نمایشگاه به قیمت نان یا جان؟

شاید کمتر کسی سال گذشته شرایط موجود را متصور بود؛ شرایطی که نه تنها کشور ما بلکه کل جوامع انسانی و کشورهای جهان را با چالشی جدی مواجه کرد و در این میان هر کشور به فراخور توانمندی وآمادگی خود به مقابله با این شرایط پرداخت.

از نگاه تخصصی، یکی از فعالیت هایی که حیات آن بصورت جدی با چالشی جدی مواجه شده است برگزاری نمایشگاه ها و در کل صنعت نمایشگاهی (البته هنوز در کشور ما به این باور که فعالیت های نمایشگاهی یک صنعت تاثیرگذار است نرسیده ایم)  را می شود نام برد. فعالیتی که ماهیت اصلی آن ارتباط، تجمع و مذاکرات رو در رو است؛ یعنی نقطه مقابل با شرایط بوجود آمده.

 بعد از فراگیری ویروس کووید ۱۹، مانند همیشه در بحران های ناگهانی در کشور ما  یک سردرگمی عجیب در فعالین و مسئولین در رابطه با نحوه برخورد با این شرایط بوجود آمد و البته خبرهای ضد ونقیض در شبکه های اجتماعی به این موضوع دامن زد.

در سایر کشورها اما اینگونه نبود و فعالین صنعت نمایشگاهی با برنامه و الویت دادن به قضیه حل ریشه ای و مهار این شرایط با پذیرفتن شرایط کلیه فعالیت های خود را حتی تا یکسال به تعویق انداختند (البته با توجه به حمایت های دولتی و درست بود زیرساخت ها در این کشورها) موضوع به حدی جدی بود که بزرگترین اتفاق نمایشگاهی سال دنیا یعنی اکسپو ۲۰۲۰ دبی علیرغم هزینه های سرسام آور به احترام جان انسان ها برای یکسال به حالت تعلیق درآمد.

اما موضوع در کشور ما به گونه دیگری پیش رفت و البته این شرایط وضعیت وخیم (صنعت نمایشگاهی) را در کشور ما برملا کرد در حالی که دولت برای مشاغل آسیب دیده از این بحران بدنبال راه حل بود فعالین نمایشگاهی در بهت از اینکه چرا هیچ جا نامی از صنعت نمایشگاهی در این شرایط برای رفع خسارت ها و حمایت از آنها وجود ندارد ناگهان از خواب ناز خود بیدار شدند و انجمن های مرتبط نمایشگاهی (که کارکردی سمبلیک و نمایشی داشتند) تازه بفکر تشکیل جلسات متعدد و همگرایی با هم شدند تا شاید از این قافله عقب نمانند و جای تعجب اینکه حتی وزارت صمت و سازمان توسعه تجارت  نیز فکری به حال این صنعت تاثیرگذار نکرده بودند؟؟

با توجه به گذشت 5 ماه از سال و متوقف شدن بیشتر فعالیت های مرتبط با صنعت نمایشگاه ها از جمله سایتداران، مجریان و غرفه سازان با چالش جدی ادامه حیات بدلیل هزینه های بالای نیروهای انسانی و سایر هزینه های اداری روبرو شدند و بصورت جسته وگریخته شاهد شروع فعالیت های نمایشگاهی در کشور بودیم که با توجه به پروتکل های اعلامی (که بعضی از موارد آن امکان اجرا شدن بصورت اثرگذار را نداشتند) یکسری مجوزهایی از طریق ستاد کرونا صادر شد  و در بعضی مواقع علیرغم صادر شدن مجوز از برگزاری ممانعت به عمل آمد .

بحث جدی در رابطه با این موضوع بحثی تخصصی و طولانی خواهد بود اما یک نکته مهم را فراموش نکنیم؛ برگزاری به هر قیمتی و با بهانه اینکه مشکل مالی وجود دارد و شرکت های نمایشگاهی و فعالین این حوزه  ورشکسته خواهند شد و توجیه رعایت پروتکل های بهداشتی برای برگزاری در شرایطی که جان انسان ها با خطر جدی روبرو است بحثی غیرمنطقی خواهد بود. بنظر می آید انتهای این بازی همه بازنده خواهند بود.

برگزاری نمایشگاه ها یک حلقه تخصصی شامل: (سایتداران، مجریان تخصصی برگزاری، غرفه سازان، غرفه داران و در نهایت یک بخش اصلی یعنی بازدیدکننده تخصصی) است.

حال تصور کنیم در این شرایط که تکلیف تقویم نمایشگاهی معلوم نیست مجریان بدلیل تعهد قراردادی به سایت ها و همچنین هزینه های بازاریابی که نیاز چند ماهه است و انصراف غرفه داران بدلیل اخبار ضد و نقیض با مشکل جدی روبرو و همینطور سایت ها بدلیل کنسلی و عدم برگزاری با چالش درآمدی مواجه خواهند شد. (خصوصا سایت هایی که هنوز در سالن های غیراستاندارد واجاره ایی فعالیت می کنند)

از زاویه دیگر اصرار به برگزاری به هر نحو و شرایطی به غرفه داران بدلیل عدم استقبال بازدیدکنندگان ضربات مالی هنگفتی وارد خواهد آورد؛ آن هم در این شرایط بی ثبات اقتصادی فعلی.

پس با نگاهی بسیار ساده وحتی غیر تخصصی به این شرایط می توان فهمید فعلا امکان برگزاری نمایشگاه ها فراهم نیست و باید هوشیارانه تر با این موضوع کنار آمد تا همین رمق باقی مانده در کالبد این صنعت مظلوم ولی کارآمد از بین نرود. میتوان با یک تنفس چندماهه وبا صبوری و برنامه از این شرایط عبور کرد و با نگاه به این موضوع که همه ما در یک کشتی هستیم وتوجه به منافع جمعی و حفظ جان انسان ها بسلامتی از این بحران عبور کنیم.

و صد البته این از وظایف دستگاه های اجرایی و حاکمیتی  است تا با برنامه و اقتدار وتوجه به منافع جمعی ضمن تدابیر حمایتی از این صنعت تاثیرگذار ویک برنامه جامع و صدور یک دستورالعمل جامع و فراگیر جلوی این هرج و مرج را گرفته و برای یک بازگشت قدرتمند برای فعالین این حوزه در آینده برنامه ریزی کنند.

مطمن هستم همانطور که خداوند وعده داده بعد از هر سختی گشایشی در کار خواهد بود، انشاالله همه بسلامت از

این شرایط عبور کرده و با نگاه جدی و تخصصی تر به مشکلات موجود  دراین صنعت تخصصی نسبت به بالا بردن کیفیت واستانداردهای نمایشکاهی در کشور کوشش کنیم.

«إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا»