چگونه یک هدفون استودیویی مناسب انتخاب کنیم

امروزه با وجود هدفون‌های استودیویی متعدد در بازار، انتخاب یک گزینه مناسب می‌تواند کمی دشوار باشد. این امر به‌خصوص زمانی پیچیده می‌شود که بودجه محدودی برای خرید تجهیزات استودیویی در نظر گرفته باشید و بخواهید یک هدفون استودیویی ارزان قیمت و در عین حال، باکیفیت و کاربردی تهیه کنید. اما نگران نباشید! در این مطلب کوتاه، به انواع هدفون استودیویی مناسب برای استفاده در موقعیت‌های گوناگون می‌پردازیم تا شما را یک پله به انتخاب صحیح نزدیک کنیم.

هدفون استودیویی یک دسته‌بندی کلی است که شامل انواع مختلفی از گزینه‌های مناسب برای استفاده در استودیو می‌شود؛ این دسته‌‌بندی شامل مدل‌های پشت بسته (closed-back) و پشت باز (open-back) با مشخصات فنی متفاوت است که هر یک از آنها، برای انجام بخشی از پروژه صوتی مناسب است.

در گام نخست، باید شرایط کاری خود در زمینه تولید محتوای صوتی را تحلیل کنید و موقعیت‌هایی که قرار است از هدفون در آنها استفاده کنید را مد نظر قرار دهید. همچنین دستگاهی که با آن به تولید محتوای صوتی می‌پردازید و یا قرار است هدفون را به آن متصل کنید نیز نقش مهمی در انتخاب گزینه مناسب ایفا می‌کند.

هدفون استودیویی مناسب برای ضبط صدا یا مصارف عمومی

اگر قصد دارید که از هدفون برای ضبط وکال یا آلات موسیقی استفاده کنید و یا به یک گزینه همه‌فن‌حریف برای انجام تمامی امور استودیویی نیاز دارید، مدل‌های پشت بسته بهترین گزینه برای شما خواهند بود؛ زیرا از ورود صدای محیط به درون گوشی‌ها ممانعت می‌کنند و صدای تولیدشده توسط آنها نیز بسیار کم به بیرون نشت می‌کند. این عوامل باعث می‌شوند که کاربر بتواند هنگام ضبط صدا، صدای موسیقی را با حداکثر وضوح بشنود و از سوی دیگر، صدای تولیدشده توسط هدفون نیز توسط میکروفون دریافت نشود.

هدفون استودیویی مناسب برای میکس و مسترینگ

در مرحله میکس و مسترینگ، مشخصه‌های صوتی اجزای مختلف یک پروژه با یکدیگر هماهنگ و همخوان می‌شوند تا نتیجه‌ای منظم، خوشایند و عاری از ایرادات فنی حاصل شود.

میکس و مسترینگ نیازمند یک هدفون با صدایی طبیعی، پُرجزییات و دقیق هستند. با اینکه خیل عظیمی از هدفون‌های پشت بسته مانیتورینگ در بازار وجود دارد، اما تنها تعداد انگشت‌شماری از آنها از عملکرد صوتی مناسب و بهینه برای انجام پروسه میکس و مسترینگ برخوردار هستند. این مدل‌های معدود نیز معمولاً قیمت بسیار بالایی دارند که آنها را برای اکثریت افراد به گزینه‌ای غیرقابل‌دسترس تبدیل می‌کند.

اما چرا مدل‌های پشت بسته برای میکس و مسترینگ ایده‌آل نیستند؟ برای پاسخ دادن به این پرسش باید به طراحی این دسته از هدفون‌ها نگاهی نزدیک بیندازیم.

صدای تولیدشده توسط درایور هدفون، از قسمت پشتی درایور نیز با حجم قابل ملاحظه‌ای خارج می‌شود. تعبیه درایور در فضایی بسته و وجود یک شیء جامد در پشت آن، باعث برگشت و پژواک صداهای خارج‌شده از پشت درایور در ایرکاپ هدفون می‌شود و عملکرد صوتی درایور را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. کنترل این پژواک‌ها و رزونانس‌های حاصله از آن، امری دشوار و نیازمند مهندسی پیشرفته است و حتی بسیاری از شرکت‌های بزرگ نیز در انجام آن ناتوانند.

اما در هدفون‌های پشت باز، مانعی بر سر راه صداهای خروجی از بخش پشتی درایور وجود ندارد و صدای تولیدشده، به‌صورت طبیعی‌تر و عاری از آلایشات ثانویه به گوش کاربر می‌رسد. همین امر نیز باعث می‌شود که هدفون‌های پشت باز معمولاً صدایی وسیع‌تر و طبیعی‌تر و ایمیجینگ دقیق‌تری داشته باشند و در نتیجه، با بازتولید دقیق اجزای موسیقی، به کاربر کمک کنند تا ایرادات پروژه صوتی خود را به‌خوبی درک کرده و آنها را از بین ببرد.

پس اگر قصد تحلیل، میکس و مستر پروژه صوتی خود به وسیله هدفون را دارید، بهتر است به دنبال یک مدل پشت باز باشید.

لازم به ذکر است که هدفون‌های استودیویی نیمه-باز (semi-open) مانند PreSonus HD7 ،Beyerdynamic DT 880 Pro و AKG K240 MKII نیز در واقع پشت باز محسوب می‌شوند و می‌توان آنها را گزینه‌ای مناسب برای میکس و مسترینگ دانست.

اما پرسش مهم بعدی این است که قصد دارید هدفون را به چه دستگاهی متصل کنید؟

دستگاه‌های پخش‌کننده قابل‌حمل مانند تلفن همراه و لپ‌تاپ

خروجی صوتی تعبیه‌شده در دستگاه‌های پخش‌کننده قابل‌حمل معمولاً از قدرت پایینی برخوردار است. در مقابل، بسیاری از هدفون‌های مانیتورینگ دارای امپدانس بالا و حساسیتی پایین هستند که به‌معنای نیازمند بودن آنها به قدرت خروجی بالا جهت کارکرد بهینه است. در نتیجه، اغلب دستگاه‌هایی چون تلفن همراه، تبلت و لپ‌تاپ، توانایی درایو (تأمین قدرت کافی هدفون برای کارکرد بهینه و تولید صدا با حجمی قابل قبول) هدفون‌های امپدانس بالا را ندارند.

اگر قصد اتصال هدفون خود به یک دستگاه پخش‌کننده پرتابل را دارید، به مشخصاتی چون امپدانس و حساسیت آن توجه کنید. معمولاً در صورت اتصال هدفون‌هایی با امپدانس پایین‌تر از حدود 60 اهم و حساسیت بالاتر از حدود 95 دسی‌بل به این دستگاه‌ها، عملکرد رضایت‌بخشی را تجربه خواهید کرد.

لازم به ذکر است که خروجی صوتی مادربرد اکثر کامپیوترهای خانگی نیز دارای شرایطی مشابه با دستگاه‌های پخش‌کننده قابل‌حمل است و موارد ذکرشده در مورد اغلب کامپیوترهای خانگی نیز صدق می‌کند.

دستگاه‌های پخش‌کننده حرفه‌ای، امپلیفایرهای هدفون و کارت صداهای استودیویی

کارت صداهای استودیویی، امپلیفایرهای مخصوص هدفون (خصوصاً نوع رومیزی آنها) و کنسول‌های استودیویی معمولاً از قدرت و کیفیتی بالاتر از پخش‌کننده‌های معمولی برخوردارند و می‌توان با اتصال هدفون به آنها، عملکرد صوتی بهینه‌تری را تجربه کرد.

انتخاب هدفون استودیویی برای اتصال به این دسته از دستگاه‌ها آسان‌تر است و می‌توان مدل‌هایی با امپدانس بالاتر و حساسیت پایین‌تر را نیز به آنها متصل کرد. این دستگاه‌ها معمولاً توانایی درایو اکثر هدفون‌های متداول را دارند و می‌توان بدون نگرانی، هدفون‌های امپدانس‌ بالا (تا 300 اهم) را به آنها متصل کرد. برخی از این دستگاه‌ها نیز از خروجی هدفون بسیار قدرتمندی برخوردارند و حتی می‌توانند هدفون‌های 600 اهمی را نیز به‌خوبی درایو کنند.

پیشنهاد می‌کنیم پیش از خرید هدفون استودیویی برای این دسته از دستگاه‌ها، از قدرت خروجی هدفون آنها مطلع شوید تا انتخابی صحیح انجام دهید.

جمع‌بندی

انتخاب هدفون استودیویی می‌تواند امری دشوار باشد؛ اما با تحلیل شرایط کاری خود، مورد استفاده از هدفون و درک مشخصات فنی آن، می‌توانید انتخابی صحیح انجام دهید و ابزاری قابل اتکا و باکیفیت تهیه کنید. همچنین اگر کماکان به مشاوره دقیق و کامل برای انتخاب هدفون مانیتورینگ و استودیویی نیاز دارید، پیشنهاد می‌کنیم به وب‌سایت یا فروشگاه گیتار ایران مراجعه کنید و پس از مشورت با کارشناسان مجرب این مجموعه، بهترین گزینه ممکن را برای کاربرد مورد نظر خود برگزینید.