خنجری بر پیکر صنعت نمایشگاهی

بیست و‌هفتمین نمایشگاه بین المللی مواد شوینده ،آرایشی ،بهداشتی ،سلولزی و صنایع وابسته که قرار بود در روزهای۱ الی ۴ مردادماه برگزار شود با نشست مسولین زیربط  از شرکت سامع پاد نوین به عنوان برگزار کننده و مجری نمایشگاه و هماهنگی مدیران نمایشگاه بین المللی با یک هفته تاخیر در تاریخ ۹ الی۱۲ مردادماه در نمایشگاه بین المللی تهران برنامه ریزی شد ، تا با عنایت به وضع موجود و شرایط مواجهه با ویروس کرونا به منظور برپایی نمایشگاه مذکور در شرایط بهداشتی مناسبتری برگزار شود .

لذا حضور بیش از ۱۷۰ شرکت داخلی و نمایندگیهای شرکتهای خارجی جهت حضور هرچه پربار تر در فضایی به وسعت ۲۸ هزار متر مربع جهت آمادگی و حضوری موفق در این دوره از نمایشگاه برنامه ریزی کردند .

کار شروع شد ،از هماهنگی جهت معرفی محصولات جدید الورود به بازار ، مهمانان خارجی و نمایندگیهای شهرستانها ، و هماهنگیهایی از قبیل غرفه سازی ، هدایای تبلیغاتی و بررسی کمپین های  تبلیغاتی نمایشگاهی که خود هزینه های گزافی برای مجموعه داران مشارکت کننده در نمایشگاه رادارد تا شاید در شرایط اقتصاد بیمار دنیا که گریبان اکثر تولیدکنندگان و ارائه دهندگان خدمات را گرفته است کور سوی امیدی برای رهایی صنایع باشد .

این میان شرکتهای تکمیل کننده این فرایند مانند شرکتهای غرفه سازی با تمام قدرت برای فرار از رکود بازار موجود دست به تلاشی همه جانبه زدند تا در خط مقدم نمایشگاه جهت آماده سازی فضای غرفه ها اقدام نمایند از این رو مشاغل و پیمانکاران مرتبط با نمایشگاه از قبیل تیمهای نجاری ، آهنگری نقاشی ، چاپ خانه ها ، گرافیستها ، مهندسین طراح ، مهندسان پروژه ، فروشگاههای ارائه دهنده کفپوش ، بازار گل ، تعداد بیشماری کارگران روز مزد و هزاران نفر از کسانیکه با دغدغه نان تقابل با ویروس کرونا را به جان خریدند و شبانه روز به امید لقمه نانی مشغول همکاری برای برگزاری نمایشگاه بودند با این ذهنیت که نمایشگاه مذکور بنا به تدبیر و‌پیش بینی مسئولان امر حتما برگزار میگردد و اگر قرار بر عدم برگزاری نمایشگاه باشد مسئولان و‌مدیران ذیربط که همواره شعار نگرانی برای سلامت و معاش مردم را دارند قبل از اینکه این هزاران نفر افراد درگیر با این صنعت قدمی بردارن و هزینه ای انجام دهند ،به جهت پیشگیری از متضرر شدن قشر درگیر با صنعت نمایشگاهی یا نگرانی نسبت به سلامت ایشان اطلاع رسانی مطلوب را انجام‌ می‌دهند . غافل از اینکه نه تنها ذره ای خوف و نگرانی از عدم وجود فضای مناسب برای سلامتی مردم به دل این مسوولین مربوطه نبوده ،بلکه دقیقا لحظه ای که غرفه های نمایشگاه از طرف غرفه سازان به مشارکت کنندگان تحویل داده می‌شود و افراد حاضر در غرفه ها در هتل شب را به امید حضور پر انرژی در نمایشگاه به صبح میرسانند نسبت به تعویق زمان نمایشگاه تا اطلاع ثانوی اقدام مینمایند حال بماند که همچنان هیچ اطلاعیه ای در سایت شرکت مجری نمایشگاه وجود ندارد، در سایت رسمی نمایشگاه بین المالی تهران نیز بجای اطلاعیه عدم برگزاری نمایشگاه بیوتی کلین همچنان بنر تبلیغاتی این نمایشگاه در صفحه اصلی خودنمایی می‌کند .

البته این تدابیر و مدیریت های همسطح با استاندارد بین المللی آقایان برای مردم عادی و همیشگی شده ، ولی سوال اینجاست که هزینه مالی انجام شده را چه کسی باید متحمل شود یا اگر شخصی در این گیرو‌دار  آماده سازی نمایشگاه درگیر ویروس مرگبار کرونا شد و بهایی معادل جان خود را پرداخت کرد چه کسی پاسخگوست؟ و چه کسی خم به ابروی مبارک می آورد ؟! جواب ضرر و زیانهای ملیونی شرکتهای مشارکت کننده و غرفه سازان و کارگران و کارمندان را کدام عزیزی به گردن می‌گیرد؟!

تا همین لحظه گزارش شده است که تعدادی از شرکتهای غرفه سازی به دلیل این بی تدبیری نفس آخر خود را کشیدند و دیگر توان برخاستن از زمین در این بهبوهه ی همه گیر را ندارند ، تا به اینجا با تعدیل نیرو ، قرض و وام و سیلی های پیاپی به منظور سرخ نگهداشتن صورت بی جان و استخوانی  شرکتهای خویش خود را به این نمایشگاه رسانده بودند و خوشحال از عبوری سخت و خاطره ساز از این بازار پر تلاطم حال به نابودی کامل رسیدند ؟! فقط با لحظه ای بی تدبیری !! واقعا کسی نگران این صنعت است؟! کسی به دنبال مدیر خنجر به دست می‌گردد؟