بازگشت سهام پالایشی به مدار تعادل

چند روز اخیر نمادهای پالایشی سبزترین نمادهای بازار سهام بودند و شاخص کل توانست سطوح حمایتی از دست رفته خود را احیا کند. در کنار نمادهای پالایشی، پتروشیمی‌ها نیز به سبزپوشی ادامه دادند و اغلب نمادهای این گروه افزایش قیمت داشتند اما باید توجه داشت که ذات بازار سرمایه نوسان است و این فراز و فرودها همین پیام را به برخی از تحلیل گران بازار سرمایه فعالیت می‌دهد.  البته باید بیان داشت که در پی کاهش های مکرر و مستمر  گذشته، اگر افزایشی رخ دهد به معنای اقبال به آن صنعت است. اگر بخواهیم روند یکساله قیمت سهام را در تمامی نمادها و شاخص ها در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که در یک بازه زمانی، نوسان قیمت از حد بالایی پس از اصلاح قیمت به نقاطی رسیده که بخشی از افت سهام در حال جبران است. سهام پالایشگاهی را می‌توان منوط به افزایش نرخ جهانی نفت، میزان فروش این شرکت‌ها از سوی دولت و روند مثبت مذاکرات دانست. همان‌گونه که تحلیل‌ها نشان می‌دهد تعیین نرخ گاز خوراک و سوخت برای پتروشیمی ها توانسته شرایط را تا حدودی به تعادل برساند و سودآوری آنها را نیز تا پایان امسال تضمین کند. 

صندوق پالایش که متشکل از چندین سهام پالایشی است در زمانی در یک نقاط بسیار بالاتری قرار داشته است اما به مرور زمان به شرایطی رسیدند که p/e فوروارد یا p/e تی تی ام این شرکتها به سطح جذاب و کارشناسانه ای رسیدند. یعنی در مقاطع گذشته بیش از ارزش ذاتی معامله می‌شدند و بعد از گذر از یک نقطه اصلاحی به جایی رسیده که تعادل قیمت مورد توجه اکثر فعالان بازار قرار گرفته است.

بعد از صف های خرید  عرض و طویلی که در گذشته شاهد بودیم، شرکت ها پالایشی و خودرویی به نقطه تعادل رسیده بودند. اما اکنون صف‌های آنچنانی که بخواهیم در موردش نتیجه گیری کنیم نداریم. ضمن اینکه رفتار معاملاتی و رفتار کارشناسی در ماه های جاری به دلیل تجربه تلخی که در سال ۹۹ داشتیم به مدار منطق نزدیک شده و از نوسانات شدید دوری می کند. به طوری که یک یا دو روز در هفته شاهد صف های خرید یا فروش طویل نیستیم. به نظر بنده توجه به صنایعی همچون پالایشی، فولاد و معدنی، دلیلی بر نقطه برگشت به مدار رشد شاربی محسوب نمی شود.