تهران جای مستاجرها نیست / صعود سرسام‌آور اجاره‌بها در این استان
مستأجر پارسال خانه را ۲۰ میلیون تومان رهن و ماهانه ۱.۵ میلیون تومان اجاره کرده است، امسال که برای تمدید آمده صاحبخانه میگوید ۵۰ میلیون تومان رهن بدهد و ۲.۵ میلیون تومان اجاره... مستأجر شوکه شده است و آخر هم با پولی که داشت در تهران خانه پیدا نکرد و مجبور شد به چهاردانگه اسلامشهر برود.
تهران بنا بر اعلام مرکز آمار ایران، مستأجر نشین ترین استان ایران است و گزارش سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان تهران حاکی از آن است که حدود چهار میلیون تهرانی، حاشیه‌نشین هستند یا در بافت ناکارآمد زندگی میکنند.
با این حال اجاره‌بها در پایتخت ایران سر به فلک می‌گذارد و رقم اجاره‌خانه در محله‌های فقیرنشین تهران که گاهی در همسایگی حاشیه‌نشینان است، باورنکردنی به نظر می‌رسد. اجاره‌های گزافی که این روز‌ها بنا بر گفته مشاوران املاک، در حال پس‌زدن کارگران از پایتخت است.
روی کاغذ‌های کهنه قرارداد اجاره‌خانه، چند لایه نایلونی کشیده و چسب زده است. از زیر چادر سیاه و مندرسی که چشمانش را تا نیمه پوشانده جوی نازکی به سمت ماسک آبی روی دهانش سرازیر میشود. مشخص نیست عرق ساعت‌ها پیاده‌روی و سرگردانی بین این بنگاه املاکی و آن بنگاه املاکی است یا اشک؟
خطاب به بنگاه‌دار که دفتری بزرگ با جلد زرشکی چرک را زیرورو میکند، میگوید خدا را خوش می‌آید که حکم تخلیه گرفته؟ من یک زن بی‌سرپرست با یک مادر علیل کجا بروم؟ به خدا خانه پیدا نمی‌کنم.
بنگاه‌دار زیر لب می‌پرسد حصارک کرج می‌توانی بروی؟ ملک خودم است؛ و جواب می‌شنود: من برای غذای بیرون‌بر... سبزی خرد می‌کنم. از اینجا تا حصارک کرج خیلی راه است. مادرم آلزایمر دارد و نمی‌توانم جای دور بروم.
بنگاه‌دار گوشی تلفن را برمی‌دارد و میگوید خدا بزرگ است! ...
این فقط یکی از صحنه‌های روزمره املاکی کوچکی در انتهای اتوبان نواب- بریانک است.
در محله فقیرنشین عبدل‌آباد، نزدیک خیابان احسانی که بورس نخ و پارچه ارزان است، مردی روی صندلی‌های زهواردررفته املاکی با صاحبخانه جروبحث میکند: به مرگ بچه‌ام برای پول پیش خانه وسیله مسافرکشی‌ام را فروختم ۶۷ میلیون تومان و یک هوندا ۱۵۰ دیسکی خریدم پیک کار کنم. می‌دانی نداری یعنی چه؟
صاحبخانه که با لباس کار چرب و پر از لکه‌های سیاه به بنگاه آمده است، جواب می‌دهد: قربانت بروم من هم که آقازاده نیستم صبح تا شب جان می‌کنم و دو تا انگشتم حین کار قطع شده، دخل و خرجم نمی‌خواند که طبقه پایین آن خراب‌شده را اجاره دادم. چه کسی خوشش می‌آید توالت و حمامش را با مردم شریکی استفاده کند؟
بنگاه‌داران املاک می‌گویند دفاترشان هر روز صحنه این بحث و جدل‌هاست. یکی از املاکی‌های خیابان دولتخواه میگوید هفته پیش مستأجر با یک دبه بنزین اینجا آمد و روی خودش خالی کرد که به خیر گذشت!
بنگاه‌دار دیگری در همین محله میگوید: مستأجر پارسال خانه را ۲۰ میلیون تومان رهن و ماهانه ۱.۵ میلیون تومان اجاره کرده است، امسال که برای تمدید آمده صاحبخانه میگوید ۵۰ میلیون تومان رهن بدهد و ۲.۵ میلیون تومان اجاره... مستأجر شوکه شده است و آخر هم با پولی که داشت در تهران خانه پیدا نکرد و مجبور شد به چهاردانگه اسلامشهر برود.
او ادامه می‌دهد: این روز‌ها دعوا‌های مستأجر و صاحبخانه بالا گرفته است. از شورای حل اختلاف محلات بپرسید چه صفی برای حکم تخلیه خانه تشکیل میشود؟ دولت گفت که در زمان کرونا صاحبخانه‌ها حق ندارند حکم تخلیه بگیرند، ولی این حرف‌ها به درد همان رادیو و تلویزیون می‌خورد مگر کسی می‌تواند به زور در ملک مردم بنشیند؟!
تهران قطب مستأجران
این خلاصه‌ای از وضعیت مستأجرنشین‌ترین استان ایران یعنی تهران است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، تهرانی‌ها کمترین سهم مالکیت واحد‌های مسکونی در ایران را دارند و کمتر از نیمی از پایتخت‌نشینان یعنی ۴۸.۸ درصد از آنها مالک خانه هستند و بیشتر از ۵۱ درصد مردم تهران اجاره‌نشین به شمار می‌آیند. مستأجرانی که زیر بار فشار گرانی و اجاره‌خانه گاهی ناچار به مهاجرت و جابه‌جایی به حومه شهر شده‌اند.
آخرین گزارش مرکز آمار ایران نشان می‌دهد در فصل زمستان ۱۴۰۰ مستأجرانی که قرارداد اجاره خود را تمدید کرده‌اند، به طور میانگین با ۵۰.۹ درصد افزایش اجاره‌بها مواجه شده‌اند.
در محله‌های فقیرنشین شهر، اما اوضاع خانه‌به‌دوش‌ها وخیم‌تر است. در منطقه دولتخواه، جایی که مردم شانه به شانه حاشیه‌نشینان هستند، یک آپارتمان قدیمی ۶۰ متری نیاز به ۱۰۰ میلیون تومان ودیعه و بین دو میلیون و ۱۰۰ تا دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اجاره دارد.
در عبدل‌آباد هم که یکی دیگر از محله‌های زندگی فقیرترین تهرانی‌هاست، یک آپارتمان ۵۰ متری ۲۳ سال ساخت ۵۰ میلیون تومان رهن و دو میلیون و ۶۰۰ هزار تومان اجاره داده میشود.
در محله پاسگاه نعمت‌آباد هم که به بازار کهنه‌فروشی خلازیر معروف است، یک آپارتمان ۶۰متری قدیمی ۳۰ میلیون تومان رهن و دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اجاره داده میشود. اجاره‌بها در شوش و میدان خراسان هم تقریبا در همین بازه قیمت است.
امسال حداقل دستمزد پایه کارگران به حدود چهار میلیون و ۱۸۰ هزار تومان رسیده است و بسیاری از کارگران تهرانی به شرط آنکه پس‌انداز مناسبی برای رهن خانه داشته باشند، ناچارند حداقل نیمی از حقوق خود را به عنوان اجاره‌خانه بپردازند.
هرچند بسیاری از این کارگران دستمزد های قانونی نمی‌گیرند و بیمه ندارند یا اگر از دستمزد‌های قانونی برخوردار باشند مدام در معرض اخراج و تعدیل هستند.
مشاوران املاک تهران می‌گویند که با صعود سرسام‌آور اجاره‌بها، پایتخت دیگر جای زندگی کارگران نیست و بسیاری از آنها به حاشیه شهر رانده شده‌اند.
آنها توضیح می‌دهند که ریزش قدرت خرید مردم تقاضای اجاره در محلات جنوبی شهر را افزایش داده و همین موضوع شرایط را برای مستأجران فقیر دشوارتر کرده است.
بنا بر گفته آنها، دفاتر بنگاه‌های املاک جنوب شهر، این روز‌ها شاهد زد و خورد و دعوا یا استیصال مستأجرانی است که حکم تخلیه گرفته‌اند.
۴ میلیون تهرانی حاشیه‌نشین هستند
مصطفی‌قلی خسروی، رئیس اتحادیه مشاوران املاک کشور میگوید مستأجران زیادی ناچار به مهاجرت از تهران شده‌اند که بخش درخور توجهی از آنان کارگران هستند.
البته دولت تلاش کرد به صورت دستوری وارد بازار اجاره‌بهای مسکن شود که گزارش‌های مراجع آماری و روایت‌های کف و کوچه‌خیابان‌های شهر از اجاره‌نشینی، نشان می‌دهد که موفق نبوده است.
با شیوع کووید۹ در ایران، ستاد کرونا بخش‌نامه‌ای صادر کرد که صاحبخانه‌ها اجازه ندارند برای مستأجران حکم تخلیه بگیرند و حداکثر افزایش مبلغ اجاره‌بهای سالانه ملک در تهران ۲۵ درصد است؛ اما دولت طبق معمول نتوانست به صورت دستوری بازار را مهار کند و در همین بازه زمانی گزارش‌های مرکز آمار و بانک مرکزی در مقاطعی از تورم ۵۰ درصدی اجاره‌بهای مسکن در تهران حکایت دارد.
البته مصوبه ستاد کرونا برای صادرنشدن حکم تخلیه هم چندان قابلیت اجرائی ندارد. نعمت احمدی، حقوق‌دان، در این زمینه توضیح می‌دهد که ستاد کرونا به شورای حل اختلاف ابلاغ کرده که حکم تخلیه صادر نکنند، اما در مواردی که صاحبخانه مدعی میشود خودش نیاز به سکونت در خانه داشته یا قصد فروش ملک را دارد، دیگر نمی‌شود کاری کرد و حکم تخلیه صادر میشود.
بیت‌الله ستاریان، تحلیلگر اقتصاد مسکن هم وضعیت بازار مسکن را نگران‌کننده می‌داند و معتقد است وضعیت نامساعد اقتصاد کلان کشور، بازار مسکن را هم مانند تمامی بازار‌ها تحت تأثیر قرار داده است.
او میگوید که عرضه مسکن نسبت به تقاضا بسیار پایین است و کاهش ساخت‌وساز و صعود قیمت زمین، افزایش قیمت مصالح ساختمانی و دستمزد کارگران و... همه و همه منجر به تورم بالا در بخش مسکن شده و از آن سمت تورم دورقمی موجب شده مسکن از حالت کالای مصرفی خارج شده و به شکل کالای سرمایه‌ای تغییر کارکرد دهد و با ادامه این شرایط و تورم دورقمی این وضعیت ادامه دارد و بسیاری مسکن را نه برای مصرف شخصی که برای حفظ ارزش سرمایه خریداری میکنند. این تحلیلگر میگوید تداوم شرایط فعلی در بازار مسکن، به رشد حاشیه‌نشینی دامن می‌زند.
در همین زمینه گزارش مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی حاکی از دوبرابرشدن جمعیت زیر خط فقر در سال‌های ۹۶ تا ۹۹ است و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان تهران سال گذشته خبر داد که حدود چهار میلیون نفر از مردم تهران حاشیه‌نشین هستند یا در بافت ناکارآمد و سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی میکنند.
امان از دست برخی املاکی ها ،یک خانم به ظاهر سرپرست خانوار به همراه 2 دختر و یک پسر بزرگ که بعد معلوم شد ..... به مدت 6 سال پدر ما ، ساختمان و همسایگان را در آورده بود شارژ نمی داد . انواع آدم ها به خونه رفت و آمد داشتند ، شبها تا صبح هم روسقف آپارتمون بندری می زدند صاحب خونش هم جوابگو نبود . کلی بهش خدمت کردیم آخرش هم به زور بلندش کردیم .
حاكميت عدل و عدالت و حامي مستضعفان و محر ومان و غيره و ذالك همه اش كشكه !!! حضرات بالانشين روي طاغوتيان رو سفيد كردند با اين مدل مديريت و تدبيرشون و 90درصدشون بي شتر به فكر پركردن جيب خودشون هستن تا حل مشكلات مردم!!!
تنها دلخوشيمون اينه كه انشالله زودتر حضرت عزرائيل به حضور ح ضرات مسئول شرفياب بشه و مردم گرفتار از ش ر خيلي از اينها خلاص بشوند.
اقای دولت مامه مسکن کار نان و اب ک حقه ا یرانیه این میکروبهای افغانی مصرف میکنن ب ابا این دیگه چ سرطانیه ب جونه مملکت ریخت ین بی ناموس ها
امنیت اجتماعی و تردد بسیار کم شده و کسی هم بفکر نیست.مبارزه با بدحجابی و روزه خو اری رو میشه بوضوح دید ،ولی در معیشت مردم گویا مملکت کاملا بدون صاحب و بدون پاسخگ وست.وقتی کسی توان انجام کاری رو نداره با ید بره کنار.زوری که نیست مملکتداری
مردمه فهیمه ایران متوجه روزگار بد هستید بلند شید فریاد بزنیم نه ب افغان ن ب اجنب ی تمام فرصت هامونو گرفتن
وقتی ک افغان های گشنه پرمیشن توکشور اینا کار نان اب همسر فرزند مسکن دارو و کلی کوفت و زهرمار میخان چطوره ک برا ایرانی امکانات نیست ولی این اجانب رو بدون محدودیت راه میدن
چی میگی حجاب؟؟؟؟ کدوم حجاب؟؟؟؟ کدوم شکم سیر؟؟؟؟ ما دو تا ادم با یه حقوق بخور و ن میر امسال از کجا بیارم 150 بذارم رو پول پیش؟؟؟؟؟؟؟
خدا لعنت کنه صاحبخونه ه ا رو که خرجیشون رو از جیب مستاجر درمیارن اخه بی انصاف ماهی 4 5 تومن کرایه از کجا بیاریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تازه اونم تو کر ج نه جای خیلی خاص نه نزدیک حصارک و گلشهر ...
خاک تو سر مملکت بریزن... بدبخت مون کردین... پولمونم تو بورس دزدیدین...خ جالت نمیکشین سیرمونی ندارین...
هرچی بد وبیراه تکراری است نصیب مسئولان ب ی غیرت این کشور که جوان ها که مستاجر هست ند و دارایی از گذشته ندارند به این روز ا فتاده اند ؛ با کدام عقلی صحبت از ازدواج و فرزند بیشتر می کنند ، فقط با حرف مفت ک ه نمیشه به مردم فقط وعده سر خرمن داد ...
بجای حل مشکل مردم تازه ی قوزه بالاقوزه جدیدم درست کردن گله گله افغانی پر کردن تو کشورمون ایرانیا اجازه ندید ملیتمونو بگیرن
لعنت به افغانی ها
بازار مسکن در سال 1401 و راهکار برون رفت
مهندس ظفریاری میگوید
انچه که بیان میشود نظر شخصی بنده است انچه در بازار 1401 پیش بینی میشود افزایش 30 تا 50 درصدری قیمت املاک برای خرید و فروش املاک که در نهایت ( چون قیمت اجاره هر خانه براساس ارزش ان مشخص و محاسبه میشود برای خانه مسکونی یک ششم تا یک هشتم و برای املاک تجاری یک هشتم تا یک دهم میشود رهن کامل یکسال آن این فرمول هست که 90 درصد مشاور املاک ان را رعایت می کنند ولی از نظر علمی توانایی بیان محاسبه آن را ندارند به مشتری و همه فکر میکنند مشاور املاک باعث گرانی هستند ) ولی انچه مشخص است چرا افزایش قیمت؟ چون با توجه به اینکه در سال 1401 افزایش دستمزدها 30 تا 50 درصد و بیشتر میباشد در نتیجه تولید کنند ،کارخانه و حتی حمل کننده و درنهایت مغازه دارد و... و قیمت محصول نهایی خود را باید افزایش بدهد تا این هزینه ها جدید را جبران کنند( یعنی همه دنبال منفعت و سود برای امرار معاش هستند) حالا هزینه افزایش تعرفه و .. جای خود را دارد . در نهایت قیمت مصالح و لوازم افزایش و در نهایت قیمت ساخت هر متر افزایش پیدا میکند( در سال 1400 هزینه ساخت خانه متر تقریبا از 4 تا 10 ولی در سال 1401 از 7 م تا 15م ) حالا این افزایش قیمت باعث افزایش قیمت نهایی خانه میشود( آنچه مشخص است بازاراز نظر تعداد مشتری و تعداد معاملات راکد و کم است ولی قیمت ها رشد خود را دارند حالا این وسط عدم کاهش قدرت خرید و.. هم وجود دارد ) و در نتیجه مالک هم براساس فرمول یک هشتم وارزش ملک خود اجاره افزایش پیدا می دهد ولی در منطقه متوسط از 40 تا100 درصد و در منطقه مرفه و اعیان نشین از 100 تا 300 درصد ( چرا رشد قیمت اجاره بها منطقه مختلف متفاوت است چون ارزش افزوده املاک در منطقه مرفه بیشتر از منظقه متوسط است همیشه و بازده مالی بهتری دارد) اما اگر اتفاقاتی دیگر در بازارهای مثل ارز و بنزین و... بیوفت این رشد حتما جهشی و حتی تا 6 و 10 برابر هم می تواند اتفاق بیوفتد.
اما راهکار برای ساماندهی به این رشد قیمت چیست، آنچه بنده مهندس ظفریاری طی تحقیق و بررسی در بازار مسکن مشهد مطلع شدم ، که بنده و هیچ فردی نمی تواند این رشد قیمتی را متوقف کند ، آن هم در کوتاه مدت تنها کاری که میشود کرد کاهش سرعت افزایش قیمت است یعنی بین مینیموم و ماکزیمم افزایش قیمت ما مینیموم را انتخاب و به مردم اطلاع دهیم( یعنی باید اتحادیه املاک هر شهر و اداره ثبت و شهرداری و سایر مراجعه مرتبط در هر محله از هر شهر ایران، تمام متصدی املاک آن منطقه را در هر فصل در مکانی دعوت کنند و یا از طریق شبکه مجازی ، جهت مشورت و اعلام قیمت محله (بهار تابستان، پاییز و زمستان در سال 4 جلسه برگزار کنند) و قیمت نهایی اول زمین خالی آن محله و خانه نوساز آن محله منطقه و فرمول محاسبه اجاره یک هشتم را و... در نهایت مینیموم قیمت ،یعنی این موارد را با نظر متصدیان املاک محله و کارشناسان این حوزه انتخاب و تعرفه و ملاک قرار بدهند وبه تمام مردم هم اطلاع بدهند ( این کار 100 درصد عملی است ولی هیچ کس و ارگانی رقبتی جهت انجام آن ندارد فقط با صدور مصوبه کاغذی که هیچ مسئول و هزینه مالی جهت اجرای آن وجود ندارد، بسنده میکنند، البته راهکار دوم هم و بلند مدت این است که شهرداری هر شهر باید وظیفه اصلی خود یعنی تامین زمین تفکیک شده در نقشه گسترش شهر وساخت مسکن برای مردم را انجام بدهند ونه ساخت المان عجچیب قریب و پوستر و فضای سبز و بحث جریمه تخلفات و ...استفاده از شرکتهای انبو سازه بزرگ و یا واگذاری زمین تفکیک شده به مردم فاقد مسکن و کاهش وتعرفه ساخت و نظارت و سرعت در صدور مجوز و ثبات قیمت مصالح در نهایت مسکن و خانه تنها کالای هستد که هیچ کشوری یک شب نمی تواند بخرد و بسازد نیاز به برنامه ریزی و سیاسیت گذاری و مدیریت دقیق در اجرای آن است و جزء اولین نیازهر موجودی مسکن است ( در ÷یشتر موارد این رو خودم به عینیت دیدم که یک بچه کوچک خانوده مستاجر هم نسبت به خانه خود که زندگی میکند احساس مالکیت دارد حتی اگر آن خانه اجاره باشد واو نداند ).
امیدوار مطالب مفید باشد
خداریشه ظلمشان رابخشکاند ومرگ نصیبشان کند
پس چکار کنیم برای شغل اومدیم تهران اگه ش هرستان خودمون شغل باشه می‌آییم مستاجر هم باشیم