متن جدید لایحه رتبه بندی معلمان پس از اصلاح در کمیسیون آموزش + جزئیات

نمایندگان خانه ملت امروز یکشنبه بررسی گزارش کمیسیون آموزش و تحقیقات درباره لایحه نظام رتبه‌بندی معلمان را در دستور کار دارند.با موافقت نمایندگان با پیشنهاد اصلاح کل حمیدرضا حاجی بابائی رئیس فراکسیون فرهنگیان در خصوص ماده ۳ لایحه رتبه‌بندی معلمان و اصلاح رتبه‌های پنجگانه و تغییر این رتبه‌ها به عنوان‌های آموزشیار معلم، مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم موافقت کرده بودند لذا باید عناوین این رتبه‌ها در سایر مواد دیگر این لایحه اصلاح می‌شد.

بر این اساس، با موافقت نمایندگان مجلس شورای اسلامی لایحه رتبه بندی معلمان برای اعمال اصلاحیه جدید در خصوص رتبه‌های پنجگانه در سایر مواد این لایحه به کمیسیون آموزش ارجاع شد که آن کمیسیون به شرح زیر، تغییرات و موارد اصلاحی عبارتی را در ماده‌های ۴ به بعد برای طرح در صحن علنی اعاده کرده است.

موارد تغییر یافته در متن به صورت پررنگ (بولد) نشان داده شده است:

ماده ۵- فرآیند رتبه بندی برای کلیه معلمانی که قبل از تصویب این قانون در استخدام آموزش و پرورش بوده اند بر مبنای امتیازات ناشی از دوره های ضمن خدمت، شایستگی های عمومی، تخصصی و حرفه ای، عملکرد رقابتی، دانش تخصصی- تربیتی، سنوات تجربه معلمی و آخرین مدرک تحصیلی، در یکی از رتبه های ماده (۳) این قانون و مطابق آیین نامه اجرایی این قانون، حداکثر تا پایان سال ۱۴۰۰ انجام می شود.

تبصره- افرادی که با عناوین شغلی مندرج در بند (۱) ماده (۲) این قانون، در پست های اداری وزارت آموزش و پرورش اشتغال دارند، نیز مشمول این قانون می شوند.

ماده ۶- کسب رتبه های بالاتر مستلزم حداقل پنج سال توقف در هر یک از رتبه ها و کسب سایر شرایط لازم تعیین شده در آیین نامه اجرایی این قانون خواهد بود.

تبصره ۱- ‌دوره توقف در هر رتبه برای معلمان شاغل در مناطق محروم، مرزی و عشایری، حداقل چهار سال می باشد. (به شرط حضور مداوم در چهار سال)

تبصره ۲- دوره توقف در هر رتبه برای نخبگان موضوع تبصره (۱) ماده (۶۵) قانون مدیریت خدمات کشوری و افرادی که در طول دوره توقف دارای شایستگی ها، عملکرد و اقدامات برجسته باشند، حداقل سه سال می باشد. ضوابط و مقررات این تبصره در آیین نامه اجرایی این قانون تعیین می گردد.

تبصره ۳- ‌حداقل سابقه خدمت معلمی برای کسب رتبه های دانشیار معلم و استاد معلم به ترتیب (۱۵) و (۲۱) سال است.

ماده ۷- در اجرای بند (۶) سیاست های کلی نظام اداری ابلاغی مقام معظم رهبری و تبصره (۳) ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، مجموع حقوق و مزایای معلمان با رتبه های مندرج در ماده (۳) این قانون، نباید از هشتاد ‌درصد (%۸۰) حداقل مجموع حقوق و فوق العاده های اعضای هیات علمی مربی آموزشیار و مربی دانشگاه های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (برای معلمان با مدرک کارشناسی و پایین تر؛ مربی آموزشیار و برای معلمان با مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر؛ مربی)، کمتر باشد و به ازای هر ارتقاء رتبه که کسب نموده و یا می نمایند، به ترتیب ارتقاء؛ ۲۵، ۲۰، ۱۵ و ۱۰ درصد به صورت تجمیعی، به مجموع حقوق، مزایا و فوق العاده‌های مستمر و ارقام مندرج در احکام کارگزینی معلمان، افزوده می شود.

تبصره ۱- افزایش پرداختی ناشی از اجرای این قانون، همه ساله متناسب با تغییرات حقوق و فوق العاده های اعضای هیات علمی دانشگاه های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در احکام استخدامی معلمان با عنوان «فوق‌العاده رتبه‌بندی» لحاظ می شود و مشمول کسورات بازنشستگی می گردد.

تبصره ۲- ‌دولت مکلف است همه امتیازات و درصدهای موضوع فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری را برابر سایر کارکنان دولت، به مشمولین این قانون اختصاص دهد و فوق العاده رتبه بندی موضوع این ماده علاوه بر امتیازات و درصدهای مزبور می باشد.

تبصره ۳- فوق العاده موضوع این قانون از تاریخ ۳۱/ ۶/ ۱۴۰۰ در سقف منابع پیش بینی شده در بند (و) تبصره (۲) قانون بودجه سال ۱۴۰۰ کل کشور پرداخت می شود و از ابتدای سال ۱۴۰۱ منوط به پیش بینی بار مالی در قوانین بودجه سنواتی، به صورت کامل اعمال خواهد شد.

ماده ۸- در راستای تحقق هدف عملیاتی شماره (۱۲) سند تحول بنیادین آموزش و پرورش مبنی بر لزوم تمام وقت شدن معلمان، وزارت آموزش و پرورش مکلف است نسبت به اصلاح طرح طبقه بندی مشاغل معلمان کشور موضوع ماده (۸۷) قانون مدیریت خدمات کشوری، در آیین نامه اجرایی این قانون اقدام کند.

ماده ۹- آیین نامه اجرایی این قانون در خصوص نحوه تشکیل هیات های ممیزه مرکزی، استانی، شهرستانی و منطقه ای، چگونگی تعیین امتیاز معلمان برای رتبه بندی، شرایط کسب، ارتقاء، توقف و تنزل رتبه و جزئیات تعیین میزان فوق العاده رتبه بندی حسب امتیازات حاصله، حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ این قانون، توسط وزارت آموزش و پرورش با همکاری سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان اداری و استخدامی کشور تهیه می شود و به تصویب هیات وزیران می رسد.