پیست دیزین، مکانی برای تفریحات برفی + تصاویر
دیزین از آن دسته از مناطق در اطراف تهران است که فقط باید وسایل مخصوص اسکی را برداری و بروی اسکی. دیزین که عمده ی شهرتش به خاطر پیست معروف و بینالمللی آن است، یکی از زیباترین مناطق سفید پوش ایران است.
گسترشنیوز : ما امروز میخواهیم به اتفاق یکدیگر پیست دیزین را از هر زاویهای مورد بررسی قرار دهیم پس با ما تا به انتها همراه باشید.
منطقه ی دیزین کجاست؟
دیزین منطقهای است در شهرستان کرج در استان البرز که یکی از مهمترین پیستهای اسکی نه تنها در ایران بلکه در منطقه ی خاورمیانه را در خود دارد و همین جاذبه به تنهایی باعث شده است که دیزین دارای شهرتی جهانی شود. پیست دیزین در واقع در فاصله ی ۷۴ کیلومتری از شهر کرج واقع شده است. اگر بخواهیم آدرس و مقیاسی شاید دقیق تر به شما بدهیم باید بگوییم که این پیست ۱۲۳ کیلومتر هم از تهران تا جاده ی چالوس فاصله دارد.
اگر تصمیم گرفتید تا به دیزین بروید، ما به شما مسیر جاده ی چالوس را پیشنهاد میکنیم زیرا مسیر جاده ی چالوس بسیار سر راست از مسیرهای دیگر است. اگر از سمت جاده ی چالوس وارد شدید توجه داشته باشید که باید بعد از هتل گچسر وارد ورودی ولایت رود شوید تا پس از طی مسافتی و در نهایت به دیزین برسید.
از منظر بعد زماین هم اگر بخواهیم حساب کنیم، اگر به ترافیک بدی برنخورید و مشکلات دیگری در سر راه شما پیش نیاید، شما میتوانید تا این راه را در دوساعت و نیم در نهایت طی نمایید.
پیست دیزین یکی از مکان هایی است که ثابت میکند که برای تفریح کردن نباید فقط منتظر بهار و تابستان بود بلکه در فصل پاییز و مخصوصا در فصل زمستان میتوان در برخی از نقاط به بهترین شکل ممکن وقت گذرانی کرد و لذت برد.
قضیه از این قرار است که زمانی که تنها چند کیلومتر که از تهران دور شویم و دل بکنیم، دیگر برای برگشتن به اینم شهر دود زده دیر شده است و میتوان مسیر جایی همچون پیست دیزین را در پیش گرفت. دیزین سر تا سر سفید پوش است و برای ما شهر نشین هایی که بسته به فضای گرفته و محدودمان در بهترین حالت شاید کمتر از تعداد انگشتان یک دست در شهرمان برف ببینیم، سرتا پا سفید پوش است.
بالاتر در همین پاراگراف که راههای رسیدن به دیزین را برای شما شرح دادیم، باید در ادامه ی آن به شما بگوییم که توجه داشته باشید، وقت هایی که مسیر شمشک به دیزین معروف به جاده ی بالا باز باشد، این مسافت به نصف میرسد اما در کنارش باید این را نیز بگوییم که ممکن است نتوانید تا به مقصدتان برسید زیرا ممکن است تا این مکان با بارش برف بسته شود. به همین خاطر مسیر دوم و کاربردی را به شما معرفی مینماییم. برای این مسیر دوم باید وارد اتوبان بابایی و بعد لشکرک شمالی شویم و دو راهی قوشک را به سمت فشم بپیچیم.
با این که پیستهای دیگری هم در اطراف تهران وجود دارد اما، پیست دیزین از جایگاه ویژهای در قلب دوستداران اسکی دارد. این پیست اگرچه دهه ی ۴۰ تاسیس شده است اما هنوز هم مورد تایید فدراسیون جهانی اسکی در سراسر جهان است.
پیست دیزین تهران درحالحاضر ۲۳ پیست دارد و یکی از خوبیهای این پیست این است که پیست حرفه ایها از مبتدیها جدا است و تنها دلیلش هم این است که چون شیب این پیستها برای مبتدیها خطر زیادی دارد. درباره ی پیست دیزین باید این نکته را بدانید که پیست چمن هم در اینجا هست که مناسب فصل تابستانها است و خوبیش هم این است که وجود دارد که وجود دارد تا کسی در روزهای گرم سال بیکار ننشیند و بتواند از زیبایی هایش استفاده نماید.
این پیست در شمال غربی دفتر مدیریت و جنوب رستوران چمن واقع شده است که با ۶۵۰ متر طول هر سال مسابقات مخصوصی در آن برگزار میشود. اسنوپارک و پیست یو هم بالای رستوران چمن در این مجموعه قرار گرفتهاند. در پیست دیزین هفت تله اسکی بشقابی، دوبل مایر، سی چال، گوزنی، پشت ویل، مبتدی، چمن و یک تله اسکی چکشی هم وجود دارد.
دو تله سی یژ قله و چمن هم شما را به بالای کوه میبرند و فرق شان با تله کابین در این است که فقط از یک نیمکت و محافظ تشکیل شده و دیگر شباهتی به اتاقهای کابین ندارد. دیزین تهران چهار تله کابین هم به اسمهای شاله، قله، دره و چمن دارد.
هم زمان با شروع مسابقات کشوری گروهی هم برای دیدن مسابقات اسنوبرد یا چمن به دیزین میآیند و خیلی از تماشاچیها با یک بار دیزین آمدن عاشق اسکی میشوند. برای همین هم در اینجا مدرسهای برای یاد دادن اسکی ساختهاند. در این مدرسه هم اسنوبرد یاد داده میشود و هم آلپاین.
اسنوبرد فقط نیاز به یک تخته چوب دارد، اما آلپاین که همان اسکی با دو چوب دستی و دو تخته است، گران تر از اسنوبرد میباشد. این را از ما به یاد داشته باشید در دیزین نباید فقط برف بازی کرد. مثلا میتوانیم با تله کابین قله ی خودمان را به ارتفاع ۴۳۰ متری قله برسانیم.
با تله کابین دره هم از دفتر مدیریت تا شمال شرقی پیست میتوانیم بالا برویم. این تله کابین در مقایسه با تله کابینهای دیگر مسیر بیشتری را بالا میرود تا به ارتفاع ۵۱۰ متری کوه برسد.
تله کابین چمن هم از رستوران چمن شروع میشود و به ارتفاع ۳۸۰ متری میرسد. افراد شجاع تر با ۲ مسیر تله سی یژ دره و چمن خودشان را به بالای کوه میرسانند. از قدیم گفتهاند که پیست دیزین رفتن هم فال است و هم تماشا. مسیر دیدنی دامنههای البرز میتواند نیمی از روزمان را بسازد.
همه روستاهای اطراف جاده بالا مثل فشم، میگون، لواسان سرسبز و تماشایی هستند و از وسط بیشترشان یک رود میگذرد. در این مسیر رستورانهای زیادی هم قرار دارد که برای ناهار یا صبحانه میتوان در آن توقف کرد. زمین تنیس نزدیک هتل جهانگردی دیزین تنوع تفریح اینجا را بیشتر نموده است.
علاوه بر آن میتوان دوچرخه سواری در کوه، کایت سواری، پاراگلایدر و تیراندازی با کمان را هم تمرین کرد. بعضیها هم برای کوه نوردی به دیزین میآیند. آنها از گردنه دیزین به سمت قله سی چال راه میافتند و در مسیر برگشت به آهار میرسند. برای رفتن به دیزین بهتر است تا از اوایل آذر ماه باز اقدام نمایید و تا اردیبهشت ماه هم نیز میتوانید به آن رفته و اسکی نمایید.
توجه داشته باشید که پمپ بنزین تا دیزین تنها ۱۸ کیلومتر فاصله دارد و موقع برگشتن جای نگرانی برای رانندهها باقی نمیگذارد. اگر هم در این میان اتفاقی پیش آمد که نیاز به خدمات پزشکی داشتید، یک آمبولانس آماده به کار در دیزین همیشه پارک شده است که به شما خدمات ارائه مینماید.
در دیزین لازم نیست تا تنها اسکی کنید. علاوه بر اسکی شما میتوایند تا دوچرخهسواری در کوه، کایتسواری، پاراگلایدر و تیراندازی با کمان را انجام دهید. البته نباید کوه نورید را از قلم بندازیم زیرا، بعضیها هم برای کوه نوردی به دیزین میآیند.
برای این کار از گردنه ی دیزین به سمت قله سی چال راه میافتند و در مسیر برگشت به آهار میرسند. اگر هم که دوست داشتید تا چیزی نوش جان نمایید، ۵ رستوران مختلف در اطراف دیزین دیده میشود که میتوانید بعد از بالا پریدنهای زیاد با شکمی گرسنه به آنها سر بزنید.
رستوران شاله در ارتفاع ۲هزار و ۹۰۰ متری و رستوران چمن در ارتفاع ۲هزار و ۶۰۰ متری کوه قرار گرفته است. در آخر از آن جایی که خیلیها دیزین رفتن را سفری پر خرج میدانند، این را باید بدانید که نرخ ورودی پیست دیزین بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان است.
البته اگر این هزینه برای شما زیاد است باید این نکته را بدانید که روزهای شنبه تا سه شنبه این هزینه نیز ارزان تر میشود. به هر حال این حال این تنها هزینهای نیست که شما باید برای رفتن به دیزین بپردازید. نرخ تجهیزات اسکی این ورزش را برای شما هزینه بر میکند. همه ی این هزینهها باعث شده است که دیزین رفتن را نه یک سرگرمی یک روزه، بلکه یک سفر پرخرج بدانیم.
با این حال لازم نیست که در همه پیستها چوب و اسکیت شخصی خودمان را داشته باشیم. در همان جا هم میتوان یکی از آنها را اجاره کرد و به دل برف زد؛ البته بعضیها هم با خودشان تیوپ میبرند تا هزینهها را مدیریت نمایید.
منبع: الیگشت
ارسال نظر