کاهش ۷۵ درصدی سرمایه تولیدکنندگان سم

در حال حاضر چه مقدار از سموم کشاورزی در داخل تولید می‌شود؟ آیا سموم داخلی به لحاظ استانداردهای زیست‌محیطی، عملکرد قابل‌قبولی دارند؟ مهم‌ترین مشکلات پیش‌روی تولیدکنندگان چیست؟ برای یافتن پاسخ سوالات خود با دبیر انجمن تولیدکنندگان سموم ایران به گفتگو نشستیم. با گسترش‌نیوز همراه باشید.

فرموله‌سازی نزدیک به ۹۰ درصد

علی‌اصغر جلالی، دبیر انجمن تولیدکنندگان سموم ایران درباره میزان خودکفایی کشور در تولید سموم اظهار داشت: «قریب به ۸۵ تا ۹۰ درصد نیاز کشاورزان (در مرحله فرموله) توسط تولیدکنندگان داخلی تامین می‌شود. اگر مبنا را فرموله کردن قرار دهیم خودکفا هستیم، اما اگر مبنای ارزیابی، واردات مواد اولیه باشد کماکان وابسته به شمار می‌آییم. مواد اولیه به‌سختی از کشورهایی مثل چین و هند وارد می‌شود».

جلالی در ادامه گفت: «ارزی که جهت واردات سم آماده مصرف، اختصاص داده می‌شود اگر به تولیدکننده اختصاص یابد باعث صرفه‌جویی ارزی خواهد شد. واردات سم آماده مصرف لزوماً به آن معنا نیست که امکان تولید آن در کشور وجود ندارد. سمی که تولید داخل ندارد باید وارد شود و قطعاً ما با این موضوع مشکلی نداریم. از طرف دیگر تولید بعضی سموم هیچ توجیه اقتصادی ندارد. حرف ما آن است که چرا باید برای واردات آن دسته از سمومی که تولید داخل دارند ارز اختصاص داد؟ مواد اولیه وارد شود و بقیه فرایند با تکیه بر منابع داخلی انجام شود».

تولید بعضی سموم به‌صرفه نیست

وی در ادامه افزود: «در حال حاضر چیزی بالغ‌بر ۱۸۰ نوع سم در کشور فرموله می‌شود. همان‌طور که گفته شد تولید چند نوع از این سموم ممکن است توجیه اقتصادی نداشته باشد. اقلام وارداتی همان اقلامی هستند که در داخل، تولید می‌شوند. البته مرجع و متولی نهایی برای قضاوت درباره این موضوع، سازمان حفظ نباتات است. به لحاظ کیفیت هم باید گفت که تمام تولیدکنندگان داخل کشور، مطابق با استانداردهای فائو فعالیت می‌کنند. در واقع استانداردهای فائو کف استانداردهای ماست. محصولات داخل به لحاظ کیفیت، دست کمی از نمونه‌های وارداتی که عمدتاً از چین و هند وارد می‌شوند ندارند».

وی در ادامه افزود: «طبق کتاب تعرفه، سموم به سه نوع پرخطر، متوسط و کم‌خطر تقسیم می‌شوند. نمی‌توان گفت که تولیدکننده داخلی، سم پرخطر تولید می‌کند اما واردکننده نوع کم‌خطر وارد می‌کند. باید توجه داشت که برای رسیدن از مرحله پرخطر به کم‌خطر، به گذشت زمان نیاز است. سم مربوط به بسیاری از آفات هنوز تولید نشده است که نوع کم‌خطر آن موجود باشد. به‌عبارت‌دیگر به‌ناچار باید نوع پرخطر را استفاده کرد. از طرف دیگر همان نوع پرخطری که در داخل تولید می‌شود وارد می‌شود. نمی‌توان ادعا کرد که همه اقلام داخلی‌، پرخطر و همه وارداتی، کم‌خطر هستند. به‌عنوان‌مثال اگر ملاک واردکنندگان، کم‌خطر بودن است پس چرا سم پرخطر دیازینون وارد می‌شود؟».

زیر ذره‌بین سازمان حفظ نباتات

علی‌اصغر جلالی افزود: «واردات مواد اولیه‌ای که در داخل فرموله می‌شود توسط سازمان حفظ نباتات انجام می‌شود. در مرحله ترخیص از گمرک، باید مجوزهای لازم را اخذ کرد. سازمان حفظ نباتات بر همه مراحل کار یعنی از زمان رسیدن جنس به انبار کارخانه تا مرحله توزیع، نظارت کامل به عمل می‌آورد. اما عواملی مثل نبود زیرساخت‌های آزمایشگاهی کافی در گمرک و ... باعث می‌شود که سختگیری چندانی بر واردات به عمل نیاید».

سرمایه شرکت ها یک‌چهارم شده است

دبیر انجمن تولیدکنندگان سموم ایران در ارتباط با مشکلات تولیدکنندگان سموم گفت: «مهم‌ترین مشکل تولیدکنندگان تغییرات نرخ ارز است. مواد اولیه تا قبل از سال جدید با ارز ۴۲۰۰ تومانی تهیه می‌شد اما این کار اکنون با نرخ نیمایی انجام می‌شود. این به آن معناست که سرمایه شرکت‌ها به یک‌چهارم تقلیل یافته و توان سرمایه‌گذاری آنها به شدت کاهش یافته است. آنها باید میزان سرمایه‌گذاری و سرمایه در گردش خود را چهار برابر کنند تا به وضعیت سابق برگردند. تعدادی از تولیدکنندگان شاید نتوانند خود را با شرایط جدید منطبق کنند. مشکلات دیگر ما از جنس مشکلات کلی است که همه صنایع کشور با آنها سروکار دارند».