راهکارهای عبور از چالش های شرکت های معدنی
نظر به گذشت یک سال و چند ماه از فعالیت شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی معدن کشور و تمرکز بر انجام مسئولیت ها و وظایف قانونی محوله و ناظر به قوانین معدنی کشور ، این سازمان آنچنان که باید جایگاه حقیقی خود را در ساختار نظارتی و صیانتی معادن کشور پیدا ننموده است.
شایسته است پیرو فرمایشات مقام عظمای ولایت در بحث معدن و در مسیر تحولات معدنی در دولت انقلابی سیزدهم و همچنین در پی تحقیقات بعمل آمده توسط این کارگروه ،مواردی از چالش های مانع فعالیت این سازمان و راهکار های عبور از آنها بدین شرح است ؛
۱- بسیاری از استانها و از جمله خود نظام مهندسی معدن کشور از داشتن ساختمان درخور شان اعضاء محروم هستند و عموما مستاجر یا دفاتری عاریتی از نهادهای دولتی کشور در اختیار دارند. لازم است با توجه ویژه به این مهم در مورد تامین بودجه ساخت یا خرید دفاتر مناسب برای سازمان هر استان وفق مواد متعدد قانون معادن و قانون نظام مهندسی معدن و آئین نامه های مربوطه تصمیم گیری و اقدام شود.
پیشنهاد می شود ؛
به طور خاص ۰.۵ درصد از اعتبار موضوع ماده ۳۵ قانون نظام مهندسی معدن به این مبحث اختصاص یابد.
۲- ارتباط و حضور کارمندان سازمان های صمت استان و بهره برداران و کاشفان ( صاحب پروانه ) معادن در هیات مدیره سازمان نظام مهندسی استانها جریانی مثلثی از فساد را در بخش معدنی کشور بدین شرح رقم زده است ؛
کارمندان سازمان صمت با حضور خود در هیات مدیره نظامات مهندسی، ارجاع کارها ( مسئولیت فنی معادن و طراحی ها ) را به سوی دوستان و همکاران خود روانه کرده و از برخورداری متقاضیان شغل از این کارها و طرح ها جلوگیری می کنند و موجبات نارضایتی متخصصین صاحب صلاحیت و متقاضی شغل و درآمد را فراهم آورده اند( این مورد در تمام استانها مشهود است). از سوی دیگر حضور بهره برداران معادن در هیات مدیره سازمان های نظام مهندسی استانها به دلایل زیر موجب تضییع حقوق اعضا و انحراف از رسالت اصلی نظامات مهندسی که همانا صیانت از معادن و مواد معدنیست ، شده است که مصداق هایی از آن در ذیل آمده است ؛
الف – انحراف نتایج انتخابات با هزینه کرد مبالغ هنگفت و خرید رای و...که در توان اعضای عادی صاحب صلاحیت نیست ( مانند انتخابات دو دوره گذشته ۵ استان کشور که گزارشات آنها موجود است).
ب- تعریف منافع مشترک بین بهره بردار( عضو هیات مدیره نظام) و کارشناسان صمت استان در بحث صیانت از مواد معدنی (تعارض منافع شخصی و ملی) و تعارض آن با حقوق اعضاء( در بحث موقعیت های شغلی و اخذپروژه های معدنی) و بحث صیانت از معادن و مواد معدنی که این امر موجب تضعیف بحث نظارت بر فعالیت های معدنی از سوی نظام مهندسی معدن شده است.
ج – تمایل هیئات مدیره ای که اعضای تاثیر گذار آنها بهره بردار هستند به تحمیل موارد خارج از مسئولیت های قانونی مهندسان ناظر و استثمار متخصصین به دست بهره برداران که اشکال مختلف آنها در سنوات اخیر بسیار مشهود بوده است.
د- عدم اصلاح رابطه مستقیم مالی بهره بردار و ناظر معدن که منجر به تولید آمار و گزارشات نادرست از معادن و سوء اثر کیفی بر امر نظارت بر فعالیت معادن شده است. تجربه نشان می دهد در استانهایی که تراکم بهره برداران در هیات مدیره نظام مهندسی معدن آنها بیشتر است انگیزه عدم اصلاح این رابطه قوی تر می باشد.
پیشنهاد می شود ؛
وفق محتوای ابلاغیه اخیر معاونت امور معادن در مورد عدم حضور کارکنان دولت بالاخص ذیل معاونت امور معادن درهیات مدیره نظام مهندسی استانها و شورای مرکزی نظام مهندسی ایران و حداقل تا زمانی که فرد متقاضی بنا به دلایل صدرالذکر ، صاحب پروانه معدنی می باشد محتوایی مترادف تدوین و به استانها ابلاغ گردد و از حضور وی در هیات مدیره نظامات مهندسی استانها و شورای مرکزی ممانعت بعمل آید. ضمنا تبصره یا ماده واحده ای با مضمون فوق و بر اساس مفاهیم موضوعه ناظر به تعارض منافع این حوزه به آئین نامه اجرایی قانون نظام مهندسی معدن اضافه گردد.
۳- رسالت سازمان نظام مهندسی معدن کشور و سازمانهای تابعه در استانها در مباحث نظارتی و صیانتی معادن و صنایع معدنی و مسئولیت های قانونی مربوطه در مساعدت و همراهی با معاونت معدنی وزارت صمت اجل از انفعالیست که امروز این سازمان حیاتی و استراتژیک به دلیل آسیب های سنوات اخیر و به دلایل مختلف از جمله تنگ نظری های نهاد های نظارتی و سوء مدیریتهای درونی سازمان و... و همچنین عدم حمایت مالی لازم و در خور شان در یک سال گذشته( دوره جدید) ، بوده و این سازمان را در انجام ماموریت های موضوع ماده ۲ قانون نظام مهندسی معدن ( همچون طرح های بازرسی و نظارتی ، تدوین ضوابط و معیارها ، هوشمند سازی ، اصلاح ساختارها ، تدوین بانک های اطلاعاتی معادن ، دوره های ارتقاء کیفی متخصصین و... )دچار رخوت نموده است. آسیب آن به طور مستقیم متوجه اعضاء و سپس معادن و در تراز بالاتر مدیریت ارشد معدنی و نهایتا کشور خواهد بود.
پیشنهاد می شود ؛
اختصاص کامل اعتبار موضوع ماده ۳۵ قانون نظام مهندسی معدن از سازمان برنامه و بودجه به طور کامل مورد مطالبه و پیگیری قرارگیرد و در این مورد اجازه ی تحمیل شرایط و ضوابط پیچیده و سلیقه ای تخصیص اعتبار فوق به ارکان و رده ی کارشناسی آن سازمان داده نشود.
۴- تراکم مکاتبات و مناسبات و پیگیری های مربوطه در معاونت های معدنی وزارت صمت و سازمان صمت استانها موجبات پائین آمدن کیفیت خدمات نظارتی بر فعالیت معادن و به تبع آن توسعه موارد فسادزا بخصوص در بحث صیانت از مواد معدنی در فعالیت معادن ، تعاملات نا مناسب بهره برداران با کارگزاران دولتی و با یکدیگر و بالارفتن تعداد تقابلات و درصد نارضایتیِ هم کارگزاران و هم مردم شده است که مواردی از این اعتراضات در ایام اخیر به استحضار معاونت محترم معدنی وزارت صمت رسیده است.
پیشنهاد می شود ؛
کلیه مسئولیت های نظارتی و بازرسیِ فیزیکی معادن وفق ماده ۳۴ قانون معادن در قالب طرح به سازمان نظام مهندسی معدن کشور و به تبع آن سازمان فوق دراستانها واگذار گردد.
امید است این مقال موثر افتاده و نظام مهندسی معدن کشور روزهای جدیدی را در مسیر تحول بخش معدن کشور در کارنامه ثبت نماید.
ارسال نظر