کمبود این ویتامین حافظه شما را نابود می کند!

بسیاری از این نوع فراموشی‌ها جدی نیستند. کمبود خواب، برخی داروها، حتی استرس می‌توانند باعث ضربه کوتاه مدت به حافظه شوند. ولی خوشبختانه مغز انعطاف‌پذیر است و این شرایط را تغییر و بهبود می‌بخشد.

تیروئید ناکارآمد:

 تیروئید نقش خاصی در مغز ندارد، اما از دست دادن حافظه با متوقف شدن کارکرد طبیعی تیروئید اتفاق می‌افتد. این غده پروانه‌ای شکل تقریبا حاکم بر تمام فرایند‌های متابولیک بدن شما است. اگر مشکلاتی در سطح حافظه خود دارید، یک آزمایش ساده تیروئید می‌تواند تغیین کند که تیروئید شما کم کار است یا پرکار.

گرگرفتگی: 

گرگرفتگی بخصوص در دوران یائسگی علاوه بر افسردگی، خستگی، بی‌حوصلگی و افزایش تحریک پذیری، با کاهش سطح حافظه و سطح کارایی فرد همراه است. خبر خوب این است که این عارضه یائسگی به هیچ وجه به مغز آسیب نمی‌زند و بعد از فروکش کردن آن حافظه بهبود می‌یابد. بی‌خوابی و آپنه خواب دوران یائسگی کاهش سطح حافظه در این دوران را به دنبال دارد.

کمبود خواب:

 افراد مبتلا به اختلالات محرومیت از خواب دچار خستگی در طول روز، اختلال در توجه، و کاهش سطح حافظه هستند. توصیه استاندارد بر هشت ساعت خواب شبانه روزی متمرکز است. اما این میزان خواب شاید برای همه کافی نباشد. اگر شما هنگام بیدار شدن از خواب همیشه خسته هستید، و در طول روز خواب ناخواسته دارید، ممکن است به بیشتر از ۸ ساعت خواب شبانه روزی نیازمند باشید.

اضطراب و افسردگی: 

شواهد قوی نشان می‌دهد که اضطراب، افسردگی و بیماری‌های دو قطبی مدار‌های عصبی درگیر در توسعه و بازیابی خاطرات را مختل می‌کند.

افسردگی شدید اغلب به همراه از دست دادن حافظه است. در مدت زمان طولانی استرس روزمره باعث افزایش سطح کورتیزول در مغز می‌شود که همین امر از دست دادن سیناپس در سلول‌های مغزی را به همراه دارد که نتیجه آن ایجاد اشکال در بازیابی خاطرات است. خبر خوب این است که از دست دادن حافظه ناشی از اختلالات خلقی برگشت‌پذیر است و آن هم با بهبود خلق و خو.

دارو‌های تجویزی:

 بسیاری از دارو‌های تجویزی شما را فراموشکار می‌کند. زاناکس، والیوم، و دارو‌های ضد افسردگی دارای این آثار هستند. دارو‌های قلبی مانند استاتین‌ها و مسدودکننده‌های بتا، مسکن‌های مخدر، و حتی آنتی هیستامین‌هایی مانند بنادریل آثار مشابه دارند. اگر فکر می‌کنید با مصرف این دارو‌ها دچار فراموشی موقت می‌شوید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

سیگار کشیدن: 

سیگار فرایند حافظه را دچار خطا می‌کند و آن هم با مختل کردن جریان خون مغز. کسانی که سیگار می‌کشند نسبت به دیگران با افزایش سن دچار کاهش سریع‌تر عملکرد مغز می‌شوند. علاوه بر این سیگار تجمع پروتئین غیر طبیعی می‌شود که توانایی مغز را برای پردازش و انتقال اطلاعات مختل می‌کند. پس اگر می‌خواهید آسیبی به حافظه خود نرسانید، سیگار را همین حالا کنار بگذارید.

رژیم غذایی پرچرب:

 این رژیم تنها برای قلب مضر نیست بلکه عوارضی نیز روی حافظه دارد. مطالعات نشان می‌دهد که رژیم غذایی حاوی چربی، شکر و غذا‌های فرآوری شده، به مرور زمان مغز را فرسوده می‌کنند. مصرف شکر به اندازه‌ای در کاهش حافظه و قابلیت تفکر موثر است که محققان آلزایمر را دیابت نوع ۳نامیده‌اند که مستقیما با نوع تغذیه مرتبط است. بهترین رژیم برای محافظت از مغز، رژیم مدیترانه‌ای، شامل چربی‌های مفید، میوه، سبزیجات، آجیل و ماهی است.

کمبود ویتامین ب ۱۲: 

گیاهخواران در معرض خطر بالاتری از این کمبود هستند. ویتامین ب ۱۲ در غذا‌های حیوانی مانند گوشت، مرغ، تخم مرغ، فراورده‌های لبنی و... موجود است. علاوه بر خستگی، از دست دادن اشتها، یبوست، از دست دادن وزن و... کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به مشکلات حافظه شود.

اگر شما گیاه‌خوار هستید از نظر کمبود ویتامین ب ۱۲ باید حتما تحت آزمایش قرار بگیرید. مکمل‌های ویتامین ب ۱۲ شاید مورد نیاز باشند. زنان باردار، سالمندان، افراد کم خون، مبتلایان به اختلالات گوارشی مانند سلیاک و بیماری کرون به این مکمل نیاز دارند.

میکروب‌ها: 

افرادی که در معرض برخی میکروب‌ها مانند هرپس سیمپلکس نوع یک یا همان ویروس تبخال هستند، با احتمال بیشتری دچار مشکل حافظه می‌شوند. اگرچه هیچ واکسنی برای ویروس تبخال وجود ندارد، واکسیناسیون دوران کودکی در برابر دیگر ویروس‌ها می‌تواند به جلوگیری از مشکلات بعدی در زندگی کمک کند.

علاوه بر این ورزش منظم فرد را از قرار گرفتن در معرض عفونت‌های مکرر دور می‌کند.