کدام استارتاپها در بورس عرضه اولیه میشوند؟
آنگونه که از سخنان برخی مسئولان و گمانهزنیهای کارشناسان و فعالان اکوسیستم استارتاپی بر میآید، اگر بالاخره پای استارتاپها به بازار سرمایه باز شود احتمالا برای آنها تابلویی اختصاصی در بازار دوم فرابورس گشوده میشود.
بر اساس قوانین به نظر نمیرسد امکانپذیرش تیمهای استارتاپی در بورس و بازار اول فرابورس وجود داشته باشد و آنها احتمالا به بازار دوم و نزد شرکتهای کوچک و متوسط فرابورس میروند.
ایدههاب در مقالهای در مورد عرضه اولیه استارتاپها به همین موضوع پرداخته است.
چه شرکتهایی حائز شرایطند؟
مطابق ماده ۹ دستورالعمل پذیرش در بازار شرکتهای کوچک و متوسط، شرکتهای حائز شرایط زیر امکانپذیرش در این بازار را خواهند داشت:
۱- جمع حقوق صاحبان سهام آن حداقل ۱ میلیارد ریال و حداکثر ۵۰۰ میلیارد ریال باشد.
۲- شرکت دارای طرح توجیهی تایید شده توسط هیاتمدیره، مبنی بر وجود چشمانداز روشنی از سودآوری فعالیتهای خود باشد.
همچنین طبق قوانین فرابورس، خرید سهام در این بازار صرفا توسط اشخاص زیر امکانپذیر است:
– گروه اول: کلیۀ اشخاص حقوقی
گروه دوم: سرمایهگذاران نهادی مانند بانکها و بیمهها، هلدینگها، شرکتهای سرمایهگذاری و اشخاصی که با خرید سهام شرکت به سرمایهگذار نهادی مذکور تبدیل میشوند.
شرکتهای دانشبنیان در بازار سرمایه
ظهور چشمگیر استارتاپها و شرکتهای دانشبنیان در سالهای اخیر را میتوان ناشی از جمعیت جوان (۵۰ درصد زیر ۳۰ سال، مرکز آمار ایران) و تحصیلکرده (سومین رتبه از نظر تعداد دانشآموختگان مهندسی، گزارش شاخص نوآوری جهانی) ایران و فراهم بودن زیرساختهای فناوری اطلاعات (۸۷.۳۰ درصد ضریب نفوذ اینترنت) دانست.
ارزش ملی و مزیت کسب و کارهای دانشبنیان نسبت به سایر کسب و کارهای ایرانی با شدت گرفتن تحریمهای بینالمللی بیشتر عیان شد و شرکتهایی که محصولات ضروری و کلیدی مشابه با رقبای خارجی تولید و عرضه میکردند جایگاه رقابتیتر و جذابتری در بازار پیدا کردند.
لازم به ذکر است که در این بین شرکتهایی که دارای کالا و سرویسهای غیرضروری بودند و هنوز به مقیاس لازم برای خودکفایی نرسیده بودند و در نتیجه وابستگی بیشتری به تزریق سرمایه مداوم -که مستلزم نگاه مثبت بلند مدت سرمایهگذاران بخش خصوصی به این صنعت است- داشتند، از این تحولات به شدت آسیب دیدند.
متاسفانه شکنندگی صنعت دانشبنیان و وابستگی قابل توجه موفقیت این صنعت به دیدگاه مثبت جامعه سرمایهگذاری، باعث از بین رفتن بسیاری از فعالان بخشهای کوچکتر و غیرضروری و دو قطبی یا تک قطبی شدن برخی زیرشاخههای صنایع شد.
حال میتوان گفت با فرض اینکه جایگزینی اقتصاد نفتی با اقتصاد دانشبنیان در عرصه کلان اقتصادی مخصوصا در شرایط فعلی یکی از اهداف کلیدی برای کشور به حساب میآید، موفقیت کسبوکارهای رهبر در حوزه دانشبنیان ضرورتی است که باید مورد توجه همه ذینفعان، شامل دولت و سازمان بورس و اوراق بهادار، شرکتهای سرمایهپذیر پیشرو، سرمایهگذاران و شرکتهای خصوصی دانشبنیانی که امید به جذب سرمایه در آینده نزدیک از کانال بازار سرمایه دارند، قرار بگیرد.
کانال عرضه اولیه سهام در بورس میتواند راهکار مناسبی برای جذب سرمایه استارتاپهای بزرگ باشد. استفاده از ظرفیت بازار بورس در زمانی که این بازار با اقبال عمومی و رونق مواجه شده است، میتواند نقطه عطفی را در اقتصاد دانشبنیان کشور رقم بزند. این در حالی است که ثبت تاریخچه بد و ناصحیح میتواند درست به همین اندازه و حتی بیشتر آسیب زننده و مخرب باشد.
عرضه اولیه استارتاپها، موضوعی مهم و پردامنه است که باید برای اثرگذاری مثبت آن بر اکوسیستم، به همه جوانب ماجرا دقت داشت؛ در چهار مطلب با موضوعهای استارتاپ در بورس، ارزش استارتاپ ها، عرضه علی بابا، اوبر و لیفت در بورس و استارتاپها در فرابورس، به جنبههای دیگری از این مبحث پرداخته شده است.
ارسال نظر