مشاهده ساختارهای بیولوژیکی ممکن شد! + جزئیات

میکروسکوپ کوانتومی راه را برای کاربردهای بیوتکنولوژی هموار می‌کند و از مصارف ناوبری گرفته تا تصویربرداری پزشکی کاربرد دارد.

این میکروسکوپ انرژی خود را از درهم‌تنیدگی کوانتومی تامین می‌کند. تاثیری که انیشتین آن را "عمل شبح‌وار در یک فاصله" نامید. در هم‌تنیدگی کوانتومی جفت شدن خواص مکانیکی دو ذره است، ذراتی که پیشتر با یکدیگر در کنش بوده و سپس از یکدیگر جدا شده‌اند. درهم تنیدگی برای ذراتی همچون فوتونها، الکترونها و حتی مولکولها رخ می‌دهد.

پروفسور وارویک بوون(Warwick Bowen) از آزمایشگاه نورشناسی دانشگاه کوئینزلند می‌گوید: این اولین حسگر مبتنی بر درهم‌تنیدگی بود که عملکردی فرای بهترین فناوری‌های موجود داشت.

این پیشرفت به بهبود همه‌ی فناوری‌های موجود از سیستم‌های ناوبری گرفته تا دستگاه‌های ام‌.آر.آی کمک می‌کند.

پروفسور بوون می‌گوید: در بهترین میکروسکوپ‌های نوری جهان از لیزرهایی استفاده می‌شود که میلیاردها بار از خورشید روشن‌تر هستند. بافت‌های حساس بیولوژیکی مانند سلول‌های انسان مدت زمان کمی در این میکروسکوپ‌ها دوام می‌آورند.

میکروسکوپ کوانتومی ما ۳۵ درصد وضوح بهتری دارد و سلول را تخریب نمی‌کند و به ما امکان مشاهده‌ی ساختارهای بیلوژیکی را می‌دهد که پیش از این دیدن آن‌ها امکانپذیر نبود.

مزایای این میکروسکوپ مشخص است از درک بهتر ساختارهای بیولوژیکی گرفته تا بهبود فناوری‌های مربوط به تشخیص بیماری.

او افزود: فرصت‌های بی حد ومرزی برای استفاده از درهم‌تنیدگی کوانتومی در فناوری وجود دارد که می‌تواند انقلابی در محاسبات و ارتباطات و سنجش به وجود بیاورد.

ارتباطات ایمن چند دهه‌ی قبل ایجاد شدند و دو سال قبل گوگل سریع‌ترین محاسبات را ایجاد کرد و اکنون نوبت ماست تا به وسیله‌ی کوانتوم به بهبود سنجش بپردازیم.