ضربه سنگین مالیات به این صنف / مردم جنس قاچاق می خرند!

مشکلاتی که در صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان وجود دارد و از سال گذشته هم بحث شده است، هنوز هم باقی مانده و برای واحدهای صنفی چالش جدی ایجاد کرده است. یکی از مشکلات مهم، مالیات بر ارزش افزوده است که با توجه به افزایش قیمت‌ها در سال جدید، وضعیت بدتری به خود گرفته است. این مسئله می‌تواند بر واحدهای صنفی بسیار تأثیرگذار باشد.

مجید قاسمی، رئیس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان با اشاره به شرایط بغرنجی که بر صنف او، واحدهای صنفی و همکارانش مترتب شده، علاوه بر تاکید بر اشتباه‌بودن اخذ مرحله به مرحله مالیات از این صنف از پشم گوسفند تا مغازه‌داری که پیراهن را می‌فروشد بر تاثیر مخرب کالای قاچاق که کمر به نابودی کالای ایرانی بسته اشاره می‌کند.

مالیات از دسته نهایی گرفته شود!

به گفته رئیس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان: با این وضعیت رکود و نیز با توجه به نامگذاری سال که بر حمایت از تولید، تاکید می‌کند، هیچ حمایتی از بچه‌های صنف ما نمی‌شود و متاسفانه به‌قدری بازار ما کساد بود که واحدهای صنفی هم افزایش قیمت نداشتند و هم همه اجناسی که تولید کردند، روی دستشان ماند و نتوانستند فروش کنند و حتی جنس را زیر قیمت تمام‌شده، رد کردند!

قاسمی، می‌گوید: از پشم گوسفند، مالیات ارزش افزوده گرفته می‌شود تا مغازه‌دار؛ در حالی‌که این مالیات باید از دسته نهایی گرفته شود مثل رستوران؛ شما که به رستوران می‌روید با این‌که مراحل زیادی طی شده تا غذا به دست مشتری برسد، یک مالیات نهایی بر ارزش افزوده روی قبض زده می‌شود و تمام؛ این  در حالی‌ است که شما از نخی که تولید می‌کنید تا رنگرزی و بافت و سایر مراحل تکمیلی در هر مرحله باید مالیات بدهید در صورتی‌که ما صنف تولیدکننده هستیم و مشمول مالیات بر ارزش افزوده نمی‌شویم. مضاف بر این‌که ما همچنان با مشکل عمده ریزش ساختمان پلاسکو دست و پنجه نرم می‌کنیم!

رئیس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان، توضیح می‌دهد که «بچه‌های ما علاوه بر اینکه در بازار شب عید فروش نداشتند که مجبور شدند اجناسشان را زیر قیمت در نمایشگاه‌ها عرضه کنند و بسیار متضرر شدند، مالیات ارزش افزوده همچنان بچه‌های ما را اذیت می‌کند و هرچه ما مکاتبه می‌کنیم با مسئولان فایده‌ای ندارد؛ ما دوست نداریم واحدهای صنفی‌مان معترض شوند یا بخواهند واحدهای صنفی‌شان را ببندند! این واحدهای صنفی همیشه در بحرانی‌ترین شرایط هم پای کار بوده‌اند و تعطیل نکرده‌اند.»

کم‌آوردن جنس ایرانی باکیفیت در رقابت با کالای قاچاق!

قاسمی، می‌افزاید: واحدهای ما، علاوه بر اینکه نتوانستند جنسشان را بفروشند، اضافه قیمتی هم نداشتند؛ بر اساس تورم، پارچه‌فروش، گران کرده و اعضای ما این پارچه را خریده، در کارگاه تولیدی‌‌شان تولید می‌کنند و با اینکه روی آن چیزی نمی‌کشند، باز هم نمی‌توانند بفروشند.

او با تاکید بر تاثیر اضافه‌کردن مالیات بر کالا در هر مرحله‌ای از تولید، به قیمتی اشاره می‌کند که در نهایت و با وجود متضررشدن تولیدکننده و بالا‌نبودن در رقابت با اجناس قاچاق و بی‌کیفیت کالاها برای کالا تعیین می‌شود.

رئیس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان، توضیح می‌دهد که چطور الان از پاکستان پیراهن‌های فله‌ای وارد کشور می‌شود و هر کدام را ۷۰ هزار تومان فاکتور می‌کنند؛ در عبدال‌آباد موجود است و نه بیمه دارند و نه مالیات می‌دهند و نه شهرداری کاری به کارشان دارد و زیرزمینی کار خود را انجام داده و مردم هم با این وضعیت اقتصادی که دارند، تا پیراهن ۱۰۰ تومانی و ۷۰ تومانی مانده، هیچ‌وقت نمی‌روند ۶۰۰، ۷۰۰ هزار تومان جنس باکیفیت داخلی را بخرند؛ جنسی که هم شکیل‌تر و زیباتر و خوش‌دوخت‌تر است و هم مثل پیراهن‌های پاکستانی، یک بار مصرف نیستند!

شهر زیبا می‌شود با تولیدات داخل

رئیس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان، به کارگروهی اشاره می‌کند که مواد اولیه را به قیمت ارزان‌تر از بازار عرضه می‌کرد که باعث می‌شد پارچه‌فروش‌هایی که جنس را دپو می‌کردند، با تکانی که به بازار می‌داد، مجبور شوندنن جنسشان را در بازار بریزند و بفروشند؛ الان اما از زمان کرونا آن کارگروه بسته شد و دوباره پارچه‌فروش‌ها پارچه‌ها را دپو کردند تا آن را گران بفروشند و شما وقتی پارچه را گران بخری مجبوری گران بفروشی دیگر!

به گفته قاسمی: «اگر همه چیز بر اساس قانون باشد و قانون اصلاح شود و به بچه‌های ما  کمک شده و اجناس به قیمت عرضه شده و جلوی کالای قاچاق گرفته شود، بچه‌های تولیدکننده ما از خدایشان است که در شهر تولیداتشان را بر تن مردم ببینند و شهر زیبا می‌شود اگر همه پیراهن‌های تولید داخل را بپوشند.»