم ترین و پرتردد ترین فضای تجاری بین المللی کنونی، در شان و حد و اندازه کشور و اهداف و برنامه های موجود نبوده و بازدیدکنندگان و شرکت کنندگان در این زمینه رضایت مندی کافی ندارند. فقدان آموزش مستمر برای همه ارکان ایجاد یک نمایشگاه، از صدر تا ذیل و حتی برای بازدیدکنندگان، در نرسیدن به نتیجه مطلوب بسیار اثرگذار است.

عامل دوم تخصص برگزاری نمایشگاه ها است. یک برگزارکننده موفق غیر از تخصص و تجربه برای ایجاد نمایشگاهی با کیفیت و ورود به عرصه رقابت بین المللی، باید ابزار کافی در اختیار داشته باشد. اهم این ابزار شامل: توان پیش بینی عوامل تاثیرگذار، مدیریت بحران، آشنایی نسبی با صنعت، شناخت ابزار تبلیغاتی مناسب، توان مالی کافی جهت سرمایه گذاری و بکارگیری کلیه ابزار مورد نیاز، بهره برداری شایسته از سازمان ها و شرکت های معتبر و قابل اتکای خارجی به عنوان توسعه دهندگان، صبر زیاد و در نهایت ریسک پذیری بسیار بالا است.

یکی از تاثیر گذار ترین عوامل در افزایش کیفیت نمایشگاه ها میزان جذب سرمایه جهت سرمایه گذاری در ارتقا سطح کیفی نمایشگاه است. همانطور که ملت شریف ایران طی چند سال اخیر به عینه مشاهده کرده اند نرخ کالا و خدمات در سراسر دنیا تقریبا از یک الگو پیروی می‌کنند و زمانی که نرخ تبدیل پول داخلی در مقابل ارز های خارجی در کشوری سیر نزولی را طی می‌کند، بالطبع نرخ کالا و خدمات در آن کشور مسیر صعودی را در پیش می گیرد. اما متاسفانه در ارتباط با نمایشگاه های بین المللی که در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار می شوند، این امر صادق نیست. به نحوی که این عدم تطابق باعث شده تا در حال حاضر تعرفه مشارکت در یک نمایشگاه گرید A+ معادل خرید یک همبرگر کم کیفیت در کشور امارات متحد عربی باشد. (تعرفه مشارکت در نمایشگاه های این کشور حدود ۳۰۰ الی ۱۰۰۰ دلار برای هر مترمربع غرفه است) ممانعت جدی از انطباق تورم با ارائه خدمات نمایشگاهی نه تنها شرایط برگزاری را سخت و غیرقابل رقابت می کند بلکه مهمتر از آن تامین نقدینگی لازم برای بازسازی، نگهداری و ارائه سرویس های روزآمد برای سایت محل دائمی نمایشگاه ها و سایر سایت های نمایشگاهی کشور را نیز غیر ممکن می سازد. به عبارتی این نوع تعرفه، هم سایت نمایشگاهی را در عرصه رقابت بین المللی تضعیف نموده و هم برگزارکنندگان را از توسعه کیفی فعالیت ها محروم می کند.

در مدل تعرفه های کنونی که خاص کشور ما بوده و مشابهی در کشور های پیشرفته صنعتی برای آن نمیتوان یافت، سهم تخصیص یافته به بخش اجرا جهت انجام تمامی امور برگزاری شامل غرفه سازی، تجهیزات غرفه، موکت، تبلیغات، هزینه پرسنلی و غیره برای هر مترمربع نزدیک به ۳ دلار است، برای اینکه مقایسه ای داشته باشیم در اربیل عراق فقط هزینه غرفه سازی ساده بدون تجهیزات و موکت حدود ۲۰ دلار تعیین شده است. حرفه برگزاری نمایشگاه در کشورهای پیشرفته به عنوان یکی از پر ریسک ترین و پر استرس ترین حرفه ها شناخته شده است. البته خالی از لطف نیست عرض کنم در کشورهای پیشرفته تعدد بحران های پیش روی برگزارکنندگان قابل مقایسه با ایران نیست. درآمد تخصیص یافته به سایت برگزاری و خدمات قابل ارائه آن هم بسیار ناچیز (حدود ۴تا۵ دلار) تعیین شده است. شاید بگویید سایت برگزاری، دولتی است و تصمیم دولت بر واگذاری محل و خدمات با چنین نرخی است و این تصمیم به نفع کلیه مشارکت کنندگان و بازدیدکنندگان و دست اندرکاران این صنعت است. پاسخ این است که اگر محل برگزاری و ارائه خدمات آن در سطح رقبای جهانی یا حداقل منطقه ای بود، این تعرفه پایین و سهم اندک سایت و بخش اجرائی، توجیه داشت ولی ما به هیچ وجه در این بخش در حد واندازه و آنچنانکه شایسته کشورمان باشد ظاهر نشده ایم.

برگزارکنندگان ایرانی امروز با روحیه جنگندگی قابل ستایش و با پذیرش تنگناهای مالی موجود در حال تلاش جهت حفظ و نگهداری و ایجاد رونق در صنعت نمایشگاهی هستند و در همین حین برنامه ریزان و تدوین کنندگان دستورالعمل های اجرائی این حوزه، بدون توجه به شرایط و واقعیت های موجود در تلاشند با وضع مقررات بیشتر رافع مشکلات عدیده کنونی باشند. غافل از اینکه کستردگی، تنوع و بعضا مغایرت در این مجموعه از مقررات، مانند تاری ضخیم بدنه صنعت را در خود پیچیده و مانع حرکت، تلاش و پویائی اصناف و کارآفرینان فعال در این صنعت گردیده است.

دیر زمانی است که صنعت نمایشگاهی ما نیازمند بازنگری ساختاری در تمام زمینه ها است. در حال حاضرخلاقیت، نوآوری و نگرشی کاملا متفاوت با بهره گیری از شناخت آنچه بوده و آنچه هست و آنچه باید باشد اصلی ترین عوامل لازم برای بقا و توسعه آن است.