تولید برق خورشیدی، ناجی برق ایران

انرژی نو یا انرژی جایگزین به آن دسته از انرژی‌هایی گفته می‌شود که برای تولید آن‌ها از منابع بدون کربن استفاده می‌شود که انواع مختلفی دارد و از این بین انرژی تبدیلی خورشید به برق بیشترین کاربرد را در ایران دارد. انرژی‌های نو به این شکل هستند که اگر هزار راس گاو داشته باشیم می‌توانیم از فضولات آن‌ها گاز متان تولید کنیم، این در حالی است که دستگاه نفت که مورد استفاده قرار می‎‌گیرد ۴۴ میلیون متر مکعب روزانه گاز را هدر می‌دهد و می‌توان از فضولات گاوی روزانه ۱۰۰ متر مکعب گاز تولید کرد. در ابتدا با پیدایش نفت افراد برای آن کاربردی به جز آتش زدن پیدا نکردند که می‌توان عنوان فاجعه هدررفت گاز را به این مقوله اختصاص داد.

زمانی که با این میزان هدر رفت گاز مواجه هستیم نمی‌توانیم به سراغ تولید گاز از فضولات حیوانی برویم. در ایران انرژی باد به فراوانی انرژی خورشیدی که می‌تابد، وجود ندارد بنابراین فلات‌های مرتفع ایران که برخی‌ها ارتفاعی فراتر از هزار متر دارند بهترین مکان برای نصب صفحات خورشیدی برای تبدیل انرژی خورشید به برق هستند. حال باید دانست که چه موقع تابش خورشید به فلات‌های ایران در اوج بوده که پاسخ آن بعد از ظهرهای روزهای گرم تابستانی است. در طول سال از نیمه اردیبهشت ماه تا نیمه شهریور ماه شدت تابش خورشید در اوایل بعد از ظهر، نیاز به برق بیشتر است و برای اینکه ایران بتواند مشکل برق خود را حل کند باید وارد حوزه تولید برق خورشیدی شود.

دلیل عمده عدم ورود کشور به این حوزه از انرژی‌های نو، بی‌سوادی و بی‌دانشی مسئولین مربوطه در بخش انرژی است و سایر سازمان‌ها و دانشگاه‌ها نیز به کمک اجرایی شدن این طرح نمی‌شتابند و در این خصوص سرمایه‌گذاری‌های لازم صورت نمی‌گیرد، این در حالی است که خارجی‌ها وارد ایران شده و با نصب نیروگاه‌های خورشیدی از این انرژی ناب استفاده کردند، در کمیسیون مجلس پیشین این موضوع مطرح شد که هر کسی انرژی خورشیدی تولید کند با هر نرخ معمولی برق، تمام هزینه‌کرد به افراد پرداخت می‌شود. وزارت نیرو سازمانی به نام انرژی‌های نو دارد که به مقوله انرژی خورشیدی نیز می‌پردازد و این مجموعه هزینه‌کردها برای تولید انرژی خورشیدی را پرداخت می‌کند.

انرژی خورشیدی از پاک‌ترین نوع انرژی‌ها است

با وجود سرمایه‌گذاری‌هایی که به این حوزه اختصاص داده‌اند اما همچنان این پروژه در کشور به صورت جامع انجام نمی‌شود و عمده دلیل آن نیز بی‌سواد کارشناسان و افراد مسئول است که به طور کامل و کافی با این علم روز دنیا آشنا نیستند. به عنوان مثال برخی از دست‌اندرکاران بر این عقیده هستند که انرژی خورشیدی که خود از پاک‌ترین نوع انرژی‌ها محسوب می‌شود، به مجوزهای زیست محیطی نیاز دارد. قسمت‌هایی که خورشید با شدت به آنجا می‌تابد با زمین سوخته مواجه هستیم درصورتی که در مناطقی که صفحات خورشیدی نصب شده است، زیر این نیروگاه‌ها گیاه سبز شده و این خود کمک به حفظ محیط زیست است. حال سوال اینجاست که سازمان محیط زیست باید به دنبال رشد گیاهان باشد یا بازی‌های بروکراسی؟

به جرات می‌توان گفت که سازمان اراضی یکی از مهم‌ترین مقصران قطعی برق در کشور است چراکه به جای اینکه چند نفر متخصص در رابطه با مشکلات زیست محیطی و مزایای صفحات خورشیدی نظر دهند چند کارمند ابتدایی بدون هیچ شناختی از این علم نو و بر اساس تجربه سایر پروژه‌ها مراحل اداری را طی کرده و در واقع سنگ‌اندازی می‌کنند. توسعه از عناصر اصلی هر کشوری است که دست ما از آن کوتاه است. خارجی‌ها وارد ایران شده و در حوزه انرژی‌ خورشیدی سرمایه‌گذاری کردند و در مقابل وزارت دارایی وعده بازپرداخت هزینه‌ها را داد. طی سال‌های گذشته و در دولت‌های پیشین ارزها را صرف امور دیگری کردند و دولت به قولی که به سرمایه‌گذاران خارجی داده بود عمل نکرد و آن‌ها نیز از ادامه فعالیت در ایران سرباز زدند.

به عبارت بهتر می‌توان گفت بدقولی‌های دولت و مراحل بروکراسی بیهوده اداری دو عامل اصلی قطعی برق در این کشور طی چند سال بوده است، چراکه این مشکل به راحتی و فقط با همکاری دولت قابل حل است. در واقع سه نهاد به نام‌های وزارت نیرو، سازمان زمین و انرژی‌های نو باید برای تحقق این پروژه عظیم با یکدیگر همکاری کنند. سازمان زمین‌شناسی در ابتدای اردیبهشت سال جاری قرار بر واگذاری زمین به سازمان انرژی‌های نو گذاشته بود و امروز که در ۱۱ خرداد ماه ۱۴۰۰ به سر می‌بریم هنوز هیچ زمینی برای احداث نیروگاه در اختیار سازمان انرژی‌های نو قرار نگرفته و بروکراسی‌های اداری موجب خفه شدن این طرح در ابتدای امر شده است و با این شرایط برنامه قطعی برق فعلی بهترین حالت ممکن خواهد بود.