درباره تولید کره در کشور چه می‌دانید؟
افزایش نرخ کره در دو هفته گذشته و کمیاب شدن آن در بازار واکنش‌های بسیاری از سوی افکار عمومی در پی داشت و برخی حتی به موضوعاتی چون احتکار، انحصار و گرانفروشی نیز در خصوص افزایش نرخ کره اشاره کرده بودند. موضوعاتی که رئیس هیات مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی توضیحاتی در خصوص آن ارائه داد.
بنابر اعلام برخی از مسئولان در صنعت لبنیات کشور حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی واردات کره و خارج شدن آن از گروه کالایی مشمول دریافت ارز مرجع از یکی دوسال پیش باعث شد که واردات کره با ارز دولتی عملا به صفر برسد و با به اتمام رسیدن موجودی کره‌های وارداتی شرکت‌های لبنی در ماه‌های اخیر، طی هفته‌های گذشته این محصول لبنی در بازار کمیاب شده و نرخ آن نیز افزایش یابد. به عبارت دیگر این افزایش دوبرابری نرخ کره‌های موجود در بازار به این دلیل بود که شرکت‌های لبنی دیگر کره وارداتی برای عرضه به بازار نداشتند و خودشان مجبور به تولید کره در داخل کشور شدند. کره‌ای که نرخ تمام شده آن با توجه به نرخ چربی در کشور افزایش یافت و آنها نیز مجبور شدند نرخ کره را برای مصرف‌کننده افزایش دهند و به همین خاطر هر قالب کره ۱۰۰ گرمی از حدود ۴هزارتومان به ۸هزارتومان تغییر نرخ داد.
تغییر قیمتی که طی روزهای گذشته ستاد تنظیم بازار نیز با آن موافقت کرد و نرخ مصوب کره داخلی به هرکیلو ۸۰ هزارتومان رسید.
البته این افزایش ناگهانی نرخ کره واکنش‌های بسیاری از سوی مصرف‌کنندگان و برخی مسئولان در پی داشت و سوالات بسیاری از سوی آنها مطرح شد. سوالاتی که پاسخ آنها را از میر اسلام تیموری- رئیس هیات مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی جویا شدیم.
خلاصه‌ای از این گفت‌وگو در ادامه آمده است:
براساس آخرین اظهارات گمرک از ابتدای امسال تا ۹ شهریور بیش از ۶هزارتن کره وارد کشور شده و این در حالیست که صنعت لبنیات مدعی است از سال ۹۷ و ۹۸ واردات کره نداشتیم، بالاخره آیا در این بازه زمانی کره وارد کشور شده است یا خیر؟
دولت پایان سال ۹۷ سفارش واردکنندگان کره را برای واردات جهت تخصیص ارز مرجع ثبت کرد. به بخشی از ثبت سفارش‌ها ارز مرجع تخصیص داده شد و به بخشی نیز ارزی تعلق نگرفت. فروردین ۹۸ دولت ارز ۴۲۰۰تومانی کره را حذف کرد در حالی که هنوز برخی از ثبت سفارش‌ها ارز نگرفته بودند و مقادیر زیادی کره هم در راه رسیدن به کشور بودند. در نهایت در خرداد ۹۸ اعلام شد که به هر کره‌ای که وارد شده یا مدارک نشان می‌دهد از مبدا حمل شده است، ارز تخصیص داده می‌شود.
آماری که گمرک اعلام کرده کره هایی است که از قبل ثبت سفارش شده بودند اما در بنادر مانده بودند، زیرا آن زمان تخصیص ارزی برای ترخیص صورت نگرفته بود. منظور گمرک خروج این محموله از گمرکات به داخل کشور است. این ۶هزارتن مربوط به ثبت سفارش‌های پایان سال ۹۷ است، زیرا بعد از آن تاریخ دولت هیچ ثبت سفارشی با ارز ۴۲۰۰تومان انجام نداد.
برخی معتقدند که واردات کره میان چندین شرکت بزرگ لبنی تقسیم شده است و عملا انحصار صورت گرفته است، برای این موضوع چه توضیحی دارید؟
واردات کره به دلیل زمان بر بودن، حجم نسبتا بالا، خرید یکجا و ارزش ریالی آن نیاز به نقدینگی بالایی دارد و هر شرکتی توانایی واردات کره را ندارد. واردات کره در ۲۵ سال گذشته یعنی از سال ۷۶ که ممنوعیت واردات آن برداشته شد توسط چندین شرکت بیشتر صورت نمی‌گرفت و تعداد واردکنندگان به انگشتان دست هم نمی‌رسید. زمانی که مابه التفاوت ارزی وجود نداشت متقاضی آن هم زیاد نبود اما به محض ایجاد مابه التفاوت ارزی یعنی از سال ۹۷ به بعد برخی تصمیم گرفتند کره وارد کنند. باید پرسید چه اتفاقی افتاده است که متقاضی واردات کره زیاد شده است؟.مشابه این موضوع در سال ۹۱ و ۹۲ هم اتفاق افتاد. در دوره اخیر ۱۳ شرکت واردات داشته‌اند.
از چه کشورهایی کره وارد می‌کنیم؟
از نیوزلند، هلند، آلمان، امریکا، استرالیا، فرانسه و هند و اروگوئه در مقاطعی کره به کشور وارد شده است. بخش اعظمی از کره بسته‌بندی در کشور تا کنون وارداتی بود. علت واردات هم این بود که هزینه تولید کره در داخل گرانتر تمام می‌شد و واردات صرفه اقتصادی داشت. در هر مقطعی که تولید کره داخلی صرفه اقتصادی داشت، این کار انجام شده است ولی این مقاطع کوتاه بود.
آیا صادرات کره هم داریم؟
کره مطلقا به هیچ کشوری صادر نمی‌شود و جزو ممنوعیت‌های وضع شده است. زمانی که مشکلات ارزی نبود صادرات توجیه اقتصادی نداشت. زمانی که مابه التفاوت بین ارز دولتی و آزاد در کشور ایجاد شد دولت جلوی صادرات آن را گرفت و صادرات کره از سال ۹۷ممنوع شد.
با افزایش نرخ کره این موضوع مطرح شد که برخی شرکت ها، کره‌های وارداتی را در انبارهای خود ذخیره کرده‌اند تا با دوبرابر نرخ به نام کره ایرانی در زمان مناسب به بازار عرضه کنند و به نوعی احتکار کره صورت گرفته است و بازار نیز توسط همین شرکت‌ها تعیین می‌شود، پاسخ شما به این اظهارات چیست؟
احتکار یعنی اینکه جنسی در بازار نباشد و شرکت‌های لبنی آن را نگه داشته باشند به امید اینکه افزایش نرخ یابد. اما مگر چند روز است که مشکل کره در کشور داریم؟ تا حداکثر یک هفته پیش آیا کمبودی در بازار احساس می‌شد؟ وقتی کمبودی نبود آیا احتکاری رخ داده است؟ وقتی کره به اندازه کافی در بازار وجود دارد یعنی احتکاری نیست.
در مورد اینکه گفته می‌شود شرکت‌های لبنی کره‌های وارداتی با ارز ۴۲۰۰ تومانی را ذخیره کرده‌اند و قرار است گران تر و به اسم کره تولید داخل عرضه کنند، نهادهای نظارتی باید نظر دهند. این وظیفه آنهاست که بدانند هر کدام از شرکت‌ها چقدر کره وارد و چقدر به بازار عرضه کرده‌اند و آیا کره مازاد دارند یا خیر. اگرچه ستاد تنظیم بازار چندین بار اعلام کرد که کره‌های وارداتی با ارز مرجع رو به اتمام است اما می‌توان برای صحت سنجی از این ستاد و سازمان حمایت پرس و جو کرد. از طرفی شرکت‌های لبنی هم اعلام کردند که کره ۴۲۰۰ تومانی ندارند و اگر نهادی قصد نظارت دارد این کار را انجام دهد. این نکته را هم باید اضافه کرد که اگر کره وارداتی وجود داشت آیا ستاد تنظیم بازار مجوز افزایش نرخ کره را براساس نرخ کره تولید داخل می‌داد؟ قطعا آنها هم به این نتیجه رسیدند که کره وارداتی تمام شده است.
برخی گفته‌اند که ۳۲ تن کره احتکار شده است. یعنی کمتر از یک هزارم مصرف سالیانه کشور. مگر با این مقدار می‌توان احتکار کرد. احتکار معمولا عدد بزرگی است. برخی ذخیره انبار برخی شرکت‌ها را احتکار می‌دانند. در حالی که این موضوع درست نیست و شرکت‌ها همیشه در انبارهایشان حدود ۱۰ هزارتن ذخیره کره دارند و درحال‌حاضر به کره داخلی تعلق دارد.
گفته می‌شود شرکت‌های لبنی کوچک به سختی می‌توانند از شرکت‌های لبنی بزرگ کره دریافت کنند و برخی واحدها حتی با قیمت‌های غیر رسمی کره در اختیار واحدهای کوچک قرار می‌دهند و به نوعی برای وزارت صمت سندسازی می‌کنند، پاسخ شما به این صحبت‌ها چیست؟
از وقتی ارز تخصیصی کره، حذف و واردات آن قطع شد شرکت‌های بزرگ، دیگر کره به صورت فله نفروختند، زیرا از سهم بسته‌بندی خودشان در بازار کم می‌شد. در گذشته اینگونه بود که شرکتی مقداری کره وارد کشور می‌کرد، بخشی را برای خود بر می‌داشت و بخش دیگر را به شرکت هایی که توانایی واردات نداشتند می‌فروخت. ولی با وجود محدودیت پیش آمده این رویه عوض شد.
اما اگر شرکتی سند و مدرکی در مورد گرانفروشی و یا سندسازی دارد می‌تواند آن را دراختیار نهادهای نظارتی بگذارد تا آنها پیگیری‌های لازم را انجام دهند.
پس با این شرایط احتمال تعطیلی واحدهای کوچک وجود دارد؟
ظرف یکسال اخیر بارها و بارها به سازمان حمایت مراجعه و اعلام کردیم که شرکت‌های کوچک کره خارجی ندارند و اجازه دهید که این شرکت‌ها با قیمت‌های معقول کره تولید داخل را بسته‌بندی کنند و بفروشند. اما دولت بنا به دلایلی این اجازه را نداد، زیرا احتمال نشت کره وارداتی و عرضه آن به جای کره داخلی را می‌داد. اما امیدواریم شرکت‌های بزرگ و کوچک با شرایط پیش آمده به تولید کره مبادرت کنند.
قیمت تمام شده کره تولید داخل چقدر است؟
همه تصور می‌کنند نرخ درج شده بر روی بسته‌های کره به جیب صنایع می‌رود در حالی که ۹ درصد از آن ارزش افزوده، ۱۰ تا ۱۵ درصد سود مغازه دار، ۱۰ درصد هزینه پخش سراسری است که در نهایت به ۵۸ هزارتومان می‌رسیم که از این مقدار ۶ هزارتومان هزینه بسته‌بندی آن است و نهایتا نرخ تمام شده کره فله حدود ۵۲ هزارتومان خواهد شد. به عبارت دیگر کره ۸۲ درصد چربی دارد که نرخ هر دهم درصد آن بیش از ۶۰ تومان است. اگر این عدد را در ۸۲ ضرب کنیم نرخ مواد اولیه۴۹ هزارتومان و با هزینه فرآوری ۵۳ هزارتومان (درحال‌حاضر ۵۶ هزار تومان است) خواهد شد. بنابراین با نرخ چربی ۶۰۰ ریالی بابت ۱ دهم درصد چربی و نرخ فروش ۸ هزار تومانی برای کره ۱۰۰ گرمی، سود تولید‌کننده صفر است و زیان هم دارد.
چند شرکت داخلی کره تولید می‌کند؟
در خصوص کره باید گفت دو دسته شرکت وجود داشتند که کره وارداتی را بسته‌بندی و عرضه می‌کردند. دسته‌ای از آنها شرکت‌های لبنی بودند که علاوه بر تولید محصولات لبنی خود، کره وارداتی هم بسته‌بندی می‌کردند اما دسته دیگر فقط شرکت‌های بسته‌بندی بودند. طی دو سال اخیر تقریبا همه شرکت‌های لبنی و بخشی از شرکت‌های بسته‌بندی به سمت تولید کره حرکت کردند.
آیا فناوری تولید کره در داخل کشور وجود دارد؟
فناوری تولید کره طی سال‌های قبل وارد کشور شده است و طی ۵ سال اخیر شرکت‌های لبنی تلاش کردند که کره تولید کنند. از نظر وجود فناوری مشکلی نداریم ولی باید بر روی دستورالعمل تولید کره بیشتر کار کنیم.
تا قبل از اینکه تولید داخلی داشته باشیم یک یا حداکثر دو نوع کره با عطر و طعم مشخص وارد کشور می‌شد و در بسته‌بندی‌ها مختلف عرضه می‌شد. اما امروز باید منتظر این باشیم که هر برند کره مختص به خود راتولید کند. یعنی همانطور که ماست و شیر هر برندی کیفیت مخصوص به خود را دارد کره هم به همین شکل خواهد شد و شاهد تنوع در طعم کره خواهیم بود. این موضوع قطعا می‌تواند باعث افزایش کیفیت و تنوع محصول برای علایق و سلایق مختلف باشد.
آیا کره داخلی پاسخگوی مصرف روزانه مردم و صنایع وابسته خواهد بود؟
درحال‌حاضر نمی‌توان پاسخ این سوال را به صورت شفاف داد. زیرا بسیاری از پارامترها برای ما مشخص نیست. با توجه به افزایش نرخ کره باید دید میزان تقاضا چه تغییری خواهد کرد. ممکن است سرانه مصرف به طور کل تغییر کند. از طرفی باید دید که آیا شرایط جدید نرخ شیر خام را از تعادل خارج می‌کند و به طور کل سیاست‌های دولت برای تعیین نرخ شیرخام و واردات نهاده‌های مورد نیاز دامداری‌ها چگونه پیش می‌رود. زمانی که این پارامترها شفاف شود می‌توانیم بگوییم که آیا کره تولید داخل نیاز کشور را پاسخگو هست یا خیر.
در صورت ثبات شرایط فعلی یعنی ثبات نرخ شیرخام و نهاده‌های دامی؟
در این صورت به احتمال زیاد مشکلی در زمینه تامین کره نخواهیم داشت و تولیدات داخلی، نیاز مصرف داخلی را جواب می‌دهد ولی ممکن است نرخ آن افزایش یابد.
گفته می‌شود نژاد گاوهای موجود در کشور هولشتاین بوده و این نژاد شیر پر چربی تولید نمی‌کند، با این وجود چگونه می‌توان چربی مورد نیاز برای تولید کره را از این شیرها استحصال کرد؟
بله نژاد گاوهای موجود در ایران اکثرا هولشتاین است که چربی آنها در بهترین شرایط ۳.۵ درصد است. اما می‌توان با اقداماتی از جمله تغذیه مناسب درصد چربی شیر آنها را در حد ۰.۱ تا ۰.۲ درصد افزایش داد. به عبارتی به ازای هر ۰.۱ درصد افزایش چربی شیر می‌توانیم از ۷ میلیون تن شیر دریافتی صنعت ۷هزارتن چربی به‌دست آوریم و این معادل ۸هزارو۵۰۰تن کره است. از طرفی وزارت جهاد نیز طی چند سال اخیر بر روی نژادهای دیگری به نام جرسی و سمینتال کار می‌کند. این نژاد تولید شیر کمتر اما پرچرب تری دارد.
اینکه بیشتر شرکت‌های لبنی قرار است کره تولیدکنند طبیعتا نیاز به شیر در داخل کشور بالا می‌رود، آیا با این افزایش نیاز داخلی نباید صادرات محصولات لبنی و شیر خشک را محدود کرد؟
نمی توان صادرات را محدود کرد، زیرا شرکت‌های لبنی سال هاست که برای به‌دست آوردن بازارهای خارجی تلاش کرده‌اند. اما معتقدیم واردات و صادرات باید با ارز یکسان انجام شود. از طرفی ستاد تنظیم بازار برای صادرات خامه ممنوعیت ایجاد کرده است و برای صادرات محصولات لبنی و شیرخشک باید عوارض پرداخت شود که این موضوع می‌تواند تا حدودی در بازار تعادل ایجاد کند.
ممکن است در آینده نیاز به واردات شیر داشته باشیم؟
به نظرم نیازی به واردات شیر نخواهیم داشت.
آیا ممکن است افزایش تقاضای شیرخام، برقیمت سایر محصولات لبنی هم اثر بگذارد؟
اگر ارز ۴۲۰۰ تومانی از نهاده‌های دامی برداشته شود قیمت‌ها افزایش می‌یابد. در غیر این صورت جهش در نرخ لبنیات نخواهیم داشت، زیرا بازار کششی ندارد و خود به خود به نقطه تعادل می‌رسد.
ارسال نظر