بی برنامگی وزارت آموزش و پرورش در بازگشایی مدارس

عباس فرجی کارشناس مشاوره در مدارس درباره ضرورت‌های بازگشایی مدارس در یادداشتی نوشت: مدت‌هاست جهان درگیر پاندمی کووید۱۹ شده است، مردم جهان تحت تأثیر این پاندمی سعی کرده‌اند خودشان را با شرایط سازگار کنند، از همان روزهای اولیه پاندمی، موضوع آموزش یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی جوامع بوده گرچه به مدد تکنولوژی‌های امروزی کشورهای جهان از جمله ایران سعی کرده‌اند فاصله به وجود آمده بین دانش‌آموزان و مدارس را به حداقل ممکن برسانند و البته در این مهم توفیقات خوبی هم کسب شده است که قطعاً در آینده با رشد بیشتر تکنولوژی این شیوه آموزشی به یکی از مهمترین ارکان آموزش بدل خواهد شد. اما تکنولوژی به تنهایی نتوانسته تمام نیازهای آموزش و پرورش را تامین کند مسائل اجتماعی، روانی و جسمی و ... مسائلی نبودند که بشود همه آنها را با تکنولوژی رفع کرد.

باید معترف بود تکنولوژی سبک جدیدی از ارتباطات میان خانه و مدرسه ایجاد کرده که خود چالش جدیدی برای جامعه بوده است، در عین حال آموزش مجازی با تمام محاسن خود نتوانسته تمام بایدهای آموزش و پرورش را جوابگو باشد لذا این دور افتادگی دانش‌آموزان و مدرسه باعث شد اهمیت مدرسه بیشتر در جامعه و خانواده‌ها پر رنگ‌ شود.

امسال آموزش و پرورش زمزمه بازگشایی مدارس را از ۱۵ آبان مطرح کرده است اما بدون آن که خانواده‌ها و مدارس را برای این بازگشایی آماده کند، طبعاً چنین رویکردی احتمالاً سرنوشت مشابه بازگشایی‌های قبلی را خواهد داشت لذا به گمان من آموزش و پرورش باید از اشتباهات قبلی درس بگیرد و برای بازگشایی مدارس برنامه مشخص ارائه کند.

انتظار می‌رود آموزش و پرورش ذهن خانواده‌ها را آماده و تمام جزئیات بازگشایی مدارس را برای آنها تشریح کند این در حالی است که اگر پای صحبت مدیران‌ مدارس بنشینیم خواهیم فهمید حتی مدیران مدارس هم هیچ اطلاعی از نحوه بازگشایی ندارند مثلاً مدیران مدارس نمی‌دانند مدارس تدریجی باز خواهد شد یا بطور کامل؟! ترکیبی (حضوری و مجازی) خواهد بود یا غیر ترکیبی،‌منطقه‌ای باز خواهد شد یا استانی، ظرفیت کلاس‌ها بر اساس پروتکل خواهد بود یا بدون پروتکل، اگر بر اساس پروتکل باشد برنامه‌های آموزشی چگونه خواهد بود؟

با تکیه به شعار بازگشایی مدارس نمی‌توان مسئله را حل کرد این را همه می‌دانیم مدارس باید باز شود اما آموزش و پرورش، کار دیگری به جز شعار دادن دارد، تصمیم‌سازی، تصمیم‌گیری و اجرا و نظارت همگی باید در معرض دید عموم قرار بگیرد. در بخش‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری چنان غرق شدیم که عامل شکست بازگشایی های قبلی فراموشمان شده اجرا و نظارت مهم‌ترین بخش تصمیمات بزرگ است به مدد دولت فعلی معلمان واکسینه شدند و دانش‌آموزان نیز تا نیمه آبان واکسینه خواهند شد پس بازگشایی حتمی است.

لذا آموزش و پرورش سریعاً دستورالعمل بازگشایی خود را با جزئیات در اختیار مدارس قرار دهد چرا که هر روز تعلل در ارسال این دستورالعمل قطعاً به بی نظمی بیشتر دامن خواهد زد و بی نظمی یعنی بسته شدن دوباره مدارس.

 دستور العمل باید به جزئی‌ترین دغدغه‌های مدارس پاسخ دهد، کلاس‌های درس چند نفر خواهد بود، برای فصل سرما و زمستان چه برنامه‌هایی در نظر گرفته شده است، آموزش چگونه خواهد بود رعایت پروتکل‌ها چگونه خواهد بود؟ آیا همه دورس حضوری است؟ و... اینها برنامه‌ریزی می‌خواهد، مدیران باید خودشان را برای همه این‌ها آماده کنند سپردن تمامی جزئیات به روزهای آخر قطعاً با یک بی نظمی همراه خواهد بود.

 در بخش دیگر باید آموزش و پرورش در ستاد فعال‌تر باشد و خانواده‌ها را برای این بازگشایی آماده کند نگرانی‌های اولیا و دانش‌آموزان باید پاسخ داده شود بسیاری از کشورها که مدارس خود را بازگشایی کرده‌اند، ساعت‌ها فیلم های آموزشی از طریق رسانه در اختیار خانواده‌ها قرار داده‌‌اند حتی تبلیغات صنایع بزرگ هم در جهت حمایت از این بازگشایی بوده اما در آموزش و پرورش ایران فقط بر طبل مسئله کوبیده‌اند، این انفعال باید تغییر کند و آموزش و پرورش ابتکار عمل را به دست بگیرد.