نیمی از بزرگراه آزادگان در پهنه فرونشست

 سازمان نقشه برداری اعلام کرد: فرونشست زمین، یکی از مخاطرات جدی است که متأسفانه به علت استخراج بی رویه منابع آب زیرزمینی در مناطق گسترده‌ای از میهن عزیزمان ایران در حال رخ دادن می‌باشد.

این پدیده در صورت عدم مدیریت صحیح، می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری را برای مناطق دچار آن ایجاد کند. یکی از مهمترین مخاطرات فرونشست آسیب به جاده‌ها، ریزش کانال‌ها، آسیب به سیستم‌های فاضلاب شهری، شکست لوله‌ها و آسیب به کلیه زیرساخت‌های شهری بوده که متأسفانه این آثار مخرب در بزرگراه آزادگان مشهود است.

به علت مخاطرات جدی پدیده فرونشست در مناطق مسکونی و شهری، پایش میزان فرونشست مناطق شهری یکی از مواردی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت و رشد و تغییرات غیر معمول میزان فرونشست در این مناطق باید مورد بررسی قرار گیرد.

با توجه به اهمیت استان و شهرستان تهران و از آنجایی که برخی از مناطق شهری و سازه‌های مهم در منطقه فرونشست واقع شده است، پایش مداوم پهنه فرونشست تهران در دستور کار سازمان نقشه‌برداری کشور قرار دارد و بر این اساس محاسبات ماهیانه و سالیانه بر اساس پردازش‌های راداری و محاسبات ژئودتیکی صورت گرفته است.

بزرگراه آزادگان با ۳۶.۵ کیلومتر طولانی‌ترین بزرگراه شهر تهران است که به عنوان شاهراه و مهم‌ترین محور ارتباطی کل پایتخت محسوب می‌شود. این بزرگراه، از سمت شمال غرب به جنوب شرقی این شهر ساخته شده‌است. این بزرگراه از غرب به بزرگراه آیت‌الله مهدوی کنی بعد از تقاطع بزرگراه فتح وصل و از جنوب شرق به سه‌راه افسریه (بسیج مستضعفین) ختم می‌شود. در اصطلاحات ترافیکی این بزرگراه به نوعی یک شاهراه نامیده می‌شود که از راه‌های ورودی و خروجی پایتخت و کمربندی شهر تهران نیز به حساب می‌آید. بزرگراه آزادگان از طریق بزرگراه رجایی به شهر ری هم متصل می‌شود. بار اصلی ترافیک این بزرگراه در روزهای تعطیل و پایانی هفته است. در گذشته به این بزرگراه کمربندی گفته می‌شد. از سال ۱۳۹۵ شاهد گزارش‌هایی از نشست زمین در بخش‌هایی از این بزرگراه می‌باشیم.

در پی انتشار خبر نشست‌های مکرر اتوبان آزادگان در مرداد ماه ۱۴۰۲، بازدید میدانی از عوارض سطحی ایجاد شده در امتداد بزرگراه آزادگان در مناطق گزارش شده توسط گروه کارشناسی از سازمان نقشه برداری در تاریخ ۱۷ مردادماه ۱۴۰۲ صورت پذیرفت که شواهد متعددی از شکست‌ها و شکاف‌ها و نشست و ریزش بخش‌هایی از زمین بر روی سطح زمین موجود بود.

با توجه به تکرار نشست در منطقه بزرگراه آزادگان میزان فرونشست و شرایط آن بر روی نقشه‌های پهنه فرونشست بررسی گردید. متأسفانه در حدود ۱۸ کیلومتر از طول این بزرگراه از پهنه فرونشست می‌گذرد که شامل مناطق ۱۷و۱۸و۱۹ شهر تهران است. این مسأله از آنجا می‌بایست مورد توجه ویژه قرار گیرد که این اتوبان از مناطق با تغییرات نرخ فرونشست عبور نموده است و از آنجایی که معمولاً در مناطقی که با تغییرات نرخ فرونشست مواجه‌اند، آثار سطحی ایجاد شکاف و ترک در بزرگراه‌ها و سازه‌های محل ایجاد می‌شوند، پیش بینی آسیب‌های وارده به اتوبان در این نواحی امر بسیار محتملی می‌باشد.

منطقه ریزش دارای نرخ فرونشست در حدود ۷ سانتی متر در سال است. ضمناً تغییر نرخ فرونشست در این منطقه و بسیاری از مناطق بزرگراه آزادگان مشهود است که این می‌تواند به عنوان مسبب تخریب سطح و زیرساخت‌های اتوبان مورد بررسی قرار گیرد.

لزوم تدوین مقررات نحوه تحکیم سازه‌ها و خطوط حمل و نقل در مناطق فرونشست و تدوین آئین نامه نحوه طراحی سازه و بزرگراه در نواحی فرونشست، حلقه مفقوده موجود در کشور به منظور جلوگیری از آسیب‌های فرونشست در مناطق شهری و حمل و نقل می‌باشد. امید است با استفاده از نقشه‌های فرونشست تولید شده توسط سازمان نقشه‌برداری کشور و تدوین مقررات نحوه تعامل با پدیده فرونشست در زمینه تحکیم و توسعه شهری در مناطق فرونشست از آسیب‌های محتمل این پدیده در کشور جلوگیری به عمل آید.

بزرگراه آزادگان با ۳۶.۵ کیلومتر طولانی‌ترین بزرگراه شهر تهران است که به عنوان شاهراه و مهم‌ترین محور ارتباطی کل پایتخت محسوب می‌شود و ۱۸ کیلومتر از طول این بزرگراه در پهنه فرونشست است.