جزئیاتی درباره وام ودیعه مسکن
بیشترین تورم نقطه به نقطه در بهار ۱۴۰۰ مربوط به بازار مسکن بود. افزایش قیمت مسکن برخی را مجبور به عوض کردن منطقه سکونت خود کرد. اما برخی دیگر به سمت اجاره اشتراکی مسکن رفتند، نه تنها مجردها بلکه متاهل‌ها.
در بهار ۱۴۰۰ بازار مسکن بیشترین تورم نقطه به نقطه را داشت که برابر با ۲۹٫۱ درصد بود. افزایش قیمت خرید و اجاره مسکن به اندازه‌ای بوده که برخی را به حاشیه شهر راند.
برخی مجبور شدند به خانه کوچک‌تری بروند و برخی به منطقه دیگر. وعده‌های کنترل قیمت مسکن نیز تاکنون راه به جایی نبرده است. برخی از شهروندان می‌گویند نه وام ودیعه مسکن توانسته گرهی از کارشان باز کند نه چانه زدن با صاحبخانه‌ها.
وام ودیعه مسکن برای شهروندان تهران ۷۰ میلیون تومان، کلانشهرها ۴۰ میلیون تومان و برای سایر شهرها ۲۵ میلیون تومان است. مدت بازپرداخت وام ودیعه مسکن در تهران پنج ساله و در شهرهای دیگر سه ساله است.
صاحبخانه‌ها هم می‌گویند فشار گرانی و تورم روی دوش آنها نیز سنگینی می‌کند و مجبور هستند اجاره‌ها را بالا ببرند. حالا برخی به سمت اجاره اشتراکی خانه رفته‌اند.
برخی از مشاوران املاک تهران می‌گویند طی یک سال گذشته تقاضا برای خانه اشتراکی از دفاتر آنها بیشتر از قبل شده است.
کمپ آوارگان جنگی هم اینطور نیست!
نه تنها مجردها بلکه دوباره مانند دوره قدیم، متاهل‌ها هم دنبال اجاره اشتراکی خانه هستند. تجارت‌نیوز در گزارشی به اجاره اشتراکی خانه‌ها پرداخت. در ادامه نظر برخی از کاربران را در این مورد می‌خوانید:
«ده سال است که کارمند هستم. واقعا نمی‌توانم به تنهایی خانه اجاره کنم. با تورم ۱۰ برابر کجا می‌توان خونه خرید. اندک پولی که جمع کرده بودم در بورس گذاشتم که از بین رفت.»
«با این وضعیت باید به مناطق دور افتاده پناه ببرید. شاید آنجا مخارج کمتر باشد.»
«خانواده‌ای را می‌شناسم سالی یک بار گوشت گوسفند نمی‌خورد. چهار نفر در یک اتاق هشت متری زندگی می‌کنند.»
«یکی از دوستانم در سال ۸۰، حدود ۲۰۰متر زمین خرید ۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان. صبر کرد تا پولش را جمع کند و خانه را بسازد اما نشد. مستاجر بود و هر سال از این خانه به آن خانه. سال ۸۷ با وام و قرض توانست فقط یک اتاق ساده و حمام دستشویی بسازد. الان فقط زمین آن شده حدود ۹۰۰ میلیون تومان.»
«من هم به همراه همسر و دو دختر خردسالم به دلیل مشکلات مالی و بیکاری، با یک خانواده دیگر ( که البته از محارم هستند) مشترکا در یک خانه سکونت داریم. اجاره‌بها را مشترک پرداخت می‌کنیم.»
«به آرمان‌های خانه قمرخانم رسیدیم.»
«وقتی تمام سرمایه یک مملکت را در شهر تهران می‌گذارند، عواقبش این می‌شود.»
«کمپ آوراگان جنگی هم حداقل هر خانوار در یک چادر زندگی می‌کنند.»
«همه کشورها هم اشتراکی اجاره گرفتن هست. من کانادا هستم و اینجا اتاق به اتاق اجاره می‌دهند.»
«با هم شراکتی یک خانه کوچک و قدیمی خرید کنید بهتر از اجاره است.»
حالا وزیر جدید راه و شهرسازی وعده داده تیغِ تیز بی‌سر و سامانی اجاره‌خانه را از گلوی نحیف اقشار آسیب‌پذیر برمی‌دارد. باید منتظر ماند و دید آیا این وعده عملی می‌شود؟
ارسال نظر