طرحی نو در حمایت از تولید و افزایش قدرت خرید

حمایت از تولید داخلی، چند سالی است که به یکی از دغدغه های مهم کشور تبدیل شده و هر از چند گاهی نیز راهکاری هایی برای رفع مشکلات تولید و حمایت از صنایع کوچک و متوسط تولیدی ارائه می شود اما آیا اراده ای نیز برای اجرا، ارائه می شود؟

خارج از اینکه در پس اکثر راهکارهای ارائه شده اراده ای وجود دارد یا نه، بسیاری از این راهکارها با موانع و چالش هایی روبرو می شوند که از مهم ترین آنها یکی عدم فروش محصول در مدت زمانی مناسب و قابل برنامه ریزی شده و دیگری تامین مالی و نیاز به سرمایه برای خرید مواد اولیه و دیگر هزینه های تولید است.

نرخ سود بالای بانک ها در مقابل وامی که در اختیار تولیدکنندگان می دهند نه تنها کمکی به نجات تولید نمی کند بلکه تولیدکنندگان را در مصیبت جدیدی گرفتار می کند که تولیدکننده ترجیح می دهد کارخانه اش تعطیل شود تا اینکه زیر بار بدهکاری بانکی برود.

 اما چه باید کرد که تولیدکننده هم از فروش کالای تولیدی خود در زمان پیش بینی شده اطمینان پیدا کند و هم در صورت نیاز به پشتوانه مالی، آن را به راحتی و بدون سود بانکی دریافت کند.

« طرحی نو در همکاری متقابل بازار عرضه و تقاضا با چشم انداز معامله ای برد_برد»

عباس درویش با ارائه طرحی مدعی است که می توان بدون تکیه بر بانک و با اطمینان از فروش کالا، اقدام به تولید کرد.

وی در گفتگو با خبرنگار گسترش نیوز اظهار داشت: زمینه شکل گیری این ایده به تجربه چند ساله من در ارتباط و گفت و گو با مدیران ده ها کارگاه کوچک و متوسط تولیدی باز می گردد که موجب شد تا از میان گلایه ها و درد دل های صادقانه آنها از مشکلات تولید در کشور و همچنین پیشنهادهای آن ها در برون رفت از شرایط فعلی، این ایده شکل بگیرد.

وی افزود: این طرح برگرفته از چندین طرح است که به نوعی مزیت همه آنها را دارا است و شامل چند شاخه اصلی در اجرا است که نه تنها تولیدکنندگان دارای کارگاه، بلکه تولیدکنندگان خانگی نیز می توانند از خدمات این طرح بهره مند شوند. همچنین این طرح با تجمیع به آنها قدرت مقابله با فروشگاه های بزرگ زنجیره ای، مجازی، فروشگاه های کوچک و متوسط محلی را می دهد.

درویش در توضیح طرح عنوان داشت: بستر اجرایی طرح یک نرم افزار است که کار آن ایجاد ارتباط میان عرضه و تقاضا و بر اساس یک مکانیزم از پیش تعریف شده کاملا شفاف و ثابت است. این نرم افزار به تولیدکننده این امکان را می دهد که قبل از اقدام به تولید و صرف هزینه، نه تنها از فروش محصول خود مطمن شود بلکه آن را به فروش هم برساند و در صورت نیاز به تامین مالی، طی ضوابطی از پول دریافتی پیش فروش استفاده نماید. در این طرح، تولیدکننده با توجه به شرایطی که دارد، قیمت و همچنین زمان تحویل محصول خود را بر اساس جدولی که در اختیارش قرار می گیرد مشخص می کند. همینطور تولید کننده خانگی نیز می تواند از طریق این سامانه قبل از تولید، ابتدا مشتری یابی نموده و پس از پیش فروش قطعی اقدام به تولید نماید.

مزیت این طرح برای خریدار چیست

درویش در پاسخ به این پرسش که مزیت این طرح برای خریدار چیست، تصریح کرد: در جدولی که از سوی تولیدکننده در سامانه قرار می گیرد، شرایط فروش پله ای براساس تعداد و قیمت مشخص می شود. در این جدول تعداد و قیمت، با یکدیگر نسبت معکوس دارند؛ به این معنا که هر چه تعداد بیشتر می شود قیمت کالا کمتر خواهد شد اما میزان سود بیشتری نصیب تولیدکننده خواهد شد و در مقابل خریدار نیز برای اینکه به مبلغ حداقلی برسد، به عنوان یک بازاریاب از طریق ارتباط با آشنایان، روابط خانوادگی و یا معمولی با جذب خریدار بیشتر به مبلغ حداقلی دست پیدا خواهد کرد.

درویش در ادامه با ذکر مثالی عنوان کرد: فرض کنید تولیدکننده ای می خواهد کالای x را تولید کند و با توجه به هزینه های تولید قیمت تمام شده یک عدد از کالای x را ۵۰۰ هزار تومان اعلام می کند که سود آن ۲۰ درصد یعنی ۱۰۰ هزار تومان است. تولید کننده در جدول مشخص می کند که اگر دو عدد خریداری شود مبلغ هر عدد کالا رقمی معادل ۴۸۰ هزار تومان می شود که از این مبلغ سود تولید کننده ۱۶۰ هزار تومان می شود؛ جدول به همین صورت ادامه پیدا می کند تا جایی که به عنوان مثال قیمت هر کالا، در تعداد ۱۰ عدد میشود ۴۳۰ تومان که سود حاصل از فروش رقمی معادل ۳۰۰ هزار تومان می شود و خریدار نیز کالای ۵۰۰ هزار تومانی را ۴۳۰ هزار تومان خریداری می کند که در خرید جمعی مانند خرید خانوادگی، مجموعا ۷۰۰ هزار تومان به نفع خریداران خواهد بود. بنابراین همانطور که مشاهده می شود در این پروسه، چرخه تولید شروع به کار می کند و تولیدکننده سود خود را می برد و از آن طرف نیز خریدار کالایی را با تخفیف خوبی خریداری می کند.

 نیاز مالی تولید که طرح مدعی آن است چگونه تامین می شود؟

درویش در ادامه و در پاسخ به این سوال تصریح کرد: در جدول اشاره شده دو تاریخ قید می شود، یکی مربوط به زمان واریز پول از سوی خریدار و دیگری زمان تحویل کالا از سوی تولیدکننده. مبلغ واریز شده از سوی خریدار نزد بانک عامل به امانت گذاشته می شود تا زمان تحویل که مبلغ واریز شده پس از تحویل کالا و تایید خریدار، به تولید کننده پرداخت می شود. در اینجا اگر تولیدکننده نیاز مالی داشته باشد، مبلغ مورد نیاز خود را از واریزهای صورت گرفته براساس ضوابط بانکی دریافت خواهد کرد و تنها هزینه کارمزد بانک که طبیعتا مبلغ اندکی است را پرداخت خواهد کرد. لازم به ذکر است که در اینجا بانک به تولیدکننده وام نمی دهد بلکه پولی که متعلق به خود اوست را زودتر از موعد مقرر پرداخت می کند و طبیعی است که در این رابطه فقط باید کارمزد دریافت کند نه سود بانکی معمول برای پرداخت وام.

عباس درویش در تشریح بخش دوم سامانه که مربوط به تجمیع فروشگاه های محلی است، اظهار داشت: یکی از معضلات جامعه که به آن توجه نمی شود، عملکرد مافیایی فروشگاه های زنجیره ای است که با تسلط بر تولیدکنندگان بزرگ و کوچک، جریان تولید و قیمت گذاری را در دست گرفته اند. این فروشگاه ها با تعیین قیمتی بالاتر از قیمت تمام شده کالا، مبلغ مورد نظر خود را بر روی اجناس درج کرده و در مقابل با تبلیغات بسیار، اعلام تخفیف در فروشگاه های خود می کنند و خریدار خرسند از این که با خرید از این فروشگاه ها برد کرده است ،در واقع همان مبلغی بیشتر از قیمت واقعی تمام شده کالا پرداخت کرده است. این فروشگاه ها کالا را از تولید کننده گرفته و پس از فروش نقدا پول آن را دریافت می کنند و در مقابل بجای تسویه حساب با تولیدکننده پول دریافتی را هزینه راه اندازی شعبه دیگر کرده و به همین صورت روز به روز قدرت آنها در کنترل بازار بیشتر می شود. در این میان فروشگاه های کوچک و متوسط محلی که توان خرید انبوه را ندارند مجبور هستند کالا را بر اساس قیمت درج شده و با سود کمی که دریافت می کنند به فروش برسانند.

مبارزه با مافیای فروشگاه های زنجیره

درویش درباره نقش این سامانه برای مبارزه با مافیای فروشگاه های زنجیره بیان کرد: این سامانه نوعی تجمیع خرید برای فروشگاه های محلی ایجاد می کند که موجب می شود تا قدرت خرید آنها بالا رفته و مستحق دریافت تخفیف قابل توجهی همچون فروشگاه های زنجیره ای، از تولیدکننده شوند.

در بخشی از این طرح که مربوط به فروشگاه های محلی است، تولیدکنندگان بزرگ مواد غذایی، شویندها، تنقلات، نوشابه، آبمیوه و دیگر اقلام فروشگاهی، جدول فروش پله ای خود را بر اساس تعداد و مبلغ درج می کنند و موظفند همانطور که به فروشگاه های زنجیره ای تخفیف می دهند، تخفیف خود را براساس میزان خرید مشخص کنند و در مقابل، فروشگاه های محلی با ارتباط مجازی و یا واقعی که با یکدیگر خواهند داشت، جدول مربوطه را تکمیل و اقدام به خرید کلی خواهند کرد.

وی افزود: این عمل دو مزیت دارد؛ یکی برای فروشگاه محلی که کالا را با تخفیف خریداری می کنند و مزیت دیگر برای تولیدکننده است که بر خلاف معامله با فروشگاه های زنجیره ای، بلافاصله پس از تحویل کالا، پول خود را دریافت می کند.

درویش در بخش پایانی این گفت و گو اظهار داشت: تمامی جوانب و جزئیات در طرح دیده شده است که جای بیان آنها در این گفتگو نیست.

وی با اشاره به اینکه برای اجرا نیاز به سرمایه گذار دارد، یکبار دیگر در دفاع از ایده خود، مزیت های زیر را برای این طرح برشمرد:

- تقویت تولید

 رونق تولید بدون نیاز به وام بانکی و تنها با تکیه بر توان و تلاش تولید کننده

-حمایت از استعدادها

-افرادی که ایده ای برای تولید کالا و یا وسیله ای برای ساخت دارند، اما توان تامین هزینه آن را ندارد می توانند از طریق این سامانه آن را به اطلاع همگان رسانده و در صورت جذب مشتری با خیال راحت و اطمینان، کالای مورد نظر خود را تولید نمایند.

-کمک به مشاغل خانگی

این افراد از طریق این سامانه می توانند فروشگاهی مجازی ایجاد کنند و پس از مشتری یابی و فروش اقدام به تولید کنند. تولید انواع ترشی، سبزیجات بسته بندی، پوشاک و دیگر تولیدات خانگی را نیز از این طریق به فروش برسانند.

-خرید جمعی

خریداران می توانند با تشکیل گروه های خانوادگی و محلی، اقدام به خرید با تعداد بالا کرده و از تخفیف قابل توجه ای بهرمند شوند.

-تقویت فروشگاه های محلی