اما و اگرهای سرمایه‌گذاری در صنعت قند و شکر

مریم قاسم نژاد کارشناس بازار سرمایه گفت: با توجه به اینکه در سال ۱۴۰۰ قرار است ارز ترجیحی برای شکر حذف شود، این مسئله می‌تواند باعث افزایش سود شرکت‌ها شود. همچنین با خروج شکر از گروه یک ارزی، قیمت شکر آزاد شده و به قیمت هرکیلو گرم ۱۴ هزار تومان رسیده است.

کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که چه جایگاهی صنعت قند و شکر در بورس و اقتصاد کشور دارد؟ گفت: ارزش صنعت قند و شکر در سال ۹۸ در کشور ۱۰۸ هزار میلیارد تومان بوده که پیش‌بینی می‌شود این عدد در پایان سال ۹۹ بالغ بر ۲۵۰ هزار میلیارد شود.

وی در پاسخ به اینکه چه شرکت‌های بورسی و فرابورسی در صنعت قند و شکر حضور دارند؟ تصریح کرد: در مجموع در سطح کشور ۳۵ کارخانه شکر چغندری و ۹ کارخانه شکر نیشکری موجود بوده که ۹ کارخانه شکر چغندری به‌تدریج و به دلیل قدمت و فرسودگی تجهیزات و عدم امکان بازسازی به دلیل عدم توجیه اقتصادی و عدم کشت کافی چغندر در بعضی مناطق به دلیل کمبود آب متوقف و از چرخه تولید کنار رفته‌اند و از ۲۶ کارخانه فعال، سهام ۱۶ شرکت در بورس و فرابورس (۱۰ شرکت با نماد‌های قثابت، قصفها، قنیشا، قشکر، قلرست، قزوین، قشهد، قهکمت، قپیرا و قمرو در بازار بورس و ۶ شرکت با نماد‌های قشرین، قنقش، قچار، قجام، قشیرو، قیستو در فرابورس) معامله می‌شود.

قاسم نژاد در خصوص اینکه میانگین قیمت شرکت‌های قند و شکر و شاخص این صنعت در سال ٩٩ چه میزان رشد و کاهش داشته است؟ اظهار کرد: شاخص این صنعت در سال ۹۹ حدود ۱۳۱ ٪ نسبت به سال ۹۸ افزایش پیدا کرده است.

کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که، از لحاظ بنیادی عملکرد شرکت‌های بورسی قند و شکر به چه شکل بوده و چه میزان رشد و کاهش در تولید و سودآوری این شرکت‌ها وجود دارد؟ تشریح کرد: درسال ۹۹ به دلیل افزایش قیمت ارز و متناسب با آن بهای تمام شده محصولات شرکت‌ها برای حفظ حاشیه سود، شرکت‌ها افزایش قیمت گرفتند، که این امر نتوانست باعث افزایش روند سودآوری تمام شرکت‌ها شود، به طوری که، میانگین حاشیه سود عملیاتی ۶ ماهه نخست صنعت نسبت به مدت مشابه سال قبل حدود ۳ درصد کاهش پیدا کرده است.

قاسم نژاد کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که در سال ۹۹ به جز عوامل درون شرکت یا درون صنعتی چه اتفاقاتی در سطح ملی و بین‌المللی برای این صنعت افتاد که سبب رشد و زیان شد؟ اظهار کرد: دلیل اصلی افزایش قیمت، خروج این کالا از «گروه یک» ارز دولتی است. به بیانی دیگر بانک مرکزی دیگر برای واردات شکر ارز دولتی اختصاص نمی‌دهد و منبع تامین ارز آن به بازار نیمایی سپرده شده است، خروج شکر از گروه یک و ورود به گروه دو به معنی لزوم برداشتن نخستین گام‌های آزادسازی این کالا است.

وی در ادامه بیان کرد: این درحالی است که قیمت شکر خام وارداتی، تقریبا ۰.۱۵ سنت بر پوند است که معادل ۳۰ سنت بر کیلو گرم است. با احتساب هزینه حمل ۵ دلاری به ازای هر تن از برزیل، ۵ درصد هزینه گمرک و ۵ درصد افت بار در کشتی، بهای تمام شده شکر خام تقریبا ۴۰ سنت می‌شود.

این کارشناس بازار سرمایه افزود: با در نظر گرفتن دلار ۲۸ هزار تومانی و احتساب هزینه حمل کیلو گرمی ۳۰۰ تومان در داخل ایران، هر کیلو گرم شکر خام برای کارخانه تقریبا کیلو گرمیی ۱۲ هزار تومان تمام می‌شود، در حالی که قیمت فروش شکر در کارخانه ۶۸۰۰ تومان تعیین شده است.

وی در ادامه بیان کرد: بنابراین با احتساب حاشیه سودی محدود برای کارخانه‌ها، دولت باید به ازای هر کیلو گرم شکر بیش از ۱۰۰ درصد سوبسید پرداخت کند، بنابراین واردات توجیه ندارد و کسی هم راغب به آن نیست.

قاسم نژاد در خصوص اینکه پیش‌بینی صنعت قند و شکر برای سال آینده از لحاظ متغییر‌های بین‌المللی و داخلی که بر رشد یا کاهش سوداوری شرکت‌های این صنعت اثر می‌گذارد، تصریح کرد: با توجه به اینکه در سال ۱۴۰۰ قرار است ارز ترجیحی برای شکر حذف شود (که چند روز قبل این اتفاق افتاد)، این عامل می‌تواند باعث افزایش سود شرکت‌ها گردد، همچنین قابل ذکر است با خروج شکر از گروه یک ارزی، قیمت شکر آزاد شده و به قیمت هرکیلو گرم ۱۴ هزار تومان رسیده است.

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که سرمایه‌گذاری در صنعت قند و شکر برای مردم در سال آینده چه ریسک‌ها و آورده‌هایی می‌تواند داشته باشد؟ تشریح کرد: سرمایه‌گذاری در این صنعت نیز همانند سایر صنایع با ریسک‌های مواجه می‌باشد که از جمله مهم‌ترین آن ها، می‌توان ریسک وصول مطالبات، ریسک قیمت بهره، ریسک قیمت‌گذاری دستوری و همچنین تحریم‌های اقتصادی که جهت نقل و انتقال‌های بانکی مشکلات زیادی را برای این صنعت به وجود آورده است.