صنایع دستی: به نام ایران به کام چین!

امروزه گردشگری به یکی از پرسودترین صنایع جهان بدل شده است و گردشگران علاوه بر پرداخت هزینه های استفاده از خدمات در مقصد نظیر هتل، بازدید از مکان های تاریخی، استفاده از سیستم حمل و نقل، گونه ای از صادرات چمدانی را نیز در حوزه صنایع دستی به شکل سوغات رونق می بخشند. فروش سوغات و به طور مشخص صنایع دستی به توریست‌ها باعث جلب توجه بسیاری در جهان می‌شود. یونسکو برای حفظ نظم تاریخی، مختصات مبدا این صنایع را برای بهره‌مندی اقتصادی بیشتر توسط کشورهای مبدا از هنرهای کلاسیک خودشان، از مکانیسمی تحت عنوان مهر اصالت صنایع دستی بهر می‌برد. سرعت اخذ این مهر صنایع دستی برای رشته‌های بسیار متنوع این حوزه در کشور، به زمینه‌سازی برای افزایش برندهای ملی در این حوزه خواهد شد. گسترش نیوز در گفت‌وگو با محمد محبوب‌ فر کارشناس میراث فرهنگی، به کاستی‌های این مسئله در کشور پرداخته است.

محمدرضا محبوب فر، کارشناس حوزه گردشگری و میراث فرهنگی و صنایع دستی در گفت‌وگو اظهار داشت: مهر اصالت صنایع دستی نشان مرغوبیت صنایع دستی بوده که از طرف سازمان یونسکو صادر می شود.

فعالان صنایع دستی به چه صورت می توانند مهر اصالت دریافت کنند؟

وی ادامه داد: کسانی که مهر اصالت صنایع دستی را داشته باشند از جمله صنعتگران و هنرمندان این عرصه تحت پوشش پروژه صنایع دستی یونسکو قرار گرفته و از برخی مشوق های معنوی و مالی یونسکو برخوردار می شوند.

عضو انجمن علمی گردشگری ایران درخصوص اعطای نشان ملی مرغوبیت صنایع دستی گفت: نشان ملی مرغوبیت صنایع دستی با همان استانداردهای مهر اصالت صنایع دستی یونسکو در داخل کشور توسط معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی اعطا می شود.

چراتعداد زیادی از صنایع دستی ما در کشورهای دیگر به ثبت می رسد؟

وی با اشاره به ثبت برخی از صنایع دستی کشور ما در کشور های دیگر بیان داشت: به دلیل عدم توجه به صنایع دستی در کشور برخلاف سایر کشورها که از آن به عنوان یک صنعت درآمدزا یاد می شود مشکلاتی از این قبیل وجود دارد.

کارشناس حوزه گردشگری و میراث فرهنگی و صنایع دستی وی با بیان اینکه اتحادیه صنایع دستی در استانها و شهرستانها به انجام فعالیت های سطحی بجای فعالیت های زیربنایی می پردازند، گفت: این عدم توجه و نبود فعالیت های زیربنایی سبب شده بسیاری از صنایع دستی کشورمان با فرهنگ ایرانی در کشورهای خارجی به نام آن ها ثبت گردد.

وی در ادامه به مشکلات معیشتی و مالی هنرمندان صنایع‌دستی پرداخت و اذعان داشت: به دلیل عدم حمایت و توجه به هنرمندان صنایع دستی در داخل کشور بسیاری از آنان به کشورهایی نظیر ترکیه، پاکستان، چین، گرجستان و تاجیکستان مهاجرت کرده‌اند.

محبوب فر ادامه داد: همین هنرمندان صنایع دستی خود را در کشور دیگر تولید کرده که در نهایت وارد بازار داخل ایران شده و درآمد ارزی بالایی را برای آن کشور به ارمغان می آورد.

وی همچنین گفت: امروزه حوزه صنایع دستی و گردشگری به معجونی از مشکلات و ناهنجاری ها تبدیل شده که دود آن به چشم هنرمندان صنایع دستی رفته و می بینیم که از بسیاری حداقل ها محروم هستند.

عضو انجمن علمی گردشگری ایران پیرامون ارائه راهکاری برای بهبود وضعیت هنرمندان و صنایع دستی در داخل کشور گفت: باید هنرمندان کار بلدی که خانه نشین شدند را مجدد فعال کرده و حلقه مدیریتی جدیدی با حضور مدیران با انگیزه و دلسوز در خصوص توسعه صنایع کشور از جمله صنایع دستی ایجاد شود.

وی اضافه کرد باید حلقه بسته مدیران در کشور از جمله مدیران میراث فرهنگی شکسته شود و نخبگان متخصصین در هر حوزه از جمله حوزه میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی وارد عرصه های تصمیم گیری شوند.