کارگردان گلادیاتور: جوانان وابسته این گوشی های کوفتی شده اند!
کارگردان سرشناس هالیوودی گناه نفروختن فیلم جدیدش «آخرین دوئل» را به گردن جوانان و گوشی‌های همراه آنها انداخت.
ریدلی اسکات گفت از کارگردانی فیلم «آخرین دوئل» و تبلیغ دیزنی برای این درام تاریخی پشیمان نیست و اگر این فیلم نفروخت به دلیل وابستگی جوانان به گوشی‌های همراهشان است.
این کارگردان که به دلیل ساختن فیلم‌هایی چون «بیگانه»، «تلما و لوییز»، «گلادیاتور» و «مریخی» که هم از نظر تجاری وهم از نظر هنری موفق بوده‌اند، شناخته می‌شود دیروز در گفت‌وگو با یک پادکست سینمایی این مطالب را بیان کرد.
«آخرین دوئل» که ماه پیش اکران شد و برمبنای فیلمنامه‌ای از نیکول هولوفسنر، بن افلک و مت دیمون با اقتباس از کتابی به همین نام نوشته اریک جِگِر ساخته شده، با بودجه ۱۰۰ میلیون دلاری شکل گرفت اما تنها ۲۷ میلیون دلار در گیشه فروخت.
اسکات ۸۳ ساله گفت: «دیزنی کار تبلیغاتی فوق‌العاده‌ای انجام داد. با وجود اینکه نگران بودم فیلم را سرمایه‌گذاران نپسندند اما آنها عاشق فیلم بودند و تبلیغات و معرفی و بقیه کارهای دیگر در این زمینه عالی انجام شد.»
او در پاسخ پرسش‌کننده که گفت دوره زمانی و اکشن بودن فیلم می‌بایست برای مخاطبان جوان‌تر هم جذاب باشد گفت: با شما موافقم. به خصوص با وجود حضور مت دیمون، بن افلک، آدام درایو و این بازیگر جدید جودی کامر. فاکس از ما خواست فیلم را بسازیم. همه می‌دانستیم فیلمنامه فوق‌العاده است و برای همین آنها را ساختیم.
او گفت: «اما جوانان هزاره‌ای مخاطبان امروز ما هستند و وابسته به این گوشی‌های همراه کوفتی. آنها نمی‌خواهند به هیچ چیز دیگری فکر کنند مگر اینکه در گوشی به آنها گفته شود.»
او ادامه داد: «شبیه یک سکته مغزی گسترده است، اما فکر می‌کنم با همین مسئله در فیس بوک هم مواجه هستیم. این یک جهت‌گیری اشتباه است که یک اعتماد به نفس اشتباه به این نسل داده شده است.»
ریدلی اسکات در ادامه گفت: «نمی‌توانی همیشه برنده باشی. تا آنجا که به من مربوط می‌شود هرگز از ساختن هیچ‌یک از فیلم‌هایم پشیمان نشده‌ام. خیلی زود یاد گرفتم که اول از همه منتقد خودم باشم. تنها چیزی که باید درباره‌اش نظر بدهی این است که منتقد کار خودت باشی. وقتی کار را انجام دادی دیگر از آن فاصله بگیر و خوشحال باش و به عقب هم نگاه نکن. من این طور فکر می‌کنم.»
البته «آخرین دوئل» تنها شکستی نیست که اسکات برای آن دیگران را سرزنش کرد. او گفت: «سال ۱۹۸۲ هم «بلید رانر» را ساختم که سومین فیلمم و واقعاً خوب بود. یک منتقد در نیویورکر که مجله درجه یکی است ۴ صفحه مطلب منتشر کرد که سراسر توهین به من بود. قابش کردم و اکنون در دفتر من است.»
او افزود: «بعد از آن دیگر هیچ نقدی را نخواندم. چون او خیلی اشتباه کرده بود و من می‌خواستم از چنین برداشت‌هایی دور بمانم.»
این کارگردان کهنه‌کار چند روز پیش فیلم‌های مارول و ابرقهرمانی را خسته‌کننده و حوصله سر بر خوانده بود.
ارسال نظر