مدیریت ریزش ترامپیسم

ناصر بزرگمهر/ مدیر مسئول

در جلسه‌ای با حضور مدیران میانه از چند سازمان حضور داشتم، بزرگواری با توجه به شرایط سیاسی روز توصیه می‌کرد که همه باید خود را برای شرایط سخت آماده کنند و برنامه داشته باشند تا اگر ترامپ رئیس‌جمهوری ایالات متحده قرارداد بازی برجام را بهم ریخت و زیر میز زد، بتوانیم بازی خودمان را انجام دهیم و بار مشکلات اقتصادی و اجتماعی را کم کنیم. بخشی از رفتار و گفتارهای غیرمنتظره رئیس‌جمهوری ایالات متحده همه مردم جهان را کمی دل‌نگران کرده است. بدون‌شک این پیشنهاد، توصیه‌ای خردمندانه است و هر کسی وظیفه دارد در سرزمینی که زندگی می‌کند خود را برای شرایط سخت آماده کند و با دولت خودش همراه باشد، ولی چه کسی و تا کجا و چگونه باید این همراهی را انجام دهد؟ مواظب ترامپ بودن شبیه همان تابلوی خطر ریزش کوه است که مردم عادی نمی‌دانند در مقابل آن چه باید بکنند؟ رهگذری که در حال عبور است بایستد و یا بر سرعتش بیفزاید و یا آسمان را نگاه کند که آیا صخره‌ای، سنگ‌ریزه‌ای، برفی یا بهمنی کی بر سرش خراب می‌شود؟ شاید هم دست به دعا باید برداشت که تفکر ترامپیسم از جهان رخت بربندد و هر روز چنگیزخان مغولی پیدا نشود و هیتلر و صدامی متولد نشود که جهان به اندازه کافی از اندیشه داعشی و طالبانی رنج کشیده است. تفکر ترامپیسم تفاوتی با هیتلر و داعش و طالبان و صدام ندارد، ظاهر ویترین کمی متفاوت است، آن یکی حمام نمی‌رود، این یکی روزی دوبار خودش را می‌شوید، آن یکی ژولیده است و این یکی تزیین‌بندی دو متری آویزان کرده است، در حالیکه در مخچه هر دو یک اندیشه جاری و ساری است. ترامپیسم یک پدیده و مکتب است که باید از مدت‌ها قبل از این برای آن جایگاهی در میان فرهنگ (ایسم)‌ها، قائل می‌شدیم و اندیشمندان به تجزیه و تحلیل آن در جهت روشنگری مردم دنیا می‌پرداختند. امروز جهان از خط فکری ترامپ و امثال او می‌نالد، کشورهای فرانسه و آلمان و انگلیس و بقیه اروپایی‌ها و روسیه و چین و حتی بعضی از سناتورهای امریکایی مخالفت شدید خود را با رفتار و کردار ترامپ اعلام کرده‌اند، مسئولان ما بارها موضع‌گیری‌های خود را به گوش جهانیان رسانده‌اند و با همه این احوال به‌نظر می‌رسد هنوز کم است. البته موضع‌گیری مردم ایران و ادامه زندگی روزمره و بی‌تفاوتی نسبت به حرف و سخن‌های ترامپ علیه برجام، نشان داد که بازهم مردم یک گام از کسانی که بر طبل این شرایط می‌کوبند جلوتر هستند. کسانی که در یکی دو هفته گذشته تلاش کردند سخنرانی ترامپ را مهم جلوه دهند و بازار را کمی بهم ریختند و به‌ویژه ارز را هیجانی کردند، هنوز هم متاسفانه بر همان موج، سودآوری می‌کنند. هر زمان که موضوعی بین‌المللی علیه ایران آغاز می‌شود، گروهی به قصد و نیت خاص در گرانفروشی و احتکار پیش می‌افتند و همه‌چیز را سخت‌تر جلوه می‌دهند و متاسفانه در این میان سازمان‌های مسئول و وزارت اقتصاد و بانک مرکزی هم با سکوت از کنار موضوع می‌گذرند. گاهی خودمان هم فراموش می‌کنیم که ما ملتی هستیم که ۸ سال جنگ تحمیلی را از سرگذراندیم. آیا شرایط امروز از شرایط دوران جنگ ناجوانمردانه جهان علیه مردم ایران و این سرزمین بدتر است؟ در سال‌های جنگ، هم محاصره اقتصادی بودیم و هم روسیه و فرانسه و آلمان و انگلیس و بقیه کسانی که امروز از ایران حمایت می‌کنند در جبهه مقابل قرار گرفته و همه تخم‌مرغ‌هایشان در سبد صدامیان بود و از هیچ ترفندی علیه این سرزمین همیشه سبز کوتاهی نکردند، اسلحه جهان در اختیار دشمن متجاوز قرار می‌گرفت و همه راه و رسم ناجوانمردی را در آن ۸ سال دیدیم و صبوری کردیم و جوانان وطن با خون خود راه‌ورسم آزادگی را ترسیم کردند. از بمباران شهرهای بی‌دفاع تا شیمیایی شدن کودکان، حاصل تفکر ترامپ‌های آن روزگار بود، ایران همیشه مورد حمله ترامپ‌ها بوده است. آنچه نباید فراموش شود، توانایی فرد فرد جامعه در برابر حوادث ناخواسته است، مردم ما به‌خوبی تفاوت دوغ و دوشاب را می‌فهمند، همراهی کسانی که از پاره‌کردن قراردادهایی چون برجام خوشحال می‌شوند و سرزمین‌مان را در مسیر اندیشه ترامپیسم قرار می‌دهند قابل درک است، آنها خائنان به آسایش و آرامش این مردم و این آب‌وخاک هستند، آنها منافع‌شان در جنگ و درگیری و شرایط سخت است، مثل همان‌هایی که با کوپن‌فروشی و احتکار و گرانفروشی در ۸ سال جنگ نابرابر دست در جیب مردم کردند و بار خود را بستند. خطر سقوط کوه و بهمن و ریزش سنگ‌ریزه‌ها همیشه وجود دارد، مردم با سختی یا راحتی زندگی روزمره خودشان را می‌‌گذرانند، دولتمردان باید به هوش و گوش باشند.