۵ انتظار از صنعت نمایشگاهی در پساکرونا
نریکو گالورینی - مدیرعامل شرکت تحقیقاتی GRS
کوید ۱۹ و رویدادهای سخت اخیر، غیرقابل پیش‌بینی بودن روزگار را ثابت کرده‌اند. نخستین تصاویری که از مشکلات چین دیده شد در کشورهای دیگر چندان قابل درک نبود. سپس موجی از تاثیرات آن بر سیستم نمایشگاهی در خاور دور وارد آمد و به سرعت به موقعیت هایی نظیر لغو و یا تعویق صدها نمایشگاه‌ها در سرتاسر جهان رسیدیم.
وضعیت آن قدر بحرانی است که پیش‌بینی آینده، حداقل در کوتاه مدت، غیرممکن است. با این وجود، کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که مسیر استدلالی این فرآیند را ردیابی کنیم و همگی از خودمان بپرسیم که نمایشگاه‌ها، در مقام یک کانون مرجع کلان، در بهبود وضعیت سایر صنایع چه نقشی دارند.
۵ مسیر استدلالی
امروز باید بیش از هر زمان دیگر اتحاد خود را به منزله یک "صنعت" حفظ کنیم. باید از خودمان بپرسیم که با شروع مجدد اقتصاد - آن زمان که جهان قادر خواهد بود از نو آغاز کند- چه انتظاری از ما می‌رود؛ از کانونی برای فعالیت‌های رو در رو و نشست‌های جمعی و خلاقانه که آن را نمایشگاه می‌نامیم؟
- پشتیبانی انجمن
دقیقاً در چنین لحظات سخت و بحران‌های ناگهانی است که اهمیت و حمایت از سمت انجمن‌ها نقش اساسی خود را نشان می‌دهد. تنها با حرکت جمعی و در قالب یک انجمن است که صنعت نمایشگاهی می‌تواند نیاز نمایشگاه‌ها را در مرکز برنامه‌های دولت قرار دهد که در غیر این صورت غالبا نمایشگاه‌ها و اهمیت آنها نادیده گرفته می‌شوند. نقش نمایشگاه‌ها برای ری استارت آیندة سیاره زمین حیاتی خواهد بود.
- پیامدهای بلافصل
بحران ناشی از کوید-۱۹ بلافاصله منجر به بروز یک سری مشکلات شد، مثلا مشکلات مربوط به بسته شدن ادارات و دفاتر، تدابیر سازمان‌ها (مانند دور کاری، مرخصی اجباری، اخراج) و استفاده از ابزارهای دیجیتالی (مانند تعاملات آنلاین با مشتریان، ارائه اخبار). بدون تردید این شرایط، هر چند ناخواسته، ما را به تمرین فعالیت دیجیتالی وادار کرد، چه بر حسب روش‌های انجام کار و چه در فرآیندهای مرتبط با مشتری.
- مسئله استرس مالی
نمایشگاه‌ها بنا بر ماهیت خود در همان لحظه که برگزار می‌شوند، وجود دارند. شرکت‌هایی نظیر برگزارکنندگان نمایشگاه، که رویدادهایشان لغو شده یا به تعویق افتاده، با کاهش چشمگیری در گردش مالی روبه‌رو می‌شوند که حتی با شروع مجدد فعالیت چالش مهمی در پیش خواهند داشت، نه تنها خود برگزارکننده که کل بخش صنعت مربوطه، و عملکرد ارزشمند تبادل اطلاعات و مقایسه که رشد و نوآوری را ارتقا می‌دهد، را در معرض خطر قرار خواهد داد.
- نوآوری اجباری
سال‌هاست که صنعت نمایشگاهی با فرآیند نوآوری پیش می‌رود و این نوآوری در لایه‌های مختلف عمل می‌کند. از جمله نوآوری‌ها عبارتند از: تغییر شکل دیجیتالی ( بازبینی ساختار برگزارکننده و فرآیندهایی که به شدت به سمت دیجیتالی شدن پیش می‌روند)؛ تغییر شکل بازاریابی تجربه محور (ظهور مدل جدید کسب کار و تغییر جهت از تمرکز محض بر فروش غرفه به تمرکز بر تجربه مشتری)؛ تحول انسانی ( بازآموزی مجموعه مهارتها در این دوره از اقتصاددانش بنیان، همراستایی دیدگاه کارکنان با اهداف سازمانی، نزدیک تر شدن افراد و مشاغل به یکدیگر)
- تاثیر نامتقارن
ما انتظار داریم که این بحران منجر به بخشی شود که عمیقا تغییری نامتقارن را نشان می‌دهد و احتمالا پیامدهای متفاوتی برای کارگزاران مختلف داشته باشد.
اولا: در میان کارگزاران نوعی انتخاب و گزینش مهم صورت می‌گیرد. البته نه این معنا که قوی‌ترین و محکم‌ترین برگزارکنندگان از آن بهره می‌برند. پیام داروین را به خاطر بیاوریم که می‌گوید:
آن گونه هایی که زنده می‌مانند، نه قوی ترین‌ها هستند و نه باهوش‌ترین ها، بلکه آنهایی هستند که در برابر تغییرات بیشترین سازگاری را دارند.
در هر صورت، احتمالا ما برگزارکننده کمتری خواهیم داشت که در واقع ادامه گرایش رو به رشد M&A (ادغام و اکتساب) خواهد بود.
دوم: تغییر شکل در نحوه کار برگزارکنندگان به سمت فرمهای جدید قراردادی و سازمانی در ارتباط با جنبه‌های اقتصادی مختلف را شاهد خواهیم بود (مثلا ساختارهای کوچک تر، تمرکز بر داده ها، قالب‌های نمایندگی، رویکردهای چابکی سازمانی)
سوم: ایجاد مشارکت‌های نوآورانه در نمایشگاه‌های مختلف که رویکردها و هم افزایی‌های شگفت‌انگیزی در پی خواهد داشت.
بدون تردید در این مرحله از فلج اقتصادی و انزوا، گرایشاتی در جهت مقابله با چالش‌ها و جست‌وجوی مشترک برای یافتن راه‌حل هایی با روش‌های نوآورانه در حال رشد است.
تاریخ به ما می‌آموزد شرکت‌هایی که در زمان بحران عملکرد اثربخشی دارند، بعد از بحران قوی تر می‌شوند. تغییرات فاجعه آمیز که در طول تاریخ رخ داده‌اند به "پایان جهان" منجر نشده‌اند بلکه به "پایان یک جهان" ختم شده‌اند و نسلی با رفتارهای اجتماعی، حیاتی و کارآفرینی جدید پدید آمده است.
ترجمه: شیرین شریفیان
ارسال نظر