داروهایی که باید با معده پر خورد

زمانی که برای درمان بیماری به پزشک مراجعه می‌کنیم، پزشک با تجویز دارو دستورالعمل هایی برای مصرف دارو به ما ارائه می‌کند مثلا این قرص را با غذا میل کنید، این را با معده خالی و این را بعد از غذا.... آیا در بعضی موارد چنین دستورالعمل هایی را شنیده اید؟ اگر چه این دستورالعمل‌ها تکراری هستند اما پزشکان دلایل زیادی برای این توصیه‌ها دارند.

رمزگشایی تداخلات دارویی

مصرف برخی غذاها و مایعات می‌تواند باعث ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی در بدن شود. سیستم بدنی شما این " مواد خارجی " را شناسایی و تجزیه و تحلیل کرده و اقدامات فرار با همان عمل را آماده می‌کند. جریان خون به روده افزایش میابد، اسید‌ها به صورت صفرا (زردآب) آزاد می‌شوند و روده خود را با تغییرات اسیدیته آماده می‌کند.

دارو‌ها نیز به همین سمت هدایت می‌شوند و هر کدام به طور متفاوتی تداخل می‌کنند بنابراین دلیل اصلی انتخاب آنها قبل و بعد از غذا، پیش‌بینی چگونگی تعامل این مواد شیمیایی با دستگاه گوارش است زیرا تداخلات نامطلوب موادغذایی با دارو می‌تواند به جذب مواد شیمیایی موجود در دارو کمک کند یا مانع آن شود.

چرا باید برخی داروها را همراه غذا بخوریم؟

برخی از دارو‌ها عوارضی مانند: تحریک معده، سوهاضمه، زخم یا التهاب را به همراه دارند. مصرف این داروها به همراه غذا این اثرات ناخوشایند را کاهش می‌دهد. لازم نیست یک وعده غذایی کامل مصرف کنید زیرا میان وعده‌های سبک مانند بیسکوییت یا ساندویچ کافی است.

در مورد دارو‌های خوراکی دیابت نیز این امر صدق می‌کند تا از قند خون بسیار پایین ( هیپوگلیسمی ) پیشگیری شود. مکمل‌های آنزیمی برای پانکراتیت مزمن نیز باید همراه غذا مصرف شوند تا به بدن در پردازش وعده غذایی کمک کند.

خوردن دارو

معمولا آنتی اسید‌ها و دارو‌های ضدالتهابی غیر استروئیدی نیز توصیه می‌شود تا همراه وعده غذایی یا میان وعده مصرف شوند. دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی از تولید پروستاگلاندین‌ها و مواد شیمیایی که درد و التهاب را تقویت می‌کنند پیشگیری می‌کند اما همچنین از معده در برابر اسید روده محافظت خواهد کرد. گروهی از دارو‌های دیابت به نام " سولفیل اوره " نیز توصیه می‌شود همراه با وعده غذایی مصرف شوند تا خطر قند خون پایین کاهش یابد.

چرا باید برخی داروها را بعد از غذا بخوریم؟

مصرف این دارو‌ها بعد از غذا می‌تواند به کاهش عوارض جانبی شدید مرتبط با معده کمک کند. همچنین همانند ژل‌های ضد قارچ یا دارو‌های مایع، برفک یا زخم دهان که احتمال بلع یا شستشو آنها وجود دارد، جذب خون نمی‌شوند. انتی بیوتیک‌ها و دارو‌های اچ.آی.وی در این گروه قرار دارند.

اگر در زمان مصرف دارو غذا در دسترس نبود چه کنیم؟

اگر فرد در زمان مصرف دارویی که باید با معده پر خورده شود، خوردنی یا غذایی در دسترس نداشته باشد و مجبور باشد دارو را مصرف کند، حتما باید دارو را با دو لیوان آب بنوشد تا باعث آسیب به مری و عوارض گوارشی و کلیوی نشوند.

مسکن‌ها را با معده پر بخورید

بیشتر داروهای خوراکی یا در معده باز می‌شوند یا به دلیل داشتن پوشش در روده فعال می‌شوند. بیشتر ضددردها همچون ایبوپروفن، مفنامیک اسید و دیکلوفناک چون در معده باز می‌شوند بنابراین معده درد را در برخی افراد تشدید می‌کنند، بنابراین باید با معده پرمصرف شوند.

آیا می‌توان برای جذب سریع تر برخی از انواع دارو آن را در آب حل کرد؟

چنانچه در نمناک اشاره شده است اگر پزشک اجازه حل کردن دارو در آب را با توجه به نوع دارو و شرایط بیمار داده باشد، می‌توان دارو را در آب حل نمود. به هیچ وجه قرص هایی که به شکل کپسول هستند یا روکش و پوشش دارند در آب حل نکنید.

آیا می‌توان داروها را با شیر، آبمیوه یا چای خورد؟

نوشیدنی هایی مانند چای، قهوه، شیر و آب میوه نیز می‌توانند بر نحوه عملکرد برخی از داروها در بدن تاثیر بگذارند.

برای جذب بهتر برخی داروها می‌توانید با تجویز پزشک آنها را با نوشیدنی‌های مختلف بخورید مثلا مصرف مکمل آهن به همراه آبمیوه که حاوی ویتامین C است به جذب بهتر دارو کمک می‌کند.

حتی گاهی می‌توان کپسول‌های ایتراکونازول ( درمان برخی از عفونت‌های قارچی) همراه غذا و در بعضی موارد نوشیدنی‌های اسیدی مانند نوشابه مصرف نمود زیرا این دارو برای جذب، نیاز به یک محیط اسیدی دارد

خوردن دارو با آبمیوه

در طی ۲ ساعت از مصرف آنتی بیوتیک‌ها مانند سیپروفلوکساسین یا نورفلوکساسین باید از مصرف لبنیات خودداری شود و می‌توان آنها را در زمان‌های دیگر مصرف کرد.

مصرف آنتی بیوتیک‌ها و مکمل‌های آهن، روی و کلسیم با چای سبب کاهش قدرت جذب و اثر دارو می‌شود.

مصرف مسکن‌های حاوی کافئین مانند نوافن به همراه چای و قهوه می‌تواند اثرات کافئین دارو را تشدید کند.