جنگ نابرابر با یک ویروس کشنده!

هرگز حدس هم نمی‌زدیم که روزی برای ورود ویروس کرونا به کشور، سالگرد مشخص کنیم! ویروسی ناشناخته، با رفتاری متغیر و بسیار مسری که همه جهان را چرخید و کمتر کسی در حال حاضر پیدا می‌شود که آن را تجربه نکرده باشد. کرونایی که گفته می‌شد خواستگاه آن از کشور چین است اما چیزی نگذشت که رد پای وجودش در سراسر دنیا احساس شد.

تایید ورود ویروس کرونا در کشور در همچین روزی یعنی ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ اطلاع‌رسانی شد. البته شنیده‌ها حاکی از آن بود که ورود ویروس کرونا به کشور قبل از این تاریخ اتفاق افتاده بود اما چون در زمان اوج مبتلایان به آنفلوانزای H۱N۱ بود، علائم مشاهده شده را آنفلوانزا اعلام کرده بودند. چیزی نگذشت، ویروس کرونایی که از قم گزارش اولین مبتلایش به گوش رسیده بود، در سراسر کشور به گردش در آمد. به طوری که حسن روحانی رئیس جمهور آن زمان اعلام کرد ویروس کرونا در تمام استان‌های کشور دیده شده است.

وحشت دولت و مردم از سرایت سریع کرونا در کشور

وزارت بهداشت در تاریخ ۳ فروردین ماه ۱۳۹۹، هشدار علیه این ویروس را جدی‌تر اعلام کرد و گفت اگر قرار بر کنترل ویروس است باید قرنطینه سطح ۳ علیه کرونا اجرایی شود. وضعیت قرمز کرونایی و رنگ‌بندی شهرها آن زمان به گوش مردم آشنا نبود اما درست ۱۴ اردیبهشت ماه بود که این وزارتخانه ۶۱ کشور را در وضعیت قرمز اعلام کرد. بر اساس آمار آن زمان شهرهایی که در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت دارای حداکثر ۳ بیمار کرونایی بستری شده بودند، در گروه شهرهای قرمز کرونایی قرار می‌گرفتند. وضعیت قرمز کرونایی هر آدمی را به یاد وضعیت قرمز در شرایط جنگی می‌انداخت و البته حال و هوای آن زمان هم چیزی از جنگ کم نداشت. کادر درمان خسته از افزایش مبتلایان بد حال به ویروس کرونا و مردم وحشت زده از سرایت همه گیر یک ویروس خطرناک و مرگبار!

تغییر موج‌های کرونا یکی پس از دیگری

موج دوم کرونا در کشور از تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۹۹ آغاز شد، طوری که در یک شبانه روز آمار مبتلایان به کرونا ۳۵۷۴ نفر اعلام شد. هر موجی از کرونا که می‌آمد و با یک فراز و نشیبی خاتمه می‌یافت، هم نسبت مبتلایان را نسبت به موج قبلی بیشتر می‌کرد و هم آمار فوتی‌ها را نسبت به ماه‌های قبل صعودی می‌کرد! حتی در زمانی دیگر محدودیت‌های کرونایی هم جوابگو نبود و هیچ چیزی جلودار کشته‌های کرونایی نمی‌شد. روز سیاه کرونایی در ۲ شهریور ماه ۱۴۰۰ رقم خورد. آمار فوتی‌های کرونایی در این روز به رقم وحشتناک ۷۰۹ نفر در شبانه روز رسید. در تمام کشورهای دنیا خیلی سریعتر اقدام به واکسیناسیون شده بود اما متاسفانه در کشور ما با تاخیر صورت گرفت و شاید این هم دلیل روشنی برای رکوردشکنی‌های پی در پی کرونا در آن زمان بود.

روند واکسیناسیون در کشور و تولید واکسن‌های متعدد

واکسیناسیون کرونا در کشورمان با اما و اگرهای فراوانی به مرحله اجرا درآمد. در ابتدا اولویت تزریق واکسن کرونا به زنان باردار و مشاغل پرخطر بود. قرار بر این بود واکسن فایزر از بلژیک برای زنان باردار وارد کشور شود که بعد قضیه به کل منتفی شد. واکسن سینوفارم و آسترازنکا در بین واکسن‌های وارداتی از بیشترین آمار تزریق بین مردم شناخته شد و البته در ادامه با تولید واکسن‌های داخلی و صدور مجوز تزریق واکسن برکت روند واکسیناسیون در کشور نظم بیشتری گرفت و آمار متناسب‌تر شد.

از راه اندازی سامانه تلفنی ۴۰۳۰ تا سامانه آموزشی شاد

بدون شک در دوران سخت و نفس گیر کرونا که هنوز هم تمام نشده است و افراد را آلوده می‌کند نیازمند سامانه‌ای برای اطلاع‌رسانی و مشاوره به مردم احتیاج بود. مخصوصا در اوایل کرونا که میزان سطح آگاهی مردم درمورد علائم این ویروس کمتر بود، احساس نیاز بیشتری به مشاوره با افراد متخصص وجود داشت. در سامانه ۴۰۳۰ در هر ساعتی از شبانه روز افراد با گفتن نشانه‌های بروز بیماری می‌توانستند با کمترین امکانات دسترسی به مشاوره‌ای سریع داشته باشند و با این روش افراد کمتری را آلوده به ویروس کنند. در کنار این سامانه، امکان دیگری به اسم سامانه شاد یا اپلیکیشن آموزشی شاد به دانش آموزان و والدین آن‌ها معرفی شد. این سامانه امکان آموزش از راه دور را مهیا کرد و از این طریق باعث شد هم دانش آموزان از معرض بیماری در امان بمانند و هم بتوانند به روند آموزشی خود ادامه بدهند. اگر چه نقدهایی به این سامانه‌ها وارد بود اما نمی‌توان از تاثیرات خوب آن‌ها نسبت به جلوگیری از سرایت همه گیرتر آن بین مردم چشم پوشی کرد.