می‌خواهیم انتقام سال ۹۸ را از ایران بگیریم!

آخرین بازی گراهام آرنولد در ترکیب تیم ملی استرالیا لکه ننگی بر دوران بازی‌های ملی او است، مسابقه‌ای که زخمی ابدی بر تن فوتبال استرالیا باقی گذاشت.

در ۲۹ نوامبر سال ۱۹۹۷ در ورزشگاه ملبورن کریکت گراند، استرالیا ۲-۰ از ایران جلو بود و به نظر می‌رسید که ناکامی طولانی مدت آنها در رسیدن به جام جهانی پایان یافته است.

بعد جیمی جامپر معروف استرالیایی، پیتر هور، یا آنطور که آرنولد او را به یاد می‌آورد؛ "روانی"، به زمین پرید، خودش را درون دروازه ایران پرت کرد و یک توقف نسبتا طولانی در ابتدای نیمه دوم بازی و پس از گل دوم استرالیا به وجود آورد.

آرنولد با به خاطر آوردن ان روز می‌گوید: "خیلی جالب است که مردم هنوز درباره آن مسابقه صحبت می‌کنند. من تمام بازیکنانی که در آن زمان در زمین بازی حاضر بودند را به یاد دارم، آنها همه جمع شدند و این واقعا یک توقف و شکست در بازی بود. از نظر ذهنی ما یک دفعه خاموش شدیم، به جای اینکه نتیجه ۲-۰ ما را با انگیزه‌تر کند، ما کاملا خاموش شدیم و آنها خیلی آماده به بازی برگشتند و ۲-۲ کردند."

استرالیا و ایران در مجموع دو بازی رفت و برگشت به تساوی ۳-۳ دست یافتند و ایران با گل زده بیشتر در خانه حریف به جام جهانی صعود کرد.

آرنولد ادامه داد: "برای ما ویران‌کننده بود. دیدن تری ونبلز بعد از بازی، آن حالی که او بود... او گفت که این ناعادلانه‌ترین نتیجه‌ای بود که در زندگی‌اش دیده است. این یک پایان ناراحت‌کننده برای بازی‌های ملی من بود."

تقریباً پس از یک ربع قرن، اکنون ممکن است آرنولد فرصت رستگاری و گرفتن انتقام آن بازی تلخ برای استرالیایی‌ها را به‌دست آورده باشد. آرنولد به تازگی تیم ملی استرالیا را با پیروزی بر کویت، تایوان، نپال و اردن از مرحله اول مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به مرحله بعد هدایت کرده است.

اکنون اما کار سخت تر می‌شود. در کمتر از دو هفته دیگر استرالیایی‌ها خواهند فهمید که در مرحله حساس بعدی با کدام ۵ تیم دیگر هم گروه خواهند بود، جایی که تنها دو تیم برتر در گروه به مرحله نهایی جام جهانی صعود خواهند کرد.

یکی از تیم هایی که احتمال دارد با استرالیا هم گروه شود، ایران است. به شکلی باورنکردنی استرالیا از همان شب تلخ در سال ۱۹۹۷ حتی یک بار هم در سطح بزرگسالان با ایران روبه‌رو نشده است! حتی پس از انتقال استرالیا از اقیانوسیه به کنفدراسیون آسیا در سال ۲۰۰۶، سرنوشت هنوز هم این دو تیم را از هم جدا می‌کند!

سرنوشت البته باز هم بازی دیگر در آستین دارد و استرالیا حتی در صورت هم گروه شدن با ایران، به دلیل محدودیت‌های سفت و سخت ورود و خروج به این کشور از بازی‌های خانگی محروم است و باز هم نمی‌تواند در خاک خودی انتقامی را که سال‌ها در انتظارش بوده، از ایران بگیرد.

اما آرنولد نمی‌خواهد که انتقام را بیش از این به تعویق بیندازد: "بگذارید ایران حریف ما شود. این خاطره‌ای است که همیشه در یاد ما بوده و من می‌خواهم که آن را درست کنم.آن بازی آخرین باری بود که من برای تیم ملی توپ زدم. بلافاصله بعد از بازی با ایران بازنشسته شدم.

اگر ما با ایران هم گروه شویم هر کجا که با هم بازی کنیم برای من مهم نیست. اهمتی ندارد که با چه تیمی بازی می‌کنیم، کجا بازی می‌کنیم، ما برای بردن تمام بازی‌ها به زمین می‌رویم و با روش خودمان بازی می‌کنیم. با انرژی خیلی زیادی بازی می‌کنیم و اصول‌مان پابرجا باقی می‌ماند."