از مسیر تجدید پذیرها عبور کنیم
چالشهای اقلیمی به یک معضل جهانی تبدیل شده است و از آنجا که بخش زیادی از این چالش مرتبط با انرژی است باید نسبت به بهرهمندی از انرژیهای تجدیدپذیر، تجدید نظر شود.
تغییر آب و هوا در دنیا معضلی است تنها بهدست یک یا چند کشور مرتفع نخواهد شد. از سوئی دیگر یکی از مهمترین فاکتورهای تاثیرگذار بر شدت یافتن چالش تغییرات آب و هوایی به حوزه انرژی باز میگردد.
در این باره فاتح بیرون رئیس آژانس بینالمللی انرژی و هوسونگلی رئیس سازمان بینالمللی تغییرات آب و هوا با ارائه مقالهای به اخرین پیشنهادات و دستاوردها برای عبور از چالش تغییرات آب و هوایی در دنیا پرداختهاند.
آنها معتقدند که ما نمیتوانیم سیاستمداران و تصمیم گیرندگان دنیا را وادار به انتخاب هوشمندانه و پایدار کنیم، اما میتوانیم پیامد مسیرهای انتخاب شده را روشن کرده و چگونگی دستیابی به اهداف اصلاحی اعلام شده خود را به بهترین وجه برجسته کنند.
همه گیری ویروس کرونا درجهان، با آسیب به نظم عمومی، زندگی و معیشت بسیاری را به خطر انداخت، اما این ویروس باعث یادآوری این موضوع شد که برخی از چالشها موجود را نمیتوانیم به تنهایی رفع و یا با آن مقابله کنیم.
تلاش در جهت محدود کردن شیوع ویروس، همه را ملزم کرده است که به طور جمعی عمل کنند تا زندگی برای همه ما امن تر شود. این مسئله در مورد بحران بزرگ دیگری که جهان با آن روبهروست نیز صادق است. بله آن مسئله چیزی جز انتشار گازهای گلخانهای که درحالحاضر پیامدهای خطرناک روزافزونی نیز به همراه دارند نیست.
تغییرات اقلیمی یک چالش مشترک جهانی است و منشاء آن تا حد زیادی یک چالش انرژی محسوب میشود. حوزه انرژی، بیش از دوسوم انتشار جهانی گازهای گلخانهای را به خود اختصاص میدهد و این بدان معنی است که توجه به این بخش باید درهر راهحلی برای کاهش دما مورد نظر باشد.
هیچ زمانی برای از دست دادن نداریم و تجزیه و تحلیلها به وضوح به ما نشان میدهد برای جلوگیری از افزایش خطرناک دمای جهانی، انتشار گازهای گلخانهای باید ظرف چند دهه آینده به صفر برسد. درست است که همه گیری ویروس کرونا در این ایام منجر بهافت انتشار گازهای گلخانهای شده، اما این امر با یک هزینه غیرقابل قبول اقتصادی رقم خورد و نمیتوانیم به تداوم کاهش گازهای گلخانهای با بسته بودن اقتصادها امیدوار باشیم. چرا که با بازگشایی اقتصادها نشانههای بازگشت و تولید دوباره گازهای گلخانهای در حال ظهور است.
به اذعان آمار، بهبود اقتصادی پس از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ بزرگترین جهش تولید گازهای گلخانهای در تاریخ را به همراه داشت و جهان قادر به تکرار آن اشتباه نیست. برای رسیدن به جو جهانی و اهداف انرژی پایدار، باید سریعاً انتشار گازهای گلخانهای را مورد توجه ساختاری قرار دهیم. این امر نیاز به یک شتاب چشمگیر در انتقال به انرژیهای پاک و پایدار دارد که درحالحاضر در بسیاری از کشورها و صنایع در حال انجام است.
خبر خوب این است که ما از گذشته فن آوریهای مقرون به صرفه و قابل قبولی داریم که میتواند جلوی اوج انتشار گازهای گلخانهای جهانی را گرفته و آن را حتی به صفر برساند. توفیق چشمگیر فن آوریهای تجدید پذیر مانند پنلهای خورشیدی و توربینهای بادی درسالهای اخیر به ما نشان میدهد که چنین هدفی ممکن است. استفاده سریع و در مقیاس بزرگ فناوریهای تولید انرژی از طریق تجدید پذیرها که هم اکنون در اختیار ما هست، میتوانند نوعی کاهش انتشار گازهای گلخانهای مربوط به انرژی را بهوجود آورند و دنیارا برای دستیابی به اهداف بلند مدت اقلیمی یاری رساند.
برنامه هایی که دولتها برای مقابله با خسارتهای ناشی از بیماری همه گیر دنبال میکنند، نشان داد فرصتی بینظیر برای سرمایهگذاری بالاتر در فنآوریهای کلیدی انرژی مانند وسایل نقلیه و ساختمانهای کارآمدتر و شبکههای برق پیشرفته وجود دارد.
براساس تحلیلهای اخیر آژانس بینالمللی انرژی به همراه صندوق بینالمللی پول، ترکیبی از اقدامات سیاسی و سرمایه گذاریهای هدفمند طی سه سال آینده میتواند بهبود پایدار در کاهش تولید گازهای گلخانهای جهانی و به طبع آن رشد اقتصادی جهانی، ایجاد میلیونها شغل و رونق تولید را ایجاد کند.
تعدادی از اقدامات و برنامههای کاهش ساختاری فوری و کوتاه مدت که میتواند جهان را به سمت صفر شدن قطعی گازهای گلخانهای در دهههای آینده سوق دهد بشرح زیر است:
طراحی برنامههای آنی و اقدامات فوری در این جهت تا حدی که به برخی اقدامات بلند پروازانه نیز نیاز باشد.
اقدام برای گاززدایی کل اقتصاد به معنای مقابله با بخشهایی که تولید گازهای گلخانهای ویژه و دشوار دارند، از جمله حملونقل سنگین، حملونقل هوایی، صنایع سنگین مانند فولاد، سیمان، مواد شیمیایی و کشاورزی.
لازمه این امر پیشرفت سریع بسیاری از فناوریها است که امروزه هنوز در مراحل آزمایشگاهی و یا تست اولیه هستند و برخی از آنها به تازگی از مراحل آزمایشگاه خارج شدهاند و هنوز به مرحله تجاریسازی نرسیدهاند.
تجزیه و تحلیل اخیر IEA، میزان آمادگی بازار۴۰۰ فناوری مختلف مورد نیاز برای دستیابی به این اهداف را مورد ارزیابی قرارداده، اما میداند که تنها حدود نیمی از ظرفیت انتشار اضافی مورد نیاز برای دستیابی به انتشار خالص صفر گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۵۰ در دسترس امروز بازار است.
تحقق چالش صفر(صفرشدن گازهای گلخانه ای) خواستار تغییر گام و سرعت در نوآوری فناوریها بهویژه در گلوگاههای حساس مانندافزایش راندمان انرژی، تولید الکتریسیته کم کربن به عنوان منبع اصلی برای گرم کردن ساختمانها و نیروگاهها، بهره گیری از ظرفیت هیدروژن پاک در بسیاری از صنایع و گرفتن، ذخیره و استفاده از دی اکسید کربن قبل از فرار از جو زمین تا بطور گسترده استفاده از بیولوژیکی پایدار را گسترش میدهد.
امروزه سرمایهگذاری کلی در نوآوری انرژی پاک در حال افزایش است اما این رشد تدریجی و خیلی آهسته است و برای برطرف کردن این چالش مناسب نیست. نگرانی که دراین ایام کرونایی صنعت تجدید پذیرها را تهدید میکند نگرانی از کاهش بودجه لازم برای تحقیقات حیاتی و توسعه این صنعت در این شرایط سخت اقتصادی است. دولتها و بخش خصوصی هر دو نقش مهمی در ایجاد اطمینان از سرمایهگذاری در نوآوری انرژی پاک و پایدار به جای کاهش در این لحظه مهم دارند.
ارسال نظر