نرخ بیکاری زنان افزایشی شد+ جدول

 نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال در تابستان سال جاری ۲۳ درصد برآورد شده، به بیان دیگر تقریبا از هر ۴ جوان ایرانی در بازه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال که جویای کار است، نتوانسته برای خود شغلی پیدا کند. کل جمعیت بیکار ایران در بازه سنی مذکور در تابسان سال جاری ۵۹۳ هزار نفر برآورد بوده است. این نرخ در تابستان سال گذشته ۲۵.۷ درصد به ثبت رسیده که این امر نشان می دهد نرخ بیکاری جوانان به شکل محسوسی در ۱۴۰۱ کاهش یافته است، بررسی ها نشان می دهد هرچه به سنین پایین تر نزدیک می شویم نرخ بیکاری به طور محسوس تری کاهش یافته که نشان از بهبود فضای اشتغال جوانان دارد. به طور کلی نرخ بیکاری جوانان نسبت به بیکاری کل بالاتر است، چراکه عموما وضعیت افراد کم سن و سال در بازار کار به دلایلی مانند عدم مهارت کافی، مشخص نبودن علاقه شغلی جوانان و... ثبات لازم را ندارد.

نرخ بیکاری مردان ۱۵ تا ۲۴ سال نیز در تابستان سال جاری ۱۹.۹ درصد براورد شده که نسبت به فصل مشابه سال گذشته کاهش محسوسی داشته، به عبارت دیگر در تابستان سال گذشته نرخ بیکاری مردان جوان بالغ بر ۲۳ درصد بوده که در تابستان امسال به زیر ۲۰ درصد رسیده است. کل جمعیت مردان بیکار در بازه سنی ۱۵ تا ۲۴ در تابستان امسال ۴۳۰ هزار نفر بوده است. بر خلاف اینکه نرخ بیکاری مردان جوان کاهش یافته، نرخ بیکاری زنان ۱۵ تا ۲۴ سال از ۳۷.۴ در تابستان سال گذشته به ۳۹ درصد در تابستان سال جاری رسیده است. اما به توجه به اینکه سهم مردان در بازار کار ایران بسیار بالاتر از زنان است، افزایش نرخ بیکاری زنان باعث خنثی شدن کاهش نرخ بیکاری مردان جوان نشده و در بیکاری کل افراد ۱۵ تا ۲۴ سال کاهش یافته است.

نرخ بیکاری در تابستان سال جاری ۸.۹ درصد برآورد شده که نسبت به فصل مشابه سال گذشته کاهش داشته است. اما از سویی دیگر در تابستان شاهد کاهش نرخ مشارکت اقتصادی در اقتصاد ایران بوده ایم و این نرخ به ۴۱ درصد رسیده است. بنابراین از ۲۶ میلیون و ۱۱۲ هزار نفری که تابستان سال جاری در جمعیت فعال اقتصادی قرار داشته اند، حدود ۲ میلیون و ۳۳۳ هزار نفر بیکار بوده و نتوانسته برای خود شغلی دست و پا کنند. به جمعیت حاضر در سن کار که مایل به کار کردن هستند یا به عبارت دقیق تر در چند هفته گذشته جویای شغل بوده اند نسبت به کل جمعیت کار، نرخ مشارکت اقتصادی می گویند، افراد حاضر در این جمعیت می توانند بیکار یا شاغل باشند، مهم تمایل به کار کردن است. به نسبتی از جمعیت فعال اقتصادی که نتوانسته اند شغلی پیدا کنند، نرخ بیکاری گفته می شود. پس بر این اساس نرخ بیکاری بر مبنای کل جمعیت بیکار محاسبه نمی شود، بلکه کسانی که جویای یافتن شغل هستند مورد محاسبه قرار می گیرند. به عنوان مثال کسی که یکسال پیش دنبال شغل بوده ولی به علت نا امیدی از یافتن شغل، دیگر دنبال آن نیست، جز جمعیت بیکار محسوب نمی شود و در نرخ بیکاری نیز گنجانده نمی شود. از همین رو ممکن است کاهش نرخ بیکاری به خاطر بهبود وضعیت اشتغال بلکه به علت ناامیدی افراد از پیدا کردن شغل باشد و چنانچه آن ها دیگر به دنبال شغل نباشند جز جمعیت بیکار محسوب نمی شوند. نرخ بیکاری و نرخ مشارکت اقتصادی ار مهم ترین شاخص ها در اقتصاد کلان محسوب می شوند که بررسی روند آن ها می توان اطلاعات ارزشمندی را از سایر متغیر های اقتصادی نیز به ما دهد.