به فریاد این تیم ها برسید / افزایش قیمت ارز نفس سرخ آبی های کشور را گرفت

با توجه به افزایش چشمگیر نرخ ارز در ایران و همچنین عدم وجود سیاست‌ها و تدابیر مدیریتی مؤثر در دو باشگاه، شاهد ضررهای مالی قابل توجهی هستیم که بر فوتبال ایران و این دو تیم محبوب تأثیر می‌گذارد. به منظور بهبود فهم از ابعاد این ضرر و زیان مالی، نگاهی به مشکلات ارزی تیم پرسپولیس در فصل جاری که هنوز به پایان نرسیده است، انداختیم. این ضررها نیازمند توجه ویژه سهامداران جدید دو باشگاه هستند.

ارز آزاد یا نیمایی؟!

این سوال وجود دارد که تیمی همچون پرسپولیس و استقلال برای جذب بازیکنان و مربیان خوب خارجی و دلگرمی دادن به هواداران پر شمار خود از چه نوع ارزی استفاده می کنند. گفته می شود این دو تیم با ارائه درخواست نیاز ارزی خود به وزارت ورزش و جوانان راه دریافت ارز لازم از بانک مرکزی هموار می کنند. ظاهرا این دو باشگاه می توانند از ارز نیمایی برای رفع نیاز های ارزی خود و پرداخت به اعضای خارجی تحت قرارداد استفاده کنند. اما ظاهرا این اتفاق همیشه نمی افتد و آنها گاهی مجبورند از ارز آزاد بهره ببرند. در هر صورت با توجه به نوسانات شدید قیمت ارز چه آزاد و چه دولتی در طول فصل همواره دو باشگاه پرسپولیس و استقلال مجبورند که تاوان ریالی خریدهای خارجی خود را بپردازند و راه دیگری هم پیش روی آنها نیست. هرچند که راهکارهایی برای کاهش این خسارت وجود دارد که باید به ان اشاره کنیم.

بی پولی مانع تامین ارز یا بی تدبیری؟!

عقل اقتصادی می گوید با توجه به وجود نوسانات شدید قیمت ارز هر باشگاه فوتبال باید بلافاصله بعد از عقد قرارداد با نفرات خارجی مورد نظرش نسبت به تامین ارز لازم اقدام کرده و آنرا در حساب ارزی که قابلیت سوددهی داشته باشد قرار دهند. قرار نیست این ارز در همان ابتدای عقد قرارداد به فرد خارجی پرداخت شود اما قطعا این کار می تواند مانع تاثیر افزایش نرخ ارز روی رقم ریالی قراردادها شود. همه می دانند ارزش پولی هر کشور می تواند افزایش یابد و خرید یکجای ارز و سپرده کردن ان نمی تواند ایده خوبی باشد اما این اتفاق حداقل در حال حاضر در کشور ما جواب می دهد و نمی گذارد ضرر و زیان مالی باشگاه فوتبال را افزایش شدید دهد. اما ظاهرا باید عدم اجرایی شدن این برنامه را به حساب بی پولی باشگاه بگذاریم. ظاهرا باید بپذیریم دو باشگاه پرسپولیس و استقلال با وجود پر شمار بودن هوادارانش همیشه بی پول هستند و البته تدبیر لازم هم برای چنین مواقعی وجود ندارد. یک نگاه ساده در برنامه های ارزی پرسپولیس نشان می دهد که مدیریت پول چطور می تواند مانع ضرر و زیان شدید باشگاه مردمی باشد.

با ارز آزاد ضرر از ۱۲ تا ۲۵ میلیارد!

با توجه به تمدید و خریدهای خارجی پرسپولیس در اول فصل یعنی اوسمار ، گئورگی گولسیانی ، وحدت حنانوف و دو دستیار سرمربی برزیلی این تیم و بدون در نظر گرفتن بازیکن خارجی تیم که در نیم فصل از جمع سرخپوشان جدا شد رقم قراداد ارزی آنها به ۱.۴۰۰.۰۰۰ دلار رسیده که باید در طول فصل پرداخت شود. اگر معادل ریالی این رقم را با دلار ابتدای فصل یعنی ۴۲۰۰ تومان حساب کنیم آن زمان پرسپولیس باید رقمی در حدود ۵۹ میلیارد تومان پرداخت می کرد اما حالا که دلار به عدد ۶۰ هزار تومان رسیده پرسپولیس باید ۸۴ میلیارد تومان بپردازد که ما به تفاوت این دو رقم چیزی در حدود ۲۵ میلیارد تومان می شود که اگر بگوییم تا الان ۵۰ درصد رقم قراردادها پرداخت شده هم اکنون ۷۰۰ هزار دلار دیگر باقی مانده که معادل ریالی اول فصلش ۳۰ میلیارد تومان و معادل ریالی امروزش ۴۲ میلیارد تومان است و باز هم پرسپولیس رقمی در حدود ۱۲ میلیارد تومان دارد از جیبش ضرر پرداخت می کند که رقم کمی نیست!

با ارز نیمایی از ۳ تا ۶ میلیارد تومان!

حال فکر کنیم باشگاه پرسپولیس همه دریافتی ارزی اش نیمایی است. اول فصل با ارز نیمایی ۳۷۲۰۰ تومان می توانست رقمی در حدود ۵۲ میلیارد تومان بابت تامین ارز بپردازد این رقم امروز با ارز نیمایی ۴۱۲۰۰ تومان به عدد حدود ۵۸ میلیارد می رسد و باز هم پرسپولیس ۶ میلیارد تومان ضرر داده است. البته اگر در نظر بگیریم که ۵۰ درصد مبلغ قرارداد به اعضای خارجی پرداخت شده باید بگوییم پرداختی اول فصل ۲۶ میلیارد تومان بوده و امروز باید حدود ۲۹ میلیارد تومان بپردازد و باز هم حدود ۳ میلیارد تومان ضرر مالی داده است که اصلا نباید بگوییم رقم کمی است!

نیم فصل گران!

اما پرسپولیس در نیم فصل دو بازیکن خوب خریداری کرد. عبدالکریم حسن قطری و استون اورونوف ازبکستانی عملکرد خوبی داشته اند و رقم قراردادشان هم در مجموع به عدد ۱.۴۵۰.۰۰۰ دلار رسید. پرسپولیس در نیم فصل باید با ارز ۵۰ هزار تومان عددی معادل ۵/۷۲ میلیارد تومان تامین ارز می کرد ولی امروز با ارز ۶۰ هزار تومان این عدد به ۸۷ میلیارد تومان می رسد و این یعنی ضرر ۵/۱۴ میلیارد تومان ضرر. اگر هم با ارز نیمایی محاسبات را انجام دهیم در نیم فصل مبلغ ریالی تامین ارز با ارز نیمایی ۳۹۰۰۰ تومان به عدد ۵/۵۶ میلیارد تومان می رسید و امروز این عدد با ارز ۴۱۲۰۰ تومان برابر است با ۷/۵۹ میلیارد که تفاوت آن ۲۴/۳ میلیارد تومان است. یعنی باز هم پرسپولیس ضرر ریالی زیادی داشته است!

سوالات مهم و بزرگ!

 باشگاهی مثل سپاهان حساب ارزی دارد و بدون مشکل می تواند در مواقع لزوم ارز لازم برای پرداخت به اعضای خارجی اش را فراهم کند اما پرسپولیس و استقلال چنین حسابی را ندارند؟! چرا تیمهایی که برای خرید بازیکن خارجی اینقدر ضرر را به جان می خرند هنگام فروش همان بازیکنان توانایی فروش ارزی آنها را ندارند و سود خود را در عدم پرداخت مابقی مبلغ قرارداد و آزاد کردن بازیکن می بینند. آیا این نوع مدیریت قرار است بعد از خصوصی شدن هم ادامه پیدا کند و یا سهامداران فکری برای حل مشکل خواهند کرد. و اینکه چرا مدیران با علم به این موضوع که نوسانات ارزی زیاد است در همان ابتدای عقد قرارداد نسبت به تامین ارز لازم و سپرده گذاری آن برای دریافت سود اقدام نمی کنند. باز هم باید تاکید کنیم اعداد بدست آمده از ضرر و زیان یک باشگاه قطعا دقیق نیست اما قابل استناد به ضررده بودن این تیمها در بحث ارزی هست. امیدواریم راهکاری برای این مشکل پیدا شود.