تیر دادستان نیویورک به قلب شرکت بزرگ رمزارزی نشانه رفت!

لتیتیا جیمز (Letitia James)، دادستان کل نیویورک، در اقدامی جسورانه، مبلغ خسارت پرونده شکایت علیه شرکت‌های جمینی (Gemini)، جنسیس گلوبال کپیتال (Genesis Global Capital) و دیجیتال کارنسی گروپ (Digital Currency Group) را سه برابر کرد.

شکایت اصلاح‌شده‌ای که روز گذشته ارائه شد، اکنون به دنبال دریافت مبلغ ۳ میلیارد دلار از متهمان است که سه برابر مبلغ اولیه محسوب می‌شود. در ابتدا، در ماه اکتبر، جیمز با استناد به فعالیت‌های متقلبانه، یک شکایت ۱.۱ میلیارد دلاری علیه این شرکت‌ها مطرح کرده بود.

با این حال، وی عنوان کرد که از آن زمان قربانیان بیشتری پا پیش گذاشته‌اند و شبکه‌ای پیچیده‌تر از فریب را آشکار کرده‌اند.

در پی ظهور قربانیان جدید، مشخص شد که ضرر واردشده ۲ میلیارد دلار بیشتر از مبلغ برآوردشده در زمان شروع پرونده بوده است. در حال حاضر، این پرونده بیش از ۲۳۰ هزار سرمایه‌گذار ضرردیده دارد.

این شکایت فقط علیه شرکت جمینی و بنیانگذاران آن یعنی دوقلو‌های وینکلواس (Winklevoss) نیست بلکه شامل سوئیچیرو مورو (Soichiro Moro)، مدیرعامل سابق جنسیس و بری سیلبرت (Barry Silbert)، بنیانگذار و مدیر عامل دیجیتال کارنسی گروپ نیز می‌شود.

دیجیتال کارنسی گروپ این دعوی را بی‌اساس خوانده و آن را رد کرده است. در همین حال، جنسیس، که در ژانویه ۲۰۲۳ اعلام ورشکستگی کرد، با دفتر دادستان کل نیویورک به توافق رسیده است. با این حال، این توافق منوط به بازپرداخت کامل وجوه مشتریان و در انتظار تأیید قاضی ورشکستگی است.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Cryptocurrency)، پول الکترونیک یا دیجیتالی است که با الگوریتم‌های رمزنگاری‌ ساخته شده و بین کاربران تحت عنوان رمز ارز برای انتقال سرمایه بدون مرز مبادله می‌شود. رمزنگاری باعث ایجاد تمایز بین ارز دیجیتال با پول فیات شده و از جعل پول جلوگیری می‌کند.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال و بازار کریپتوکارنسی از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد. هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.