راه حلی برای افزایش صادرات بدون وابستگی به دلار

دلار و یورو نسبت به دیگر رقبای خود گوی سبقت را ربوده و به عنوان مهم ترین ارزهای موجود در بازار نقش مهمی در اقتصاد کشور ها ایفا می کنند. تجارت کشور ما نیز که تحت تاثیر عوامل مختلف مانند تحریم های ظالمانه و اخیرا شیوع ویروس کرونا روزهای خوبی را سپری نمی کند وابستگی شدیدی به این ارزها دارد. نوسان قیمت این ارز ها تاثیر مستقیمی بر میزان صادرات و واردات کشور دارد. اما سوالی که پیش می آید این است که آیا تجارت ما صرفا به این دو ارز وابسته است؟ آیا نمی توان با واحدهای پول کشور های مختلف تجارتی آزاد داشت؟

خبرنگار گسترش نیوز برای دریافت پاسخ این سوال گفت و گویی را با علیرضا شیرمحمدی فرد ترتیب داده و نظر وی را در این خصوص جویا شده که در ادامه مطالعه خواهید کرد.

با گسترش نیوز همراه باشید:

علیرضا شیرمحمدی فرد در ابتدای این گفت و گو بیان کرد: امروزه ما بعضی از بازارهای جهانی را داریم که ظرفیت بالایی برای کالای ایرانی دارند. ما می توانیم مواد اولیه مورد نیاز خود را از آن کشورها و با واحد پول ملی آن کشورها وارد کنیم. چرا ما گمان می کنیم که دلار یا یورو بازیگران اصلی بازار هستند؟ شاید جالب باشد که بدانید در هندوستان ۱۵ گروه کالایی با روپیه و با ال سی قابل مبادله هستند. می توانیم در روسیه نیز خرید خود را با روپیه انجام دهیم. ولی از آنجا که دولتی ها در بازار نیستند و فرایند بازار را نمی‌شناسند مشکلات و چالش های کنونی به وجود آمده است.

ظرفیتی بزرگ به نام تهاتر

 وی در ادامه گفت: یکی از بهترین راهکارها در زمان فعلی تهاتر است. در اینجا می‌توانم تجربه ای از تهاتر جمهوری اسلامی ایران با کشور ترکمنستان را بیان کنم. با تدبیری که دولت در سال ۹۲ از خود نشان داد صادرات ما به کشور ترکمنستان از عدد ۳۰۰ میلیون دلار در یک سال به عدد یک میلیارد دلار افزایش پیدا کرد. امروز هم این اقدام را با کشور هند نیز می‌توانیم انجام دهیم.

توافقنامه اوراسیا

 این استاد دانشگاه در ادامه به توافقنامه مشترک ایران و اتحادیه اروپا آسیا اشاره کرد و گفت: چندی پیش سالگرد امضای این توافقنامه بود اما در هیچ کجا صحبتی از این توافقنامه به میان نیامد. توافقنامه اوراسیا موفقیت بزرگی برای ایران بود ولی متاسفانه ما نتوانستیم از این ظرفیت بزرگ نیز کمال استفاده را ببریم. بنابراین ما باید در خصوص تمامی موضوعات به صورت مفصل صحبت کنیم و مسائل را موشکافی کرده و بتوانیم از داخل آنها استراتژی استخراج کنیم.

توافقنامه همکاری ایران و چین

رئیس مرکز دائم صادرات و سرمایه گذاری در بخش دیگری از صحبت‌ های خود به توافق نامه همکاری ایران و چین اشاره کرد و گفت: متاسفانه این موضوع بیشتر از اینکه در سطح مراکز استراتژیک ما بررسی شود در کوچه و بازار مطرح شد. مراکز استراتژیک ما باید روی این موضوع متمرکز می شدند که انعقاد توافقنامه ایران و چین چه تاثیری بر زندگی روزمره مردم خواهد داشت؟ لازم به توضیح است که بدانید این پروژه مخصوص ایران نیست و کشور ما در حال حاضر با ۶۰ کشور این توافقنامه را امضا می‌کند. این پروژه مشابه طرح مارشال آمریکا بود که در سال ۱۹۷۴ امضا شد.در آن زمان آمریکا به این نتیجه رسید برای اینکه بتواند رشد اقتصادی داشته باشد باید کشورهای اروپایی را قوی کند. چین هم امروز به این نتیجه رسیده است که اگر بخواهد به رشد اقتصادی دست یابد باید کشورهای همسایه خود من جمله ایران را قوی کند.

 شیرمحمدی فرد در بخش پایانی صحبت‌ های خود اظهار داشت: مشابه این موضوع بسیار زیاد است که باید یک به یک مورد بررسی قرار بگیرد و نکته حائز اهمیت دیگری نیز که وجود دارد این است که ما نباید به موضوعات بین المللی صرفا نگاه انتزاعی داشته باشیم.